φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΕΝΝΙΑ μήνες μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία δεν έχουμε λόγους να ανησυχούμε για ένα παγκόσμιο πόλεμο με χρήση πυρηνικών, ως συνέπεια της εισβολής της Ρωσίας στην ανατολική Ευρώπη και της σύγκρουσής της με τις στρατιωτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ. Κάτι τέτοια φαιδρά ακούγαμε τους πρώτους μήνες του πολέμου. Σήμερα, τέλη Νοεμβρίου, ο τρόπος με τον οποίο διεξάγει η Μόσχα τον πόλεμο έχει αλλάξει. Αφού προσάρτησε τις επαρχίες όπου ζουν ρωσόφωνοι, το 15% του ουκρανικού εδάφους, τώρα καταστρέφει οργανωμένα και συστηματικά της μονάδες διανομής του ηλεκτρικής ενέργειας σε όλη την ουκρανική επικράτεια, με αποτέλεσμα 12 εκ. νοικοκυριά, σχεδόν όλος ο πληθυσμός, να ζουν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, θέρμανση, νερό, συγκοινωνία και επικοινωνία, μικρές ποσότητες τροφής και προβλήματα στην ιατρική περίθαλψη. Με -15 και -20, αυτές είναι οι συνήθεις θερμοκρασίες στην Ουκρανία για μεγάλο διάστημα του χειμώνα, πώς θα επιβιώσει ο πληθυσμός μέσα στο σκοτεινό και παγωμένο διαμέρισμα, χωρίς νερό και χωρίς δυνατότητα μαγειρέματος;
ΕΙΝΑΙ πλέον σαφές ότι η Ρωσία δεν επιδιώκει να κατακτήσει την Ουκρανία με στρατιωτικές χερσαίες δυνάμεις – η ήττα θα ήταν οδυνηρή και αναπόφευκτη. Τι επιδιώκει όμως; Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα μας τον δίνει ο τρόπος διεξαγωγής του πολέμου – πρόκειται για πόλεμο καταστροφής υποδομών, ώστε να καταστεί αδύνατη η αναπαραγωγή της κοινωνίας, να καταστεί ιδιαίτερα δυσχερής η επιβίωση του πληθυσμού κατά τη διάρκεια του χειμώνα αλλά και πέραν αυτού. Η Μόσχα περιμένει την αντίδραση του πληθυσμού – αυτός είναι ο κρίσιμος παράγοντας, αυτός θα καθορίσει τη διάρκεια του πολέμου και θα κρίνει την έκβασή του. Πώς θα αντιδράσει όμως ο πληθυσμός; Τρία ενδεχόμενα υπάρχουν.