ανοσία της αγέλης: πώς μας αντιμετώπισαν, ως ανθρώπους ή ως εκτρεφόμενα ζώα; θα σκεφτούμε ή θα φοβηθούμε;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ο Χανς Φράγιερ (Hans Freyer, Τεχνοκρατία και Ουτοπία, 1955, Νεφέλη [1998] ) την πρόβλεψη του Αλέξις ντε Τοκβίλ (Η δημοκρατία στην Αμερική, 1835-1840, Στοχαστής, ) ότι η δημοκρατία και το δημοκρατικό κράτος τείνουν προς τον ολοκληρωτισμό, προς το ολοκληρωτικό κράτος, γράφει (σελ. 173): ”Όμως το ουσιώδες είναι το πώς την καταγράφει: δίχως αιτιάσεις και δίχως υπερευαισθησίες, δίχως πικρία και, κυρίως, δίχως χαιρεκακία. Ο Tocqueville καταγράφει την τάση αυτή ως κίνδυνο, όχι όμως με τη στάση του προειδοποιητή που τα ξέρει όλα, ούτε με εκείνη του μάντη κακών, αλλά ως γνώστης των πολιτικών δομών. . .” 

ΜΕ αυτή την προειδοποίηση κατά νου, για να μην παρεξηγηθούμε, θα επαναλάβω το ερώτημα που έθεσα προχτές και θα συνεχίσω διατυπώνοντας και άλλα. Αναρωτήθηκα λοιπόν γιατί, ενώ το 99%, μην πω 99,5%, των νοσούντων και νοσουσών κατά την διάρκεια της πανδημίας δεν έπαθε απολύτως τίποτα, εστιάσαμε την προσοχή μας στο 0, 2% που πέθαναν και όχι στο 99,5% που το σώμα τους αντιμετώπισε τον κορονοϊό; Γιατί εστιάσαμε στον θάνατο και όχι στη ζωή; Γιατί εστιάσαμε στην ασθένεια και όχι στην υγεία; Γιατί εστιάσαμε στην ανοσολογική ανεπάρκεια και όχι στην ικανότητα του σώματός μας, μέσω του ανοσοποιητικού συστήματος, να αντιμετωπίζει ιούς που δεν τους γνωρίζει; Γιατί δεν εξυμνήσαμε το ανοσοποιητικό σύστημα; Γιατί κάποιοι και κάποιες δυσκολεύτηκαν πολλοί κι άλλοι και άλλες δεν τα κατάφεραν; Γιατί το ανοσοποιητικό τους σύστημα δεν τα κατάφερε, γιατί ήταν ανεπαρκές; Γιατί τις τελευταίες δεκαετίες το ανοσοποιητικό μας σύστημα αρχίζει να τα παίζει (αυτοάνοσα, πάνω από 80) και να στρέφεται όλως παραδόξως κατά υγιών κυττάρων και ιστών και τους καταστρέφει; Γιατί αυτή η αυτοκαταστροφή και αυτοκτονική στάση; Μήπως βρισκόμαστε στην αρχή μιας διαδικασίας αποδιοργάνωσης και απορρύθμισης του ανοσοποιητικού συστήματος; Και μιας και ο κορονοϊός σχετίζεται με το αναπνευστικό μας σύστημα, δεν θα έπρεπε να σκεφτούμε και να αναρωτηθούμε τι γίνεται και με αυτό; Μήπως και αυτό αποδιοργανώνεται και αποδιαρθρώνεται, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από το ανοσοποιητικό; Δεν γνωρίζουμε ότι ο καρκίνος των πνευμόνων είναι πρώτος σε θανάτους και ότι εμφανίζεται, όπως και όλες οι άλλες 100 (εκατό) μορφές του καρκίνου, μετά το 1800, με την έναρξη της βιομηχανικής επανάστασης και την επικράτηση του βιομηχανικού καπιταλισμού; Δεν βλέπουμε ότι και στην περίπτωση του καρκίνου το σώμα μας εδώ και πάνω από δύο αιώνες  αρχίζει να τα παίζει, πολλαπλασιάζει τα κύτταρά του ανεξέλεγκτα και μας σκοτώνει μέσω της αθανασίας; Μήπως το σώμα μας είναι ένα πεδίο μάχης, του διεξαγόμενου εδώ και δύο αιώνες πολέμου μεταξύ της βιολογικής φύσης μας και της καπιταλιστικής επιστήμης και καπιταλιστικής Τεχνικής; Ποια θα είναι η έκβαση αυτού του πολέμου;

Continue reading

για τον έλεγχο της μαζικής υπακοής: ο Πλάτων και ο Γκέμπελς εθεάθησαν στο Κορδελιό

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΔΕΝ μπορείτε να φανταστείτε πόσο πολύ θα ήθελα να γνωρίσω τον εμπνευστή του θεόπνευστου σχεδίου εκκένωσης μιας πυκνοκατοικημένης περιοχής ακτίνας δύο χιλιομέτρων με κέντρο την μη εκραγείσα κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο πυρηνική βόμβα που βρέθηκε στο Κορδελιό της δυτικής Θεσσαλονίκης, του θεόσταλτου σχεδίου μετατόπισης, μετακίνησης, προσωρινής εξορίας 62.000 υπηκόων και, πίνοντας κάνα δυο τσιπουράκια, εκεί στο Κορδελιό, να συζητήσω μαζί του. Α, θα μάθαινα πάρα πολλά από αυτόν τον ευαίσθητο, καλλιεργημένο και πολύ μορφωμένο, γερμανομαθή ανώτερο κρατικό υπάλληλο. Δυστυχώς δεν θα μάθουμε ποτέ ποιος είναι – είναι άντρας σίγουρα, είναι πάνω από σαράντα, όχι πάνω από εξήντα, είναι αυταρχικός, επιδειξίας  των γνώσεών του, όπου και όποτε τον παίρνει, πιθανότατα αριστερός, μάλλον σταλινικής πολιτικής συμπεριφοράς, έχει σπουδάσει πολιτικές επιστήμες και οικονομία στη Γερμανία. Εάν κάνω λάθος σε κάτι από αυτά, ας βγει να μας το πει· και να σχολιάσει όλα όσα θα ακολουθήσουν. Δεν θα το κάνει – αρέζεται (πετραδιώτικο <αρέσκεται) να κινείται στα σκότη του κρατικού παρασκηνίου. Έως ότου το κάνει, θα ισχύουν όσα υποστηρίζω.

ΑΥΤΟ το σχέδιο, φίλες και φίλοι, δεν είναι κάποιος νόμος ή παράγραφος του Συντάγματος που πρέπει να εφαρμοστεί. Εάν επρόκειτο περί αυτού, δεν θα έγραφα ούτε μία λέξη. Όχι· πρόκειται για έκτακτο σχέδιο εκκένωσης περιοχής και μετατόπισης πληθυσμού. Για να κατανοήσουμε αυτό το σχέδιο (κάθε σχέδιο είναι ένας τρόπος ελέγχου και αποίκισης του μέλλοντος) θα πρέπει να δούμε τις δύο όψεις του: τις πνευματικές προϋποθέσεις και τα υλικά αποτελέσματα.

Continue reading

η εκτέλεση του δούλου Μελάνθιου (Οδύσσεια χ 474-479)

Εκ δέ Μελάνθιον ηγον ανά πρόθυρόν τε καί αυλήν·

του δ΄από μέν ρινάς τε και ουατα νηλέϊ χαλκω

τάμνον, μήδεά τ΄εξέρυσαν, κυσίν ωμά δάσασθαι,

χειράς τε ηδέ πόδας κόπτον κεκοτηότι θυμω.

Οι μέν επειτα απονιψάμενοι χειράς τε πόδας τε

εις Οδυσηα δόμονδε κίον, τετέλεστο δέ εργον·

 

Τον Μελάνθιο τον πήραν και τον πήγαν έξω στην αυλή, κοντά στην αυλόπορτα·/ εκεί του έκοψαν τη μύτη και τ΄αυτιά με άσπλαχνο μαχαίρι /και τα γεννητικά του όργανα τα αφαίρεσαν τραβώντας τα και τα έδωσαν στα σκυλιά να τα φάνε ωμά,/ και σαν λυσσασμένοι του χτυπούσαν τα χέρια και πόδια στις αρθρώσεις για να τις σπάσουν ώστε να τα αποσπάσουν από το σώμα του. 

Μετά, αφού έπλυναν τα χέρια τους και τα πόδια τους, /πήγαν μέσα στο σπίτι να βρουν τον Οδυσσέα – η δουλειά είχε τελειώσει.

(Τον πήραν: ο γιος του Οδυσσέα, ο Τηλέμαχος, και δυο δούλοι, ο Εύμαιος ο χοιροβοσκός [συβώτης] κι ένας άλλος, αγελαδάρης [βουκόλος]. Προφανέστατα, δεν ήταν μόνοι τους.)

Θα συνεχίσω αύριο

ο Κύριος είναι γενναίος· Εκφοβιστική Τέχνη

φίλες και φίλοι, καλή σας μέσα

ΟΤΑΝ φοβόμαστε, όταν φοβόμαστε γιατί μας εκφοβίζουν άλλοι όχι η φύση, και είμαστε και  δεν είμαστε άνθρωποι· ο Θεός και υπάρχει και δεν υπάρχει· ο Κένταυρος και υπάρχει και δεν υπάρχει. Πιθανόν αυτός ο τρόπος σκέψης να μας ξενίζει, να μας εκπλήσσει, να προκαλεί απορίες. Βρίσκεται στον αντίποδα ενός άλλου τρόπου σκέψης, ο πυρήνας του οποίου είναι η αναπαραγωγή, η διαιώνιση, η ενίσχυση της ταυτότητας, της μονοδιάστατης μονομέρειας, ο περιορισμός, η συρρίκνωση της πραγματικότητας, η επιβολή της ένδειας και της σπάνης, ο εξοβελισμός της έκπληξης – δεν είναι ο εμπλουτισμός, η επισήμανση εναλλακτικών εκδοχών,  δεν είναι η διεύρυνση του ψυχικού, διανοητικού, συναισθηματικού και κοινωνικού ορίζοντα, η διεύρυνση της συνείδησης, η ενίσχυση της επινόησης και της δημιουργίας.

ΕΧΟΥΜΕ μάθει να σκεφτόμαστε ως εξής: το Α είναι Α και δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο (Αριστοτέλης). Αυτός ο τρόπος σκέψης δεν μπορεί να διανοηθεί ότι το Α είναι Α αλλά μπορεί και να είναι και κάτι άλλο από το Α – να είναι Α+ή Β· δεν μπορεί να διανοηθεί ότι το Α μπορεί να υπάρχει αλλά μπορεί και να μην υπάρχει. Και είμαστε βέβαιοι ότι αυτός ο τρόπος σκέψης (Α=Α) είναι  ανθρώπινος, καθαρά ανθρώπινος, ότι είναι ο μοναδικός επειδή είναι φυσικός. Αυτός ο ίδιος ο τρόπος σκέψης δεν μας επιτρέπει να εικάσουμε, δεν μας επιτρέπει να τολμήσουμε να σκεφτούμε ότι είναι ένας τρόπος σκέψης που εμφανίστηκε κάποια στιγμή στην ιστορία, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες και προϋποθέσεις, ότι κάποιοι άνθρωποι, κάποιοι συγκεκριμένοι άνθρωποι ήταν αυτοί που τον επινόησαν, τον επέβαλαν. Το ότι υπάρχει μέχρι σήμερα και θα υπάρχει για πολύ ακόμα, αν και οι ρωγμές του τον καθιστούν ετοιμόρροπο, είναι γιατί αυτός ο τρόπος σκέψης είναι ένα πολύ αποδοτικό εργαλείο, ένα πολύ αποτελεσματικό μέσο, ένα πολύ τρομακτικό όπλο αναπαραγωγής, διαιώνισης και ενίσχυσης της Κυριαρχίας. Διότι αυτοί που πρώτοι τον επινόησαν, τον επέβαλαν και τον διέδωσαν ήταν Κύριοι, ήταν οι γαιοκτήμονες δουλοκτήτες στην αρχαία Ελλάδα, πολλοί εκ των οποίων ήταν φιλόσοφοι, ποιητές, ιστορικοί, δραματουργοί.

ΑΣ εξετάσουμε, πολύ σύντομα, πριν καταπιαστούμε με το σημερινό μας θέμα,  τη λέξη γενναίος. Ποιος είναι γενναίος; Για ποια γέννα πρόκειται; Ποια ήταν η αρχική σημασία του επιθέτου, ποια η σημασιολογική του εξέλιξη;

Continue reading

τέσσερις οι αποκεφαλισμοί στην Ιλιάδα

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Διαβάζουμε στην Ιλιάδα τέσσερις αποκεφαλισμούς. Τους κάνουν οι επιδρομείς, οι ελληνόφωνοι Αχαιοί (Αργείοι, Δαναοί –  μια φορά μόνο διαβάζουμε τη λέξη Πανέλληνας, Β 530). Διαβάζουμε ακόμα και δύο επιθυμίες αποκεφαλισμού: ο Έκτωρ θέλει να κόψει το κεφάλι του Πατρόκλου αλλά δεν μπορεί· ο Αχιλλεύς ορκίζεται ότι θα καρατομήσει τονΈκτορα αλλά δεν το κάνει, θα δούμε γιατί. Θα παραθέσω τις περιγραφές των αποκεφαλισμών και θα θέσω τα εξής ερωτήματα:  γιατί τους κάνουν μόνο οι Έλληνες, γιατί όχι και οι Τρώες ή μόνο οι Τρώες;  Γιατί γίνονται οι αποκεφαλισμοί, ποιος είναι ο σκοπός τους;

Continue reading

Ἁγνή, ἅγιος ο Θεός!

   φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα 

    Τα επίθετα ἁγνός και ἁγιος (με δασεία) είναι πρώτα ξαδερφάκια, ετυμολογικά και σημασιολογικά. Ενώ όμως το πρώτο γεννήθηκε και μεγάλωσε και  γυναικώθηκε,  και ζει ακόμα, το δεύτερο έπεσε θύμα της βρεφικής θνησιμότητας των λέξεων, φαινόμενο όχι σπάνιο, αλλά, ω! του θαύματος, αναστήθηκε, το ανέστησαν, μετά από πολλούς αιώνες οι βυζαντινοί αττικίζοντες υμνολόγοι – την εποχή του Ιουστινιανού και του Ηρακλείου ήταν ήδη σε ευρύτατη χρήση (6ος και 7ος μ. Χ. αιώνας) ενώ πολλά παράγωγά του ήταν σε κοινή χρήση τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες (αγιότης, αγίασμα, αγιασμός ). Γνωρίζουμε έναν θείο τους, ένα ρήμα, που το διαβάζουμε στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια, ο οποίος αργοπέθαινε κατά τον 5ο π. Χ. αιώνα – ο τελευταίος που το έγραψε ήταν ο Ευριπίδης. Πρόκειται για το ρήμα   ἅ ζομαι (αγ- jομαι), με δασεία, μόνο σε Ενεστώτα και Παρατατικό, που σημαίνει φοβάμαι, σέβομαι από φόβο, σέβομαι, αιδούμαι, ντρέπομαι – μόνο θεούς στην Ιλιάδα,  ας το συγκρατήσουμε, μόνο ανθρώπους στην Οδύσσεια.

 

Continue reading

ο φασίστας νομίζει ότι είναι ο Κύριος : αλλαγή ηγεσίας στην Χρυσή Αυγή

    φίλες και φίλοι, καλό σας βράδυ

    Ο Θεός είναι και αγαθός (καλός, δίκαιος) και εξοντωτής· άρα, και ο Κύριος. Εφόσον είναι και αγαθός και εξοντωτής, θα είναι και ελεήμων, οικτίρμων, φιλάνθρωπος. Και ο Κύριος είναι ελεήμων: θέλω και μπορώ να σε σφάξω αλλά δεν το κάνω. Ο διαιτητής είναι μια μορφή του ελεήμονος. Ο Κύριος είναι και διαιτητής. Δεν αμφιβάλλουμε ότι ο διαιτητής είναι Κύριος – το βλέπουμε στα γήπεδα. 

     Ο διαιτητής είναι προληπτικός σωτήρας, προστάτης. Σώζει και προστατεύει με την πρόληψη, με την αποτροπή της κλιμάκωσης της βίας· όσο πιο υψηλό είναι το επίπεδο της κλιμάκωσης, τόσο πιο Μεγάλος και Σοφός Διαιτητής, Προστάτης και Σωτήρας εμφανίζεται.

    Αυτό είναι ένα σχόλιο πάνω στη θεωρία των δύο άκρων: η στρατηγική του Κυρίου καπιταλιστή της παραγωγής και του χρήματος είναι να εμφανιστεί ως διαιτητής, σωτήρας και προστάτης. Το Κράτος είναι ένα από τα μέσα που θα χρησιμοποιήσει.

  Θα κάνω άλλα δύο σχόλια που θα απαντούν σε δύο ερωτήματα που με απασχολούν. Εφόσον ο Κύριος είναι και καλός και πανάγαθος και καταστροφέας και εξοντωτής, πώς τα καταφέρνει και συμβιβάζει αυτές τις δύο ασύμβατες πλευρές Του; Ο ένας τρόπος είναι να εμφανίζεται ως σωτήρας, προστάτης και διαιτητής. Να ένας άλλος: να κρύβει επιμελώς και με μαεστρία την καταστροφική/εξοντωτική πτυχή του. Υπάρχει κι ένας άλλος τρόπος: να μεταβιβάζει την καταστροφική/εξοντωτική πτυχή της ύπαρξής Του σε άλλα πρόσωπα και σε άλλους μηχανισμούς – άλλοι θα βγάλουν το καταστροφικό/εξοντωτικό φίδι από τη τρύπα για να μη λερωθούν τα πεντακάθαρα και δίκαια και αγνά χέρια του Κράτους. Αυτοί οι άλλοι είναι κάποιοι υπηρέτες Του: οι φασίστες/ναζιστές.

Continue reading

η απειλή του πολέμου και πως θα την χρησιμοποιήσει ο Κύριος εν όψει του κινδύνου διάλυσης της Νομισματικής Ένωσης

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

    Η δεκαετία 2013-2023 θα είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα δεκαετία· ως ενδιαφέρουσα, θα γεννήσει και θα καθορίσει όλες τις εξελίξεις του 21ου αιώνα. Εκόντες άκοντες, θέλοντας και μη, πρώτα η Ζωή, θα τη ζήσουμε, θα λάβουμε μέρος στις κοσμοϊστορικές και κοσμογονικές εξελίξεις αφού κατά τη διάρκειά της θα εμφανιστεί ένα πρώτο μεγάλο ρήγμα της καπιταλιστικής Κυριαρχίας, του δυτικού πολιτισμού. Ο Κύριος, ο ένοπλος ζητιάνος, ο καπιταλιστής της παραγωγής και του χρήματος ανησυχεί και προετοιμάζεται. Από τη μεριά μας, εμείς χαιρόμαστε και προετοιμαζόμαστε – και ανησυχούμε ασφαλώς, δεν είμαστε ούτε αφελείς ούτε πολλές αυταπάτες έχουμε. Κι αυτές που έχουμε σύντομα θα αναγκαστούμε να τις αποβάλουμε όπως αποβάλλουμε τα σκατά μας –  αποβολή που μας χαρίζει μια κάποια ηδονή και υγεία. 

    Στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα ο Κύριος, φίλες και φίλοι, θα φέρει στο προσκήνιο την απειλή του πολέμου για να μας εκφοβίσει. Πότε μας εκφοβίζει ο Κύριος; Όταν φοβάται και ανησυχεί. Πότε φοβάται και ανησυχεί; Όταν αντιμετωπίζει το σοβαρό ενδεχόμενο της ήττας. Ποιάς ήττας, από ποιόν; Γιατί θέλει να μας  εκφοβίσει; Πριν απαντήσουμε, ας ακούσουμε τα λόγια του. Θα μας πει:  εάν καταρρεύσει η νομισματική ενότητα και το εβρό, θα γίνει πόλεμος· άρα, για να μην γίνει πόλεμος, δεν πρέπει να καταρρεύσει το εβρό. Εβρό=ειρήνη! Όχι εβρό=όχι ειρήνη=πόλεμος αυτή είναι η συλλογιστική του Κυρίου.

Continue reading