φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΜΕ το σημερινό σημείωμα και με άλλα δύο, μετά από λίγες μέρες, θα υποστηρίξω ότι η πηγή έμπνευσης του τρόπου διεξαγωγής του πολέμου από τον Τόμας Έντουαρντ Λόρενς, τον Λόρενς της Αραβίας, και τις αραβικές φυλές κατά του στρατού της παραπαίουσας οθωμανικής αυτοκρατορίας ήταν η Ιλιάδα, ο πόλεμος εκδίωξης που διεξήγαγαν οι Τρώες κατά των εισβολέων Αχαιών (Ελλήνων). Θα σας φανεί παράξενο, πιθανόν να χαμογελάσετε, μάλλον από αμηχανία. Δεν πειράζει. Εάν ο Λόρενς έγραφε κάτι σχετικό, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να γράψω αυτά που θα γράψω. Δεν ανέφερε όμως ποτέ την Ιλιάδα, εκτός κι αν κάνω λάθος – αν την αναφέρει, θα την αναφέρει στο βιβλίο του ‘εφτά στύλοι της σοφίας’ , το οποίο δεν έχω διαβάσει. Και εγείρεται το ερώτημα, πώς έφτασα σε αυτό το συμπέρασμα; Για να μην θεωρήσετε παντελώς αστήρικτα αυτά που θα διαβάσετε, σας υπενθυμίζω ότι την εποχή που ζούσε απομονωμένος σε μια αγροικία στην Ουαλία, όπου και γεννήθηκε, όπου και σκοτώθηκε με την μοτοσικλέτα του, μετέφραζε Όμηρο, μεταξύ των άλλων, προφανώς την Ιλιάδα, ως πολεμιστής (στρατιωτικός) που ήταν – και όχι μόνο. Αυτά για αρχή. Να σας υπενθυμίσω ακόμα ότι κυκλοφορούν στα ελληνικά δύο βιβλία του: ‘ο ανταρτόπολεμος στην έρημο’, εκδόσεις Άγρα, μετ. Α. Αποστολίδης – είναι σύνοψη του βιβλίου ‘εφτά στύλοι της σοφίας΄- και ‘Μεσοποταμία’, εκδ. Ελευθεριακή Κουλτούρα, μετ. Π. Καλαμαράς. Το δεύτερο περιλαμβάνει και ένα κείμενο της ιταλικής ομάδας Wu Ming 4 (είναι κινέζικα και σημαίνει ‘χωρίς όνομα’).
ΣΗΜΕΡΑ θα διερευνήσω ένα από τα επεισόδια, τα οποία ενέπνευσαν τον Λόρενς, το επεισόδιο του Χρύση στη ραψωδία Α· στο δεύτερο σημείωμα θα εξετάσω τον πόλεμο εκδίωξης που διεξήγαγαν οι Τρώες κατά των Αχαιών, ο πόλεμος των οποίων ήταν πόλεμος αρπαγής, καταστροφής και εξόντωσης· στο τρίτο θα εκθέσω τη γνώμη μου για την σχέση της Ιλιάδας με την πολεμική φιλοσοφία του Λόρενς της Αραβίας: πολεμάμε ως να μην πολεμάμε.