φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΠΛΗΘΩΡΑ ενδείξεων μας παρακινεί να διατυπώσουμε κάποιες σκέψεις και βάσιμες εικασίες, την εγκυρότητα ή μη των οποίων θα επιβεβαιώσει ο μόνος ακαταμάχητος και δίκαιος μάρτυρας και κριτής,  ο χρόνος. Πρόκειται για τον γνωστό σχεδιασμό του Κυρίου που έχει ονομαστεί αριστερή παρένθεση. Το πρώτο στοιχείο είναι η παραμονή του Σαμαρά στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Εάν παραμένει, όντας γνώστης του σχεδίου, σημαίνει ότι το σχέδιο αυτό έχει καταρτιστεί πολύ νωρίς, πριν μάλιστα και από τις εκλογές. Το δεύτερο και πολύ σοβαρό: κάθε φορά που επρόκειτο να υπογραφεί η συμφωνία, κάθε φορά που οι αριστεροί φωστήρες μας υποχωρούσαν, κάθε φορά που πρότειναν ακόμα πιο σκληρά μέτρα, οι δανειστές προσέθεταν κι άλλα, ακόμα πιο σκληρά και επώδυνα. Όσο ήθελαν τη συμφωνία  οι διαπραγματευτές μας τόσο δεν την ήθελαν οι δανειστές. Το πρόγραμμα έληξε, οι τράπεζες έκλεισαν, το χρήμα με το σταγανόμετρο, οι συντάξεις με δόσεις, οι συνταξιούχοι ταλαιπωρούνται, οι μικρομεσοαστοί έχουν κλάσει μαλλί, τα μαγαζάκια άδεια, δεν πατάει ψυχή, όσοι και όσες έκαναν σόπιγκ θέραπι έχουν αρρωστήσει, όταν δεν χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο ή δεν σβήνουν τα τσιγάρα στα χέρια  για να ανακουφίσουν κάπως το στερητικό σύνδρομο εξ αιτίας της αδυναμίας τους να αγοράσουν, να καταναλώσουν . Αναρωτιούνται πόσο θα κρατήσει αυτή η κατάσταση της χρεοκοπίας και πτώχευσης και σκέφτονται πως εάν κρατήσει κάνα δύο μήνες τα περισσότερα μαγαζιά και καταστήματα και μικροεπιχειρήσεις θα κλείσουν. Και δεν θα ανοίξουν ποτέ πια, το γνωρίζουν. Όσο πιο πολύ διαρκέσει, τόσο πιο πολλά θα κλείσουν.

ΕΑΝ αυτό το σχέδιο βρίσκεται σε εξέλιξη, σε εφαρμογή, τότε  δεν πρόκειται να υπάρξει συμφωνία, εκτός κι αν τα κυβερνητικά και ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αποδεχτούν την όποια πρόταση των δανειστών. Σε αυτή την περίπτωση όμως  θα έχουμε τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ σε δύο ή τρία κομμάτια  και κυβέρνηση εθνικής ενότητας και σωτηρίας ή και εκλογές και σχηματισμός κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης. Ίσως κάτι να ξέρει ο Θεοδωράκης. Εάν δεν υπάρξει συμφωνία, όσο υποχωρητικός κι αν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, τότε οι τράπεζες θα παραμείνουν κλειστές, η παράκρουση θα κορυφωθεί και η μόνη λύση θα είναι οι εκλογές – ας πούμε αρχές Αυγούστου.

Continue reading →

Ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια προς την γκιλοτίνα, λέγεται ότι ο Λουδοβίκος ΙΣΤ’ είπε:

Όλα τούτα διαφαίνονταν εδώ και δέκα χρόνια. Τι με οδήγησε στον εφησυχασμό;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Υπάρχουν πολλές οργανώσεις και δεξαμενές σκέψης που το βασικό τους έργο είναι η παρακολούθηση της εξέλιξης του παγκόσμιου καπιταλισμού. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι το πιο γνωστό και το πιο σημαντικό διότι παίρνει αποφάσεις και τις εκτελεί, επιχειρεί δηλαδή να επεμβαίνει με κατευθυντήρια γραμμή όχι μόνο την εξέλιξη του παγκόσμιου καπιταλισμού αλλά έχοντας  διαμορφώσει και μια στρατηγική.  Ως προς την εξέλιξη του παγκόσμιου καπιταλισμού, τα νέα δεν είναι καθόλου μα καθόλου ευχάριστα:από το 1975 ο ρυθμός ανάπτυξης του Παγκόσμιου Ακαθάριστου Προϊόντος  μειώνεται συνεχώς, όταν από το 1945 μέχρι το 1975 ήταν αυξητικός σε ποσοστό 5% ετησίως! Τώρα βαίνουμε ολοταχώς προς μια παγκόσμια ύφεση, η οποία θα διαρκέσει πολλές δεκαετίες, κατάσταση που μας επιτρέπει να διατυπώνουμε τη θέση της συρρίκνωσης του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.

Ως προς τη στρατηγική: αν και ο ρυθμός ανάπτυξης του παγκόσμιου κοινωνικού πλούτου μειώνεται συνεχώς, δεν παύει και δεν θα παύσει να είναι τεράστιος, τόσο τεράστιος που φτάνει και περισσεύει όχι μόνο να ζήσουμε όλοι και όλες καλύπτοντας τις βασικές μας ανάγκες αλλά και να επιλύσουμε τα χρόνια και οξυμένα παγκόσμια κοινωνικά προβλήματα. Αυτές είναι τεράστιες δυνατότητες της εποχής μας. Οι δυνατότητες αυτές πρέπει και να αποσιωπηθούν αλλά και να καταστραφούν. Αυτός είναι ο νεοφιλελευθερισμός, η προληπτική αντεπανάσταστη σε μια παγκόσμια κοινωνική επανάσταση που θα μπορούσε να συμβεί και να γενικευτεί. Εάν δεν αναμενόταν, προς τι η προληπτική αντεπανάσταση;

Continue reading →

 

 

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Η σύγκρουση για τον ρυθμό της επιτάχυνσης της περαιτέρω επέκτασης του καπιταλισμού και της συρρίκνωσης του Κράτους λήγει με τη συμφωνία της επιλογής της επιβράδυνσης, της σταθεροποίησης των αποτελεσμάτων των προηγηθεισών επιθέσεων (μνημόνια). Η δέσμη των μέτρων, ο σαφής προσδιορισμός των συγκεκριμένων σημείων επίθεσης των ισχυρών καπιταλιστών των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών κοινωνιών του Βορρά, αυτό που κακώς ονομάστηκε τελεσίγραφο,  δεν είναι τίποτα άλλο από το κυβερνητικό πρόγραμμα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. που υποδεικνύεται για τα επόμενα χρόνια, εάν βέβαια θα έχει μέλλον αυτή η κυβέρνηση. Πρόκειται για σαφή αντικατάσταση του προγράμματος της Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ.

ΤΟ δίλημμα της σύγκρουσης, της γνωστής διαπραγμάτευσης, ήταν το εξής: η εφαρμογή των μέτρων, η επίθεση, πρέπει να είναι ταχεία και μετωπική ή σταδιακή και μακροπρόθεσμη; Προκρίνεται η σταδιακή και μακροπρόθεσμη πραγματοποίηση της επίθεσης. Ας δούμε τους δύο βασικούς άξονες των μέτρων, του υποδειχθέντος κυβερνητικού προγράμματος, κι ας διατυπώσουμε μια εξήγηση γιατί προκρίθηκε η σταδιακή, μακροπρόθεσμη εκτέλεση.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Η σωματική αθανασία και η ανάσταση των νεκρών δεν είναι επιθυμίες που επέβαλε  ο Κύριος στους Υποτελείς· είναι επιθυμίες κατ΄ αρχήν δικές Του, είναι δικές Του επινοήσεις –  οι Υποτελείς τις δέχονται , μιμούμενοι τον Κύριο. Αν και τις δέχονται, οι περισσότεροι δεν πιστεύουν ότι είναι εφικτές· κάποιοι από τους Κυρίους θεωρούν ότι, τουλάχιστον η σωματική αθανασία, είναι εφικτές. Εκείνη όμως που δεν το αποκλείει είναι η Τεχνική και η Επιστήμη. Υπάρχει όμως μια διαφορά: ενώ η σωματική αθανασία θα προκύψει ως δυνατότητα της Τεχνικής (ό,τι μπορεί να γίνει, θα γίνει), για την Επιστήμη είναι επιθυμία και σκοπός. Ας μην συγχέουμε την Τεχνική με την Επιστήμη: η πρώτη εμφανίστηκε με την κατασκευή των πρώτων λίθινων και οστέινων εργαλείων και το βλήμα, όπως θα δούμε αύριο, η Επιστήμη όμως είναι πολύ πρόσφατη. Η Τεχνοεπιστήμη είναι ο συνδυασμός τους (πως η Τεχνική επηρεάζεται από τις επιθυμίες και τις τελικότητες της Επιστήμης) και η Τεχνολογία είναι ο λόγος για την Τεχνική.

Η θρησκεία του ποιμένα Κυρίου καταγράφει επιθυμίες· η Τέχνη τις αναπαριστάνει (ως να έχουν πραγματοποιηθεί)· η Φιλοσοφία εξετάζει τους όρους της εκπλήρωσής τους και η εξ αυτής προερχόμενη Επιστήμη επιχειρεί να τις πραγματοποιήσει, με βοηθό την Τεχνική. Εάν συγκρίνουμε την Ιλιάδα και τη Καινή Διαθήκη θα εντοπίσουμε πάρα πολλές ομοιότητες, και διαφορές ασφαλώς,  που μάλλον έχουν περάσει απαρατήρητες. Ένα άλλο πρωινό θα είμαστε διεξοδικότεροι και λεπτομερέστεροι. Όλα τα θαύματα που διαβάζουμε στην Καινή Διαθήκη δεν είναι παρά επιθυμίες: νεκροί ανασταίνονται, τυφλοί βλέπουν, χωλοί περπατούν, ανίατες ασθένειες θεραπεύονται, μισό κιλό σαρδέλες γίνονται τόνοι και άλλα πολλά. Κι ενώ η Ιλιάδα είναι γνήσιος έπος, η Καινή Διαθήκη ως έπος είναι υψηλό μπουρλέσκ: ένας ταπεινός ήρωας κάνει πολλά και αξιόλογα και αξιοθαύμαστα υπερφυσικά κατορθώματα, θαύματα δηλαδή, και αφηγείται ιστορίες πρωτοφανείς για την εποχή τους.

ΘΕΩΡΩ ότι υπήρξε ένας άνθρωπος, που τον έλεγαν Ιησού και μετέπειτα Χριστό, φυσιολογικός, σαν κι εμάς. Θεωρώ ότι η μάνα του γαμήθηκε όπως γαμήθηκε και η δική μας, γεννήθηκε, μεγάλωσε, ήταν φτωχός, δυσκολευόταν πολύ να επιβιώσει εκείνα τα πολύ δύσκολα χρόνια της εξαχρειωμένης ιουδαϊκής Κυριαρχίας και της ρωμαϊκής Κατάκτησης, λόγω της αρπακτικότητας των Κυρίων, έκανε παιδιά με τη Μαρία από τα Μάγδαλα, και πέθανε γέρος, πενήντα χρονών, εξήντα, θα σας γελάσω, μπορεί και ενενήντα. Βέβαια όλα αυτά είναι εικασίες, αν και μερικά ευαγγέλια που δεν υπάγονται στον Κανόνα της Καινής Διαθήκης μας παρέχουν  κάποιες μαρτυρίες. Είναι εικασίες που οφείλουμε να διατυπώσουμε εφόσον δεν δεχτούμε ότι τον γέννησε παρθένα, που έμεινε έγκυος από τα αυτιά, ότι κοτζάμ άνδρας δεν γάμησε ποτέ του, ότι  έκανε θαύματα, ότι πέθανε και αναστήθηκε την τρίτη μέρα κατά τας Γραφάς, ότι αναλήφθηκε στους ουρανούς και πήγε και κάθισε στα δεξιά του πατέρα του, του Θεού, του Γιαχβέ. Μάλιστα, όλα αυτά κατά τας Γραφάς! Και ποιες είναι αυτές οι Γραφές;  Ποιος τις έγραψε; Τις έγραψαν Κύριοι, ποιμενικής καταγωγής. Για ποιο λόγο;

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΠΡΙΝ 2.600 χρόνια μια μικρή, μικροσκοπική μαύρη τρύπα, κοινωνική και πολιτισμική, εμφανίστηκε σε μια άκρη της Γης, στην αρχαία Ελλάδα, στα μικρασιατικά παράλια, στις πόλεις των δουλοκτητών γαιοκτημόνων –  η δυτική Κυριαρχία.  Η μαύρη τρύπα είναι ένας στρόβιλος που έχει τόσο μεγάλη βαρύτητα (η γνώμη του έχει μεγάλη βαρύτητα) που ρουφάει, τραβάει, καταπίνει ό,τι προσεγγίζει σε αυτήν,  ή αυτή προσεγγίζει, και το εξαφανίζει, το εξαϋλώνει, το νεκρώνει, το κάνει α-θάνατο. Η μικροσκοπική μαύρη τρύπα της δυτικής Κυριαρχίας, λόγω της μεγάλης βαρύτητας της (της ανείπωτα έντονης επιθυμίας του ήρωα-γαιοκτήμονα), έμελλε να μεγαλώνει, να μεγαλώνει, να μεγαλώνει και σήμερα να έχει επεκταθεί σε όλον τον πλανήτη.

Η δυτική Κυριαρχία είναι η σφοδρότατη επιθυμία (βαρύτητα) εξαφάνισης του θανάτου, η εντονότατη βούληση καθυπόταξης της φύσης με σκοπό την επίτευξη της σωματικής αθανασίας· δεν πρόκειται για μεταφυσική αγωνία, για εναγώνια μυστικιστικά ερωτήματα για το άγνωστο Υπερπέραν, για το μυστηριώδες Εκείθεν, όχι, όχι, κατά κανένα τρόπο. Η επιθυμία αυτή, η βούληση αυτή είναι παράγωγο μιας άλλης επιθυμίας: του εξοβελισμού του Γίγνεσθαι, της μεταβολής, της αλλαγής –  της αποθέωσης του Είναι, της αμεταβλησίας, της μονιμότητας, της σταθερότητας, της αφθαρσίας:  ό, τι υπάρχει, δεν γίνεται και ό,τι γίνεται, δεν υπάρχει, μας λέει ο Παρμενίδης συμπυκνώνοντας σε μια πρόταση το Περί φύσιος έργο του, θέτοντας τα θεμέλια της μεταφυσικής της δυτικής Κυριαρχίας, μεταφυσική που δεν είναι παρά αντεστραμμένη τελολογία, δηλαδή ένα corpus επιθυμιών που θα εκπληρωθούν μια μέρα (μέσω της γνώσης, της επιστήμης, συμπληρώνει ο Πλάτων), συντεθειμένο (το περί φύσιος) σε δακτυλικό εξάμετρο, το μέτρο της ηρωικής ποίησης  των ηρώων ποιμένων και αργότερα δουλοκτητών γαιοκτημόνων (που έγινε και μέτρο της φιλοσοφικής ποίησης). Ας αποκωδικοποιήσουμε τον Παρμενίδη και όλη την αρχαία ελληνική σκέψη: η κυριαρχική σχέση,  η σχέση μεταξύ Κυρίου και Υποτελούς, υπάρχει, δεν γίνεται –  αποκλειομένης της αλλαγής, της μεταβολής, μια άλλη κοινωνική σχέση δεν μπορεί να υπάρχει. Ο τελικός τρόπος ενίσχυσης της κυριαρχικής σχέσης είναι ο εξοβελισμός του θανάτου, η επίτευξη της σωματικής αθανασίας (του Κυρίου, εννοείται).

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΔΕΝ υπάρχει ούτε μία πιθανότητα στο εκατομμύριο  να επιστρέψουμε στη δραχμή –  εκτός εάν όλες οι χώρες ταυτόχρονα, εξ αιτίας μιας ευρύτερης κρίσης που θα επιφέρει την διάλυση της  ευρωζώνης, επιστρέψουν στα εθνικά τους νομίσματα. Το εβρό είναι ένα κοινό νόμισμα που εκθέτει όλες τις επιχειρήσεις των χωρών της ευρωζώνης στον ίδιο, αδυσώπητο και αμείλικτο ανταγωνισμό (ο οποίος είναι εξοντωτικός πόλεμος, ο ηττημένος εξαφανίζεται από προσώπου παραγωγής και οικονομίας)· το αποτέλεσμα του ανταγωνισμού είναι η επιδίωξη των ισχυρών καπιταλιστών να κλείσουν όλες οι μικρομεσαίες (και μη ανταγωνιστικές μεγάλες),  παραγωγικές και μεταποιητικές και εμπορικές επιχειρήσεις, ώστε όχι μόνο να εξασφαλιστεί η επιβίωση των μεγάλων αλλά και να αυξηθεί η κερδοφορία τους.

Continue reading →