21ος αιώνας

There are 182 posts filed in 21ος αιώνας (this is page 2 of 19).

Ukrania delenda est: πήραν την απόφαση να ισοπεδώσουν το Κίεβο;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΟΙ αποφάσεις του ρωσικού κράτους λαμβάνονται ομόφωνα από ένα ολιγομελές συμβούλιο –  δεν έχει σημασία πόσοι είνα και ποιοι, δεν μας ενδιαφέρει. Εικάζουμε βάσιμα ότι είναι στρατιωτικοί, πολιτικοί και θεωρητικοί (του πολέμου, της γεωπολιτικής, των Διεθνών Σχέσεων, της οικονομίας). Η αστυνομική αντίληψη της ιστορίας και της πολιτικής μας είναι παντελώς ξένα, μας είναι  παγερά αδιάφορα. Δεν έχουμε, δεν τις χρειαζόμαστε, έγκυρες πηγές και πληροφορίες –  δεν μας είναι απαραίτητα, να μη πω ότι μας είναι άχρηστα. Εδώ σκεφτόμαστε, δεν κολλάμε μπρίκια. Και επιχειρούμε να σκεφτούμε όπως σκέφτονται τα μέλη του συμβουλίου του ρωσικού κράτους, κάνουμε δηλαδή προσομοίωση της σκέψης τους. Το ενδεχόμενο να αστοχήσουμε δεν το αποκλείουμε –  μέχρι τώρα όμως δεν έχουμε διαψευστεί, διότι δεν παραβλέπουμε τα γεγονότα και διότι η στρατηγική του ρωσικού κράτους είναι σαφής και ομολογείται ξεκάθαρα, χωρίς ενδοιασμούς και επιφυλάξεις. Στον πόλεμο νικάει ο αμείλικτος.  Εάν τα γεγονότα μας διαψεύσουν, θα επανεξετάσουμε τον τρόπο σκέψης μας. Απαντώ αμέσως και ευθέως στο ερώτημα του τίτλου: ναι, πήραν την απόφαση να ισοπεδώσουν το Κίεβο, μέσα στο 2025, ίσως σε λίγους μήνες, σε λίγες βδομάδες, σε λίγες μέρες. Θα δούμε, εδώ είμαστε.

Continue reading →

θεία κοινωνία ή αντικαταθλιπτικά; εξομολόγηση ή ψυχανάλυση; πνευματικός ή ψυχίατρος; εκκλησία την Κυριακή ή πρωινάδικο στην τηλεόραση;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΕΙΜΑΣΤΕ πολύ τυχερές και τυχεροί που ζούμε στην εποχή των θλιβερών και φαιδρών καταλοίπων του χριστιανισμού. Στις αρχές του 5ου αιώνα, ο ιερός Αυγουστίνος υπερασπίστηκε τον χριστιανισμό με την Θεία Πολιτεία του και ανέδειξε την ανωτερότητά του έναντι του παγανισμού. Τώρα, τα υπερανθρωπιστικά και μετανθρωπιστικά μανιφέστα υπερασπίζονται την επιστήμη και αναδεικνύουν την ανωτερότητά της έναντι του παρηγορητικού και παραμυθητικού χριστιανισμού. Δεν τον αντιμάχονται, εκπληρώνουν τις επιθυμίες του. Τόσο η αρχαία ελληνική θρησκεία όσο και οι τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες των ποιμενικών-πολεμικών κοινωνιών  (ιουδαϊσμός, χριστιανισμός, ισλαμισμός) καταγράφουν,  και εκπληρώνουν φαντασιακά, τις επιθυμίες του τσομπάνη ήρωα πολεμιστή – με προεξάρχουσα αυτήν της σωματικής αθανασίας, την επίτευξη της απόλυτης ισχύος. Η τέχνη, ακολουθώντας κατά πόδας τη θρησκεία τις εκληρώνει με άλλον τρόπο, η επιστήμη όμως σηκώνει τα μανίκια και δεν αστειεύεται –  μια μέρα θα γίνουμε αθάνατοι, θεοί, με κάποιον τρόπο. Ο Θεός δεν πέθανε, θα πεθάνει –  όταν θα γίνουμε θεοί. Μέχρι τότε, αντικαταθλιπτικά και τηλεόραση.

Continue reading →

αναπόφευκτη η ήττα του αήττητου, μόνο που θα είναι νικηφόρα ήττα

Please, please, sir, I will do anything, sir

Donald Trump (President)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΘΑ παρατηρήσατε κι εσείς την ηδονή στο βλέμμα και στο πρόσωπο του Τραμπ καθώς έλεγε ότι τώρα θα έρθουν όοοολες οι χώρες του κόσμου, θα μου φιλήσουν τον κώλο και θα με παρακαλέσουν –  please, please, sir, I will do anything, sir. Η μεγάλη ηδονή που νιώθει ο Κύριος όταν τον ικετεύουν προϋποθέτει μια άλλη: την ηδονή της κάμψης της βούλησης, της αντίστασης, της επιθυμίας του υποτελούς. Χύνει!!! Το γεγονός ότι όχι μόνο δεν την κρύβει, την ηδονή να ακούει τον ικέτη να εκλιπαρεί για έλεος,  αλλά την επιδεικνύει και ρητά αλλά και υπόρρητα, με τη γλώσσα του σώματος, μας παρακινεί να διατυπώσουμε την γνώμη ότι ο president φρονεί, πιστεύει ότι είναι αφενός ο πιο ισχυρός άνδρας πάνω στον πλανήτη, επίγειος Θεός δηλαδή, και αφετέρου απολύτως ισχυρός. Δεν θα αμφισβητήσουμε αυτή τη πίστη, ναι, είναι ο πιο ισχυρός άνδρας πάνω στη Γη. Μπορεί και να μην είναι, αλλά δεν πειράζει, δεν είναι κάτι σημαντικό. Αλλά να νομίζει ότι είναι απολύτως ισχυρώς, αυτό είναι ύβρις διότι δεν μπορεί να υπάρξει απόλυτη ισχύς. Τι είναι όμως η απόλυτη ισχύς, γιατί δεν υπάρχει, γιατί δεν μπορεί να υπάρξει, γιατί είναι ύβρις, γιατί ακολουθεί η τιμωρία, η κατακρήμνιση, η ήττα, ο θάνατος, η νέμεσις;

Continue reading →

εμπορικός πόλεμος: επιτάχυνση της συρρίκνωσης του καπιταλισμού και όξυνση του παγκόσμιου κοινωνικού (εμφύλιου) πολέμου

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΖΟΥΜΕ, και χαίρομαι πολύ γι΄ αυτό, πάρα πολύ, πολύ ενδιαφέρουσες μέρες και χρόνια και θα ζήσουμε ακόμα πιο ενδιαφέρουσες τις επόμενες τρεις δεκαετίες. Θα ήθελα πολύ να τις ζήσω και κάνω ό,τι μπορώ γι΄ αυτό. Μέρες και χρόνια αναταραχής, αστάθειας, αναστάτωσης, αταξίας, αβεβαιότητας, διακινδύνευσης, εξεγέρσεων και επαναστάσεων σε όλα τα πεδία και τα επιπεδα –  κοινωνικές, οικονομικές, πνευματικές, πολιτισμικές και καλλιτεχνικές  – και ψυχικές. Τέτοιες μέρες και τέτοια χρόνια οι άνθρωποι τα έζησαν σε εποχές μεταβατικές, σε εποχής μετασχηματισμού, αποδιοργάνωσης μιας τάξης, αταξίας και συγκρότησης μιας νέας τάξης. Οι εποχές αυτές είναι μεγάλης διάρκειας, διαρκούν αιώνες, αλλά η μεταβατική εποχή που ζούμε δεν θα διαρκέσει αιώνες, λόγω της ταχύτητας που χρησιμοποιούμε σε όλα τα κοινωνικά πεδία –  στην παραγωγή, στη κυκλοφορία των εμπορευμάτων και του χρήματος, στις μετακινήσεις και στις μεταφορές, στη διάδοση μηνυμάτων, πληροφοριών και γνώσεων. Όταν αρχίζει κάποια διαδικασία επιτάχυνσης , όπως αυτή των ημερών μας, της συρρίκνωσης του καπιταλισμού, είναι αδύνατον να ελεγχθεί και να σταματήσει. Τι είναι όμως η συρρίκνωση του καπιταλισμού, γιατί φρονώ ότι είναι αναπόφεκτη και αδήριτη; Πώς την επιταχύνει ο εμπορικός πόλεμος, ο ανταγωνισμός μεταξύ των καπιταλιστών όλων των κοινωνιών του πλανήτη; Θα απαντήσω σε αυτά τα ερωτήματα, πριν όμως θα ήθελα να κάνω δυο τρεις παρεκβάσεις –  θα μας βοηθήσουν τα μάλα να κατανοήσουμε και τα ερωτήματα που εγείρω και τις απαντήσεις που διατυπώνω.

Continue reading →

εργάζονται τα βόδια όταν οργώνουν; εργάζεται η φύση; εργάζονται τα φυτά, τα ζώα;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΜΙΑ παιδική ανάμνηση έρχεται και ξανάρχεται, άλλοτε με κάποια αφορμή κι άλλοτε σκάει έτσι, αιφνίδια. Είμαι πέντε χρονών, κρατάω το αλέτρι, μόλις που το φτάνω, και ο παππούς δίπλα μου να με καθοδηγεί, να με μαθαίνει να οργώνω. 1963, Πετράδες Διδυμοτείχου. Τα γελάδια μπροστά να τραβάνε το αλέτρι, αμμουδερό, μαλακό το έδαφος – ευτυχώς γι’ αυτά. Ήξεραν τι να κάνουν, πότε τελειώνει η αυλακιά, πότε να γυρίσουν, αν και ο παππούς μου με προσταγές τους υπενθύμιζε ποιος είναι ο αφέντης. Μία μόνο θυμάμαι, για να σταματήσουν: οχάα! Περπατούσαν αργά, όχι νωχελικά, βαριεστημένα θα έλεγα, και θα πρέπει να ήταν ευχαριστημένα –  δεν τα κούραζε ο παππούς μου. Οργώναμε ένα μικρό χωραφάκι, τα έζευε στο κάρο, φόρτωνε το αλέτρι και πηγαίναμε στο ποτάμι, στον Έβρο. Τα έλυνε, τα ποτίζαμε, πίναμε κι εμείς από το πεντακάθαρο νεράκι της Μαρίτσας, και τα αφήναμε να βοσκήσουν. Ο παππούς μου μάζευε ξερόκλαδα λεύκας και κοιμόταν μπρούμυτα, με τις δυο γροθιές του για μαξιλάρι. Τον μιμήθηκα αλλά ήταν πολύ άβολα. Για τον παππού μου, μεταξένιο με πούπουλα.

Continue reading →

ανθρωπόκαινο ή καπιταλόκαινο; (εργάζονται οι αντιλόπες όταν βόσκουν;)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΤΟ 2000 ο Πάουλ Κρέτσεν (Paul Crutzen), χημικός της ατμόσφαιρας, βραβείο Νόμπελ (χημεία, 1995) και ο Γιουτζίν Στέρμερ (Eugene Stoermer), βιολόγος (γλυκών υδάτων), σε άρθρο τους στο περιοδικό Global Change Newsletter, τ. 41, επινοούν τον όρο Ανθρωπόκαινο για να δηλώσουν την αποφασιστικής, καθοριστικής σημασίας επίδραση του ανθρώπου στην οικολογία και τη γεωλογία του πλανήτη. Το Ανθρωπόκαινο αρχίζει, ισχυρίζονται, το 1784, όταν άρχισε η πρώτη λειτουργία της ατμομηχανής –  ας το σημειώσουμε αυτό. Και είναι τόσο αποφασιστικής και καθοριστικής σημασίας η επίδραση ώστε όποια προβλήματα και να παρουσιάζονται μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε και να τα λύσουμε με την τεχνολογία και την επιστήμη. Η φύση δεν υπάρχει πια, δεν υπάρχουν φυσικά όρια, υπάρχει ο άνθρωπος και μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει. Συνεπής με τις θεωρίες του, ο Ολλανδός Κρέτσεν πρότεινε, το 2006 (Climate Change, 77, 211-219), να επιλύσουμε το πρόβλημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη διασπείροντας στο διάστημα αερολύματα θειικού άλατος, τα οποία θα ανακλούν το φως το ήλιου κι έτσι ο πλανήτης μας θα ψυχρανθεί –  και θα πάψει να μας ενοχλεί με τις ιδιοτροπίες του.  Ευθύς αμέσως μετά την επινόηση του όρου Ανθρωπόκαινο άρχισαν να εκφράζονται έντονες ενστάσεις και διαμαρτυρίες και άνοιξε ένας διεθνής διάλογος με αποτέλεσμα να έχουν γραφεί πολλά και ενδιαφέροντα άρθρα και βιβλία αυτά τα 25 χρόνια. Ο διάλογος συνεχίζεται και θα συνεχίζεται καθ΄ όλη τη διάρκεια του 21ου αιώνα.  Όμως, ο διάλογος δεν άρχισε το 2000, άρχισε πολύ νωρίτερα, στα μέσα του 19ου αιώνα, με πρωταγωνιστή, ποιον άλλον; τον Καρλ Μαρξ. Ο οποίος βέβαια θα γελούσε σαρκαστικά όταν θα άκουγε τη λέξη Ανθρωπόκαινο. Το 2017, ο μαρξιστής ιστορικός του περιβάλλοντος και ιστορικός γεωγράφος Τζέισον Μουρ (Jason Moore)  επινοεί (Azimuth, 9, 1, 71-79) τον όρο Καπιταλόκαινο (Capitalocene) για να δηλώσει ότι ο δράστης της γένεσης της νέας οικολογικής και γεωλογικής εποχής δεν είναι ο άνθρωπος αλλά το κεφάλαιο. Ο άνθρωπος ή το κεφάλαιο ευθύνεται για την κλιματική άλλαγή και όλες τις άλλες μορφές της οικολογικής κρίσης;

Continue reading →

για την εικοσαετία 2035-2055

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΕΑΝ παύαμε να ήμασταν κοινωνικά όντα και ζούσαμε όπως ζούνε οι μονήρεις γορίλες, γίβωνες και ουραγκοτάγκοι, όπως ζούσανε οι απώτατοι μονήρεις πρόγονοί μας, πριν 4,5 εκ. χρόνια, ο πλανήτης θα ήταν ένας παράδεισος, άθικτος, και δεν θα αντιμετωπίζαμε τα τόσο πολλά και τόσο οξυμένα παγκόσμια προβλήματα, δεν θα υπήρχαν συγκρούσεις, δεν θα υπήρχε πόλεμος Κάποτε όμως η αδυναμία μας ως μονήρων πρωτευόντων να αντιμετωπίσουμε τους κινδύνους και τις δυσκολίες που μας  περιέβαλλαν μας ανάγκασε να συμβιώσουμε και να συνεργαστούμε, εξασφαλίζοντας α σ φ ά λ ε ι α, επιβίωση δηλαδή,  αλλά και μια άλλη μορφή ε λ ε υ θ ε ρ ί α ς, που είναι περιοριστική μεν σε σύγκριση με αυτήν του μονήρους όντος, αλλά πολύ πιο δημιουργική και εποικοδομητική. Εννοώ την ηθική και τους κανόνες της συμβίωσης. Η προανθρώπινη κοινωνία δημιούργησε τον άνθρωπο, χωρίς να το επιδιώκει, χωρίς να το γνωρίζει.

Continue reading →

η ευρωπαϊκή πολεμική βιομηχανία επιθυμεί διακαώς τη συνέχιση του πολέμου – και τα τσιράκια της, οι δημοκράτες πολιτικοί ηγέτες

τόσα γάρ κακά μήσατ’  Αχαιούς (Ιλιάς Κ 52)

(ο ισχυρός Έκτωρ) τόσο πολλά κακά σκέφτηκε για τους Αχαιούς

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΑΠΟ τις πρώτες μέρες του δυτικού πολιτισμού και μέχρι το 1945, κάπου 2.700 χρόνια, η Ευρώπη ήταν ένα αχανές πεδίο μάχης μεταξύ πολιτισμών, θρησκειών, κοινωνιών, λαών, τάξεων, περιοχών, πόλεων, κρατών και οποιωνδήποτε άλλων  μορφών κοινωνικής οργάνωσης συγκροτήθηκαν σε αυτό το ακρωτήριο της Ασίας –  περί αυτού πρόκειται, γεωγραφικά. Η καταστροφικότητα και η εξοντωτικότητα των μαζικής βιομηχανικής παραγωγής όπλων, με αποκορύφωμα την κατασκευή της ατομικής βόμβας, ήταν τέτοια που επέβαλε την πολυπόθητη αιώνια ειρήνη μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών, αν και μόνο στον χώρο της Ευρώπης. Πολυπόθητη! Όχι ακριβώς! Για κάποιους η διαρκής ειρήνη ήταν πλήγμα, πολύ μεγάλο. Εννοώ τις μεγάλες ευρωπαϊκές (και σήμερα πολυεθνικές) εταιρείες πολεμικής βιομηχανίας, την οποία αποκαλούν αμυντική βιομηχανία –  ο απόλυτος ευφημισμός. Το πλήγμα δεν ήταν θανάσιμο. Βρήκαν  τρόπους να διαιωνίσουν την ύπαρξή τους, οι οποίοι όμως δεν κατάφεραν να αποτρέψουν μετά το 2000 και μέχρι το 2021, μια κατάσταση αδιεξόδου: μειωμένες πωλήσεις, έλλειψη επενδύσεων και καινοτομία. Η διατήρηση των κρατικών στρατών (υπάρχει και ο εσωτερικός εχθρός), η υποδαύλιση της αντιπαλότητας μεταξύ κρατών (Ελλάδα-Τουρκία, για παράδειγμα), η πλανητική επιτήρηση από τις πρώην αποικιακές δυνάμεις και η πώληση όπλων σε κράτη άλλων ηπείρων τις κράτησε στη ζωή. Από το 2021 και μέχρι σήμερα, τέσσερα χρόνια,  η παραγωγή και οι πωλήσεις έχουν αυξηθεί κατακόρυφα και, αναμενόμενο, η αξία των μετοχών και τα κέρδη τους έχουν εκτοξευθεί στα ουράνια. Εάν λήξει ο πόλεμος μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας στην Ουκρανία, όλα αυτά θα μειωθούν και η ευρωπαϊκή πολεμική βιομηχανία θα επιστρέψει σε μια κατάσταση φθοράς και αφθαρσίας. Αυτές οι ευρωπαϊκές πολυεθνικές εταιρείες πολεμικής βιομηχανίας, θα δούμε ποιες είναι, επιθυμούν να συνεχιστεί ο πόλεμος με το ιδεολόγημα, την προπαγάνδα δηλαδή,  ότι η Ευρώπη κινδυνεύει από τη Ρωσία. Όπου βρεθείς και όπου σταθείς δεν ακούς τίποτα άλλο από Ευρωπαϊκή Ασφάλεια και Ευρωπαϊκή Άμυνα. Να φτιάξουμε ευρωπαϊκό στρατό, να αυξήσουμε τις αμυντικές δαπάνες, να μην τις υπολογίσουμε ως μέρος του κρατικού προϋπολογισμού, να αυξήσουμε την παραγωγή,να στείλουμε όπλα στα φιλαράκια μας τους Ουκρανούς. Αυτές οι πολυεθνικές της πολεμικής βιομηχανίας υπαγορεύουν στα τσιράκια τους, τους πάσης φύσεως και προσανατολισμού δημοκράτες ηγέτες και τους ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών καναλιών και των εφημερίδων, τόσο την πολιτική της συνέχισης του πολέμου όσο και τιο ιδεολόγημα της ρωσικής απειλής.

Continue reading →

επιθετικός ρεαλισμός: ποιοι Αμερικάνοι θεωρητικοί και αξιωματούχοι διαφώνησαν με την επέκταση του ΝΑΤΟ και τον πόλεμο και γιατί

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΣΟΚΑΡΕ πολλούς και πολλές, όλους και όλες δηλαδή, η χθεσινή ομιλία του αντιπροέδρου της αμερικάνικης κυβέρνησης στο Μόναχο  – κολλητού του Τραμπ, δεξί χέρι του, ένα από τα πολλά. Δεν θα έπρεπε όμως. Ο αντιπρόεδρος διατύπωσε μία από τις δύο στρατηγικές του αμερικάνικου κράτους που αντιμάχονται μεταξύ τους εδώ και πολλές δεκαετίες αλλά το φιλοθεάμον πλήθος των ευρωπαϊκών κοινωνιών δεν έχει ιδέα για αυτές τις στρατηγικές επιδιώξεις και τη μεταξύ τους σύγκρουση –  και την επικράτηση πότε της μιας και πότε της άλλης, που γίνεται ορατή και σαφής από τον εκάστοτε νικητή των εκλογών. Οι καταναλωτές των ειδήσεων, των τηλεοπτικών καναλιών, των ιστότοπων και των εφημερίδων, δεν έχουν ιδέα για αυτές τις δύο στρατηγικές και τη μεταξύ τους σύγκρουση. Αυτό που γνωρίζουν είναι αυτό που ακούνε και βλέπουν στις τηλεοράσεις: Η Ρωσία είναι ένα αυταρχικό καθεστώς, ένας διεθνής ταραξίας, μια αναθεωρητική δύναμη, έχει αυτοκρατορικές βλέψεις, είναι η Γερμανία της εποχής μας, ο Πούτιν είναι ο Χίτλερ της εποχής μας –  μετά την Ουκρανία, η Ρωσία και ο Πούτιν θα συνεχίσουν την επέλαση, αν δεν τους σταματησoυμε,  και θα κατακτήσουν και την Ευρώπη! Θα πιουν γαλλικό καφέ στο Παρίσι, μπίρα στο Μόναχο, θα φάνε χαμόν στη Μαδρίτη, θα μας σκοτώσουν όλους αυτά τα καθάρματα, θα μας βιάσουν, όλες και όλους, είναι άγριοι, αδίστακτοι, είναι τέρατα!  Γι’ αυτό το λόγο ο πόλεμος στην Ουκρανία πρέπει να συνεχιστεί, να επανακτηθούν τα εδάφη που κατέκτησαν οι Ρώσοιμ να πάρουμε  πίσω την Κριμαία, να καταλύσουμε το αυταρχικό καθεστώς της Μόσχας, να συλλάβουμε  και να δικάσουμε, να καταδικάσουμε δηλαδή,  τον σχιζοφρενή αιμοβόρο Πούτιν. Αυτά, φίλες και φίλοι, υποστηρίζουν οι Ευρωπαίοι και οι Δημοκρατικοί των ΗΠΑ. Κι ερχεται τώρα ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ και τους λέει κατάμουτρα: είστε μαλάκες και λέτε μαλακίες! Δεν κινδυνεύετε από τη Ρωσία! Από τη μαλακία σας κινδυνεύετε! Δεν πίστευαν στ΄ αυτιά τους αυτά που άκουγαν! Σοκ και δέος!

Continue reading →

η ήττα της Δύσης και η νίκη της Ρωσίας: γιατί οι Αμερικάνοι εγκαταλείπουν την Ουκρανία και γιατί ανησυχούν οι Ευρωπαίοι;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΛΙΓΟΥΣ μήνες μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης, τον Φεβρουάριο του 2022,  είχα γράψει ότι θα νικήσει η Ρωσία και ότι o πόλεμος θα διαρκέσει τρία χρόνια. Κάποιοι, κάποιες θα το θυμούνται –  φρόντιζα άλλωστε κατά καιρούς να τις επαναλαμβάνω αυτές τις προβλέψεις μόνο και μόνο για να μην τις ξεχάσετε. Τα γράφω αυτά όχι για να παινευτώ, δεν το έχω ανάγκη, πια,  αλλά για να επαναλάβω για άλλη μια φορά τη σπουδαιότητα της διατύπωσης προβλέψεων. Το διάβασμα, η συζήτηση, η διαφωνία, οι προβλέψεις είναι η άσκηση της σκέψης, η προπόνηση του μυαλού. Εάν πέσουμε έξω στις προβλέψεις, τότε μας δίνεται μια ευκαιρία να επανεξετάσουμε τον τρόπο που σκεφτήκαμε, να ξαναδούμε κάποια άλλα πράγματα, να βάλουμε κι άλλες παραμέτρους στην έρευνα, να εμπλουτίσουμε τις αναζητήσεις μας. Εάν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις μας, το μπαλάκι πετιέται σε όσους και όσες διαφωνούσαν, αν δεν γελούσαν και κορόιδευαν: είναι η σειρά τους τώρα να επανεξετάσουν τον τρόπο που σκέφτηκαν και έπεσαν έξω. Εάν το κάνουν, δεν είναι κομπλεξικοί, είναι πολύ ωραίοι και πολύ ωραίες-  εάν δεν το κάνουν, είναι κομπλεξικοί. Αποφεύγω να αποδώσω άλλους χαρακτηρισμούς. Είναι περιττοί –  είναι ευκόλως εννοούμενοι.

Continue reading →