ναι, φίλες και φίλοι, μόνο έτσι μπορούμε να νικήσουμε
Κύκλοι Διαλέξεων
There are 1.090 posts filed in Κύκλοι Διαλέξεων (this is page 23 of 109).
Κύριος: νίκη, ή αυτοκτονία· Υποτελείς: νίκη, ή υποδούλωση
εύστροφος και ευστροφία: γάτα πεταλωμένη ο Βαρουφάκης, ο μεταμοντέρνος σύμβουλος του Κυρίου
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΕΑΝ έγραφα μια Κυριολογία, θα αποτελούνταν από δύο μέρη. Στο πρώτο θα εξέταζα τους όρους με τους οποίους είναι γνωστός ο Κύριος από γλωσσολογικής και ιστορικής έποψης: άρχων, ταγός, παχύς, γνώριμος, αγός, αγάς, βοεβόδας, τσάρος, lord, δούκας, φαραώ, φίρερ, μεσιέ, leader και άλλα πολλά πολλά. Στο δεύτερο θα σχολίαζα την προσωπικότητα και την πρακτική μερικών Κυρίων αλλά και συμβούλων του Κυρίου (λ.χ., Μακιαβέλι) που και αυτοί Κύριοι είναι, αν και ψιλικατζήδες, υποτελείς δηλαδή. Ένα κεφάλαιο θα το αφιέρωνα ασφαλώς στον Κύριο Βαρουφάκη. Και να τι θα έγραφα περίπου.
εμμενής κοινωνικός πόλεμος: υπάρχουν κοινωνικοί επαναστάτες σήμερα – ποιοι είναι;
άνθρωπος ο γελαστός, άνθρωπος ο αγέλαστος
για το σπάσιμο (1)· από το σπάσιμο των οστών στο σπάσιμο του κώδικα: μια ανθρωπολογική, ιστορική και ψυχολογική προσέγγιση
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΤΟ σπάσιμο μας αρέσει, να μας τη σπάνε δεν μας αρέσει. Γιατί μας αρέσει να σπάμε, πότε και πώς προήλθε αυτή η ηδονή; Τί και πότε μας αρέσει να σπάμε; Έχει κάποια σχέση το σπάσιμο με τη σκέψη και την ανθρωπογένεση; Γιατί μας αρέσει να τη σπάμε, γιατί ηδονιζόμαστε, γιατί δεν μας αρέσει να μας τη σπάνε, γιατί δυσφορούμε και δυστυχούμε; Ποιος είναι ο σπαστικός και ο σπασαρχίδης, ποια η σπαστικιά και η σπασαρχίδω; Το ζήτημα του σπασίματος είναι ένα ζήτημα πολύ σημαντικό· το επιβεβαιώνει η αδιαφορία των σημερινών τσανακογλειφτών χαμάληδων του Κυρίου, με συγχωρείτε, του πνεύματος ήθελα να γράψω, η οποία δεν είναι άλλωστε και η μόνη· εννοώ τους νεοέλληνες διότι ως τούβλο οικοδόμος δεν γνωρίζω ξένες γλώσσες και δεν ξέρω τι γίνεται πέρα από την Καστανούσα – πεντακόσια μέτρα μακριά από τον κήπο μας το ζω και το θεωρώ ως ξενιτειά.
1. μεδούλι και ανθρωπογένεση
χρεοκοπία του Κράτους και ακινητοποίηση
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΤΑ μέτρα θα περάσουν, δήλα δή η συνειδητή και οργανωμένη επίθεση του Κυρίου καπιταλιστή κατά των εργαζομένων και των μικροαστών και μη ανταγωνιστικών επιχειρήσεων θα συνεχιστεί μέχρι να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα αφενός της αύξησης της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων μέσω της εξόντωσης των αντιπάλων και αφετέρου της συρρίκνωσης του Κράτους και του δραστικού περιορισμού των δαπανών του. Θα περάσουν διότι ο Κύριος καπιταλιστής έχει ένα πανίσχυρο όπλο στα χέρια του: το χρήμα. Ο μόνος τρόπος να εξουδετερωθεί αυτό το όπλο είναι η ικανότητα των Υποτελών να ζήσουν, να ζουν χωρίς χρήμα. Επειδή όμως αυτή η ικανότητα σε μια καπιταλιστική κοινωνία, σε μια κοινωνία όπου ο πλούτος είναι ένας μεγάλος σωρός εμπορευμάτων, όπου κυριαρχεί η ανταλλακτική αξία, δεν υπάρχει, οι Υποτελείς είναι ευάλωτοι, ανίσχυροι, άοπλοι. Αναπόφευκτα θα ηττηθούν.
ΤΟ ζήτημα είναι αν θα περάσουν τα μέτρα με ή χωρίς μικρής διάρκειας εκφοβιστική, κατασταλτική χρεοκοπία του Κράτους. Η γνώμη μου είναι ότι θα περάσουν χωρίς χρεοκοπία του Κράτους. Τα μέτρα θα έρθουν στη Βουλή, θα υπερψηφιστούν αλλά με αντίτιμο την διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και με αποτέλεσμα ή τον σχηματισμό μιας νέας κυβερνητικής συμμαχίας που θα σώσει το Έθνος, τη χώρα, την πατρίδα και την οικονομία, δηλαδή την κερδοφορία του καπιταλισμού ή την προκήρυξη εκλογών, εάν η Πασοκονεοδημοκρατία αποφασίσει να περιθωριοποιήσει τον δεξιό ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα. Το εάν θέλει ο λαός ή δεν θέλει, μας είναι αδιάφορο. Δική μας είναι η δημοκρατία, λέει ο Κύριος, δεν είναι δική σας. Είμαστε, νιώθουμε παντοδύναμοι και τις εκλογές και τα δημοψηφίσματα τα γράφουμε στα μεγαλοπρεπή αρχίδια μας.
Ο Κύριος καπιταλιστής και οι υπηρέτες του (σύμβουλοι, ειδικοί, πολιτικοί, δημοσιογράφοι) γνωρίζουν πολύ καλά ότι η χρεοκοπία του Κράτους είναι δίκοπο μαχαίρι. Η χρησιμοποίηση του χρήματος ως μέσον διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου μπορεί να αποβεί άκρως αποτελεσματική, να αποσπάσει δηλαδή την πίστη και την αφοσίωση των Υποτελών, και μάλιστα ταπεινωτικά και εξευτελιστικά, αποκαλύπτει όμως και άλλη μια πτυχή του χρήματος και άλλη μια πλευρά του Κυρίου καπιταλιστή. Η χρήση όμως του χρήματος ως μέσου διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου, η μη χρήση του χρήματος ως μέσον πειθάρχησης και καταστολής, είναι αυτοκτονικά και αυτοκαταστροφικά αποτελεσματική.
mind the Greek gap: λάβετε υπόψη σας το ελληνικό χάσμα (μεταξύ Κράτους και κοινωνίας)
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΕΝΩ γνωρίζουμε καλά τον ιστορικό ανταγωνισμό μεταξύ των ευρωπαϊκών Κρατών, δήλα δή μεταξύ των καπιταλιστικών τάξεων της Ευρώπης, η μεταξύ τους συνεργασία είναι μια επιπλέον αθέατη πλευρά της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής Κυριαρχίας. Η συνεργασία αυτή υπάρχει ως αναγκαία και επαρκής συνθήκη για την ενίσχυση και διαιώνιση της Κυριαρχίας: εάν εμφανιστεί κάποιο πρόβλημα, πρόβλημα που θα μπορούσε ενδεχομένως να αποδυναμώσει την Κυριαρχία, την αναπαραγωγή των καπιταλιστικών σχέσεων (και παραγωγής), οι καπιταλιστές σπεύδουν να το αντιμετωπίσουν συλλογικά και συνεργασιακά. Το πρόβλημα που υπάρχει σήμερα είναι το πρόβλημα της προϊούσας συρρίκνωσης του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, άρα και του Κράτους, την αντιμετώπιση και λύση του οποίου έχει αναλάβει ο λεγόμενος νεοφιλελευθερισμός.
Ο νεοφιλελευθερισμός είναι πνευματικό και πολιτικό τέκνο του αγγλικού πουριτανισμού, ιδεολογία του πρώιμου καπιταλισμού, δήλα δή του αγγλικού ατομικισμού: ο καθένας θα κοιτάξει την πάρτη του ανταγωνιζόμενος αγρίως με τους γύρω του. Αυτός είναι ο πουριτανισμός, εάν θέλουμε να μιλάμε απλά και χωρίς να μασάμε τα λόγια μας. Με άλλα λόγια είναι η ιδεολογία που ανταποκρίνεται στην ακάθεκτη επέκταση του καπιταλισμού. Ένας από τους αντιπάλους του είναι ο λαϊκισμός. Ο λαϊκισμός είναι η αντίδραση στην επέκταση του καπιταλισμού. Κάθε κοινωνική κατηγορία, κάθε κοινωνική τάξη του παρελθόντος, δηλαδή των προκαπιταλιστικών τρόπων παραγωγής που προϋπήρξαν και συνυπάρχουν εν πολλοίς με τον καπιταλισμό, που αντιδρά στην επέκταση του καπιταλισμού θεωρείται λαϊκιστική και αντιμετωπίζεται ως εμπόδιο στην πρόοδο, δηλαδή εμπόδιο στη επέκταση του καπιταλισμού.
το δίλημμα: φτώχεια και επιβίωση (ευρό με μέτρα) ή πείνα και εξαθλίωση; (χρεοκοπία του Κράτους)
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΈΧΟΥΝ σκατώσει τα σώβρακά τους και τις κιλότες τους από τον φόβο κρατικοί- δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι. Τους καταλαβαίνω, δεν τους κατηγορώ, κάθε άλλο. Αν ήμουν στη θέση τους κι εγώ θα το είχα λερώσει το σώβρακό μου. Μια ενδεχόμενη χρεοκοπία του Κράτους, μπορεί και προσωρινή, για ένα, δύο μήνες μόνο και μόνο για να τους υποτάξουν και να τους αναγκάσουν να κλίνουν το γόνυ ικετεύοντες για μισθό 700 εβρά το μήνα και σύνταξη 300-500, (επαναλαμβάνω, χρεοκοπία του Κράτους, δεν υπάρχει χρεοκοπία έτσι γενικά και αόριστα), θα τους καταδίκαζε σε απόγνωση και απελπισία και πείνα. Θα ήταν αχαριστία και αγνωμοσύνη να αδιαφορήσουμε ή να τους κρίνουμε. Ή να λησμονήσουμε ότι οι κρατικοί- δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι με τον μισθό τους και τη σύνταξή τους συντηρούν και βοηθούν πάρα πολλούς άλλους, ανέργους και φτωχούς και γλίσχρα αμειβόμενους και άλλους ανήμπορους. Όχι, δεν ήμασταν, δεν είμαστε και δεν θα είμαστε ποτέ αχάριστοι και αγνώμονες, ποτέ!