φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΓΡΑΦΩ το σημερινό σημείωμα βράζοντας μπίρα, καπνιστή.
[Σε κατσαρόλα μεγάλη, σε 13 λίτρα νερού, θερμοκρασίας 40 βαθμών, βάζω 1700 γρ. αλεσμένη βύνη κριθαριού, καπνιστή, και προσθέτω και 300 γρ. αβύνωτο χονδροαλεσμένο δίκοκκο και μονόκοκκο σιτάρι. Το νερό το έφερα ψηλά από το Μπέλες, από ρυάκι – έχει ελάχιστα άλατα, για να κάνεις μπίρα το νερό δεν πρέπει να έχει άλατα, να είναι μαλακό. Η βύνη είναι κριθάρι το οποίο έχει φυτρώσει, με το φύτρο να μην ξεπερνάει το μήκος του σπόρου και κατόπιν αργοψήνεται για είκοσι ώρες στους 60 βαθμούς – για ξανθιά μπύρα· για μαύρη, στους 80 βαθμούς. Μετά βάζω την κατσαρόλα στη ξυλόσομπα και ανεβάζω τη θερμοκρασία στους 52 β., με ρυθμό 1-2 βαθμούς το λεπτό, ανακατεύοντας συνεχώς. Μόλις φτάσει σε αυτή τη θερμοκρασία, παίρνω την κατσαρόλα από τη φωτιά και την αφήνω στην άκρη για μισή ώρα, ανακατεύοντας κάθε πέντε λεπτά. Μετά τη βάζω πάλι στη σόμπα και ανεβάζω τη θερμοκρασία στους 65 β. ανακατεύοντας συνεχώς. Την αποσύρω για μισή ώρα, ανακατεύοντας με τον ίδιο τρόπο. Σε αυτή τη φάση βρίσκομαι αυτή τη στιγμή.]
ΘΕΛΩ να πάω στο Λονδίνο. Όχι τώρα, όταν, πρώτα η Ζωή, μεγαλώσουν τα παιδιά και φύγουν από το σπίτι – σε οχτώ με δέκα χρόνια. Όταν η οικογένεια, αυτή η προσωρινή κομμουνιστικότητα, διαλυθεί – κάθε οικογένεια είναι καταδικασμένη να διαλυθεί. Θα γράψω σήμερα πως σκέφτομαι να πάω, πως θα ήθελα να πάω.