2027: 80% η αποχή; (1)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Η τάση είναι σαφέστατη: μέχρι και το 2004 η αποχή ήταν 25%, το 2015, τον Σεπτέμβριο, 45%. Είναι πολύ κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι στις επόμενες εκλογές, είτε αυτές γίνουν την ά ν ο ι ξ η του 2017 είτε αργότερα, πάνω από το 50% δεν θα πάνε να ψηφίσουν. Πόσο πάνω από το 50% θα είναι δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε –  μπορεί και πάνω από το 55%. Έτσι, η όποια κυβέρνηση σχηματιστεί, θα είναι νόμιμη (Κυριαρχία) αλλά δεν θα έχει εξασφαλίσει νομιμοποίηση (Υποτελείς).

Η σαφής τάση της αύξησης του ποσοστού της αποχής στις εκλογές θέτει κάποια πολύ βασικά ζητήματα για το παρόν και το μέλλον της διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου. Που οφείλεται αυτή η τάση της αύξησης;  Μέχρι που μπορεί να φτάσει; Μπορεί να φτάσει μέχρι το 80% ή και παραπάνω;  Τι θα συμβεί σε αυτή την περίπτωση; Μπορεί να ανακοπεί και πώς αυτή η τάση; Μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση, εάν δεν πάει κανείς και καμία να ψηφίσει; Θα καταλυθεί η δημοκρατία σε αυτή την περίπτωση; Θα επιταχύνει τη συρρίκνωση της δημοκρατίας η διόγκωση της αποχής; Και ποιο πολίτευμα και τεχνική διακυβέρνησης  θα την διαδεχτούν; Ενοχλούνται ή ευαρεστούνται οι Κύριοι και οι Υπηρέτες τους με την αύξηση της αποχής; Πώς να ερμηνεύσουμε το χάσμα μεταξύ νομιμότητας και μη νομιμοποίησης; Μήπως είναι μια πρώτη ένδειξη της διάρρηξης της στρατηγικής και της ιδεολογίας της εθνικής ομόνοιας και ομοψυχίας; Μας επιτρέπεται να συσχετίσουμε την αύξηση της αποχής με την σύμπηξη της Αριστεράς του μέλλοντος; 

Continue reading

ακυβερνησία και Δημοκρατία

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΠΡΙΝ κάποιους μήνες υποστήριξα ότι η Αριστερά του μέλλοντος θα διακηρύξει ανοιχτά και δημόσια ότι δεν θα κυβερνήσει ποτέ. Σήμερα ερωτώ: και τι θα κάνει; Και απαντώ: επιχειρηματολογώ υπέρ της συνειδητής αποφυγής της διακυβέρνησης ή της συμμετοχής σε κυβέρνηση και υποστηρίζω ότι η Αριστερά του μέλλοντος θα προσανατολιστεί προς την αύξηση και ενίσχυση της αποχής, θα ενισχύσει κάθε τι που θα προκαλεί (την) ακυβερνησία, θα ενισχύει την σύμπηξη κυβερνήσεων εθνικής ενότητας που είναι ο καλύτερος τρόπος διάρρηξης ακριβώς αυτής της εθνικής ενότητας και ομοψυχίας.

Continue reading

κοινωνικός πόλεμος, ζωντανός κομμουνισμός και Αριστερά

φίλες και φίλοι

ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΙ ενώπιον της Ζωής, που πάντα παρίσταται αρωγός σε όσους και όσες την ενισχύουν, και ορκίζομαι, μα την Αγία Πατάτα, μα την Αγία Ντομάτα, μα την Αγία Φράουλα, ότι μέχρι στις 31 Δεκεμβρίου του 2019, πριν αρχίσει η τρομερή και φοβερή δεκαετία 2020-2030, θα ολοκληρώσω και θα εκδώσω το βιβλίο που έχω κατά νου και εν πολλοίς έχει γραφεί με πρωινά σημειώματα για την Αριστερά, του παρελθόντος και του μέλλοντος. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα για τον τίτλο αλλά μάλλον προσανατολίζομαι προς τον τίτλο του σημερινού σημειώματος.

Continue reading

με το έβδομο μνημόνιο το πρόγραμμα θα στεφθεί με πλήρη επιτυχία

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΤΟ σημερινό σημείωμα το αφιερώνω στους νέους αναγνώστες και τις νέες αναγνώστριες που επισκέπτονται τη Σχολή.

ΤΙ μπορεί να κάνει ένας, λόγου χάριν, γαλακτοβιομήχανος για να αυξήσει τα κέρδη του;

ΥΠΑΡΧΟΥΝ πέντε τρόποι, φίλες και φίλοι. Ας τους δούμε απλά και συνοπτικά και μετά θα αντιληφθούμε ότι οι έννοιες μνημόνιο, πρόγραμμα και επιτυχία κατανοούνται χωρίς ψευσδαισθήσεις και αυταπάτες.  Continue reading

η σταθερή τιμή πώλησης ως σθεναρή διαταγή

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΠΑΜΕ στο σούπερ μάρκετ και αγοράζουμε ένα λίτρο γάλα. Το παίρνουμε από το ράφι, όπου αναγράφεται η τιμή, πάμε στο ταμείο, πληρώνουμε ένα εβρό και δέκα, και φεύγουμε. Η τιμή είναι σταθερή και όταν αλλάξει, εν αγνοία μας, θα το αντιληφθούμε. Ποιος θα την αλλάξει;  Ο ιδιοκτήτης του σούπερ μάρκετ, ο καπιταλιστής. Γνωρίζουμε καλά το γιατί θα την αλλάξει. Θα μας ρωτήσει;  Όχι, βέβαια, αυτό έλειπε! Είναι αυθαιρεσία η σταθερότητα ή η αλλαγή της τιμής; Όχι, είναι κάτι πολύ φυσιολογικό. Κάθε προϊόν έχει μία σταθερή τιμή και για κάποιους λόγους αυτή η τιμή αλλάζει, συνήθως προς τα πάνω.

ΕΜΕΝΑ, επαναλαμβάνω, εμένα, δεν μου φαίνεται καθόλου φυσιολογικό. Μπορεί να μην είμαι καλά, δεν ξέρω, ίσως να έχω κάποιο πρόβλημα, και ίσως πρέπει να πάω σε κάνα ψυχίατρο –  τι να μου κάνει ο ψυχολόγος;! Νιώθω πολύ άσχημα κάθε φορά που αγοράζω κάτι. Νιώθω ότι πέφτω θύμα κλοπής. Εάν ο ψυχίατρος με ρωτήσει  που αποδίδω αυτή την ιδιόμορφη δυστυχία μου, θα του πω ότι πέφτω θύμα κλοπής λόγω του κέρδους –  η πρώτη σημασία της λέξης ήταν η λεία που αποφέρει η απάτη. Με εξαπατούν κάθε φορά που αγοράζω κάτι, με κλέβουν. Εάν ο ψυχίατρος είναι μαρξιστής, θα δείξει κατανόηση.

ΔΕΝ νιώθω μόνο εξαπατημένος αλλά και ταπεινωμένος. Έχω την αίσθηση, που έγινε εμμονή με το πέρασμα του χρόνου, ότι κάθε φορά που αγοράζω κάτι, κάποιος, μπορεί και το ίδιο το προϊόν, με διατάζει –  και δεν με αρέσει να με διατάζουν. Και με κλέβουν και με διατάζουν –  αθλιότητα, σκέτη αθλιότητα, είμαι ένας αξιοθρήνητος και αξιολύπητος άθλιος!  Με κλέβουν με το κέρδος και με διατάζουν με την σταθερή τιμή. Ώστε η σταθερή τιμή είναι διαταγή;  Ναι, είναι διαταγή και ευθύς αμέσως διατυπώνω το επιχείρημά μου.

Continue reading

επίκειται εξέγερση;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΕΑΝ ρωτήσουμε, θα γίνει σεισμός; μπορούμε να απαντήσουμε, ναι, θα γίνει σεισμός. Πότε; Δεν ξέρουμε. Είμαστε βέβαιοι ότι κάποτε θα γίνει σεισμός αλλά δεν ξέρουμε πότε. Εάν ρωτήσουμε, θα γίνει εξέγερση;  μπορούμε να απαντήσουμε, ναι, θα γίνει. Πότε; Δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε. Σε σύγκριση με τον σεισμό, είμαστε σε πλεονεκτικότερη θέση: διαθέτουμε κάποιες πενιχρές ενδείξεις και σε συνδυασμό με την επιθυμία μας να γίνει εξέγερση ισχυριζόμαστε ότι θα γίνει. Σεισμός όμως δεν επιθυμούμε να γίνει αλλά αυτό δεν μας προφυλάσσει από το ενδεχόμενο ότι θα γίνει.

ΓΙΑΤΙ όμως είμαστε βέβαιοι ότι θα γίνει εξέγερση; Γιατί δεν μπορούμε να προβλέψουμε πότε θα γίνει; Με αυτά τα ερωτήματα θα καταπιαστούμε σήμερα.

Η μελέτη των εξεγέρσεων στις δουλοκτητικές, φεουδαρχικές και καπιταλιστικές κοινωνίες μας παρακινεί να διατυπώσουμε την βεβαιότητα ότι δεν υπήρξε κυριαρχική κοινωνία στην οποία να μην έγιναν εξεγέρσεις. Η βεβαιότητα μας βοηθάει να ερευνήσουμε περαιτέρω, δεν είναι εμπόδιο: χωρίς βεβαιότητα δεν υπάρχει γνώση. Το όνειρο του Κυρίου είναι η εξάλειψη του ενδεχομένου της εξέγερσης (και της επανάστασης) αλλά μέχρι τώρα δεν κατάφερε απολύτως τίποτα. Την επιθυμία αυτή την προβάλλει στο μέλλον και θεωρεί οι Υποτελείς μια μέρα θα γίνουν ανίκανοι να εξεγερθούν. Ανίκανοι να επαναστατήσουν ίσως ναι αλλά ανίκανοι να εξεγερθούν όχι. Φοβούνται μήπως τα ρομπότ του μέλλοντος αποκτήσουν συνείδηση και εξεγερθούν!

Continue reading

Κυριαρχία, ζωντανός κομμουνισμός, κοινωνικός πόλεμος και κοινωνικός πειραματισμός

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Η ζωή, γράφει ο Ζορζ Κανγκιλέμ στο Το κανονικό και το παθολογικό, είναι ένας διαρκής, συνεχής πειραματισμός, είναι μια διαρκής επανεξέταση, κατάργηση, ακύρωση κανόνων και ταυτόχρονα μια διαρκής επινόηση νέων, με σκοπό άλλοτε την προσαρμογή σε νέα εμφανιζόμενα περιβάλλοντα κι άλλοτε στην διαμόρφωση αυτού του ίδιου του περιβάλλοντος. Έτσι, η ζωή είναι εγγενώς και εμμενώς κανονιστική: το κανονιστικό είναι το κανονικό.  Το μη κανονιστικό, η μη επανεξέταση και επινόηση κανόνων, είναι το παθολογικό.

ΑΝ και η φιλοσοφία του Κανγκιλέμ γονιμοποίησε τη σκέψη πολλών μαθητών του, και όχι μόνο,  κατά διαφόρους τρόπους, μου φαίνεται παράξενο η αδιαφορία τους προς την προβληματική του πειραματισμού της ζωής. Μπορεί να κάνω και λάθος, δεν ξέρω. Αναρωτιέμαι εάν η κοινωνική ζωή, και δεν περιορίζομαι μόνο στην περίοδο των δεκάδων χιλιάδων ετών όπου η κοινωνία αποτελείται από ολιγομελείς ομάδες, είναι συνέχεια της ζωής, οργανωμένη όμως σε άλλο επίπεδο, εάν η κοινωνική ζωή διατηρεί στοιχεία της ζωής, εάν δηλαδή το κανονικό είναι το κανονιστικό και στο επίπεδο της κοινωνικής ζωής, και απαντώ ότι είναι συνέχεια, ότι διατηρεί στοιχεία της ζωής. Η κοινωνική ζωή συνεχίζει αυτό που κάνει η ζωή: πειραματίζεται διαρκώς λόγω νέων δεδομένων, φυσικών και κοινωνικών, για να προσαρμοστεί σε ένα νέο περιβάλλον και, κατά συνέπεια, να διαμορφώσει ένα νέο, ιδιαίτερο περιβάλλον.

Continue reading

στιγμές (Ξ) [24 Μαρτίου 2021: το χρονικό του κουρέματος των καταθέσεων]

 

14 μ.μ. Μετά από δύο μήνες κατηγορηματικών διαψεύσεων περί επερχόμενου κουρέματος των καταθέσεων, οι υπουργοί της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ Γεώργιος Αδωνιάδης και Ευμένης Κουνελώτος με αιφνίδιο διάγγελμά τους ανακοινώνουν την κατάσχεση όλων των καταθέσεων στις ελληνικές Τράπεζες πάνω από 100.000 ευρά. Μεταξύ των άλλων δηλώνουν ότι οι μη χρησιμοποιούμενες καταθέσεις είναι αντικοινωνική και αντεθνική πράξη και ότι θα χρησιμοποιηθούν με σκοπό την ανάπτυξη της οικονομίας και την αντιμετώπιση της ανεργίας. Άλλωστε, τόνισε με έμφαση ο κ. Αδωνιάδης, 100 χιλιάρικα φτάνουν και περισσεύουν για ώρα μεγάλης οικογενειακής ανάγκης.
14.20 μ.μ. Οι νοσοκομειακοί γιατροί αποφασίζουν να αναστείλουν την απεργία τους.
14.50 μ.μ. Ανοίγουν όλα τα φαρμακεία της χώρας. Ατελείωτες ουρές. Σε μια ώρα εξαντλούνται όλα τα αποθέματα ψυχοφαρμάκων. Ολοσχερής έλλειψη αντικαταθλιπτικών και ηρεμιστικών. Μεγάλη κατανάλωση ληγμένων.
15.00 μ.μ. Μποτιλιάρισμα στους δρόμους όλων των μεγάλων πόλεων. Πλήρης ακινητοποίηση των οχημάτων.
15.15 μ.μ. Οι εργαζόμενοι στο ΕΚΑΒ αποφασίζουν να αναστείλουν την απεργία τους.
16.35 μ.μ. Ανακοινώνεται ότι 2.514 καταθέτες πέθαναν από έμφραγμα ενώ άλλοι 7.987 εισήχθησαν στα νοσοκομεία της χώρας με εγκεφαλικό. (Έμποροι, επιχειρηματίες, βιοτέχνες, εισαγωγείς, εξαγωγείς, μεγαλοαγρότες, γιατροί, δικηγόροι, ιδιοκτήτες ξενοδοχείων, εστιάτορες, μαγαζάτορες, ιδιοκτήτες ακινήτων, ιδιοκτήτες επαρχιακών σούπερ μάρκετ, ιδιοκτήτες λεωφορείων, ιδιοκτήτες κλινικών, εφοριακοί, εργολάβοι οικοδομών, φαρμακέμποροι, φαρμακοποιοί, κατασκευαστές, καλλιτέχνες, αθλητές).

Continue reading

η κυβέρνηση Ν.Δ – ΣΥΡΙΖΑ και η Πλεύση Ελευθερίας στον ωκεανό των μικροαστικών απατών και αυταπατών

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΔΕΝ μας φαίνεται παράξενο που η Φυσική και η Πολιτική, ως επιστήμη, εμφανίστηκαν την ίδια  περίπου εποχή και στον ίδιο χώρο. Γαλιλαίος και Μακιαβέλι. Θα μπορούσαμε να εκλάβουμε τα ονόματα αυτά, των επιστημών και των ανθρώπων, ως προσωποποιήσεις επιθυμιών της  νέας ανερχόμενης αστικής (εμπορικής) τάξης του πρώιμου καπιταλισμού της κατακερματισμένης φεουδαρχικής Ιταλίας, ενός καπιταλισμού που έλαμψε για ένα σχετικά μικρό χρονικό διάστημα και έσβησε για να εμφανιστεί αλλού, πιο βόρεια και πιο δυτικά – ακόμα λάμπει μετά από τρεις αιώνες τουλάχιστον. Η Φυσική είναι η επιθυμία της κυριαρχίας επί της φύσης μέσω της ανακάλυψης κανονικοτήτων και ομοιομορφιών. Κατά τον ίδιο τρόπο, η θεμελίωση της επιστήμης της Πολιτικής από τον Μακιαβέλι δεν είναι τίποτα άλλο από την γέννηση μιας επιθυμίας ανακάλυψης κανονικοτήτων και ομοιομορφιών στο πεδίο της κυριαρχίας επί των ανθρώπων. Δύο ήταν τα προβλήματα που έπρεπε να επιλυθούν: πώς εγκαθιδρύεται και πώς διαιωνίζεται η Κυριαρχία;

Continue reading