φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΧΑΙΡΟΜΑΙ που τους τελευταίους μήνες συνομήλικοί μου και μεγαλύτερης ηλικίας άνδρες και γυναίκες ανακαλύπτουν την Κακιά Σχολή·  μου δίνεται η ευκαιρία να θυμηθώ ότι το 1969, όταν μεταναστεύσαμε στην Αθήνα,  στα αστικά λεωφορεία κάπνιζαν οι επιβάτες, ακόμα και τον χειμώνα, με τα παράθυρα κλειστά – ήταν φρίκη, πυκνή ομίχλη καπνού νικοτίνης, ήμουν έντεκα χρονών! Το θυμάστε; Θυμάστε που όταν θέλαμε να πιούμε νερό πηγαίναμε σε όποιο καφενείο βρίσκαμε μπροστά μας, ζητάγαμε  ένα ποτήρι νερό και μας έδιναν, το θυμάστε; Στις επαρχιακές πόλεις μάλιστα υπήρχε ένας μεγάλος δίσκος πάνω στον πάγκο του καφενείου με πολλά ποτήρια γεμάτα, έπινες ένα χωρίς να ρωτήσεις, και δύο αν δίψαγες πολύ, το άφηνες και έφευγες. Σήμερα, αν θες να πιεις νερό, θα το αγοράσεις. Το νερό έγινε εμπόρευμα.

ΟΛΑ, τα πάντα στις καπιταλιστικές κοινωνίες γίνονται εμπορεύματα. Στη Νέα Υόρκη υπήρχε ένα εμπόρευμα που το έλεγαν nothing box, ένα κουτάκι άδειο που δεν είχε καμιά απολύτως χρήση, το αγόραζες για να το αγοράζεις – εμπόρευμα για το εμπόρευμα, όπως λέμε τέχνη για την τέχνη. Έρχεται όμως κάποια στιγμή που δεν υπάρχει κάτι που να μην έχει εμπορευματοποιηθεί, εκτός κι αν επινοούνται κάποια λίγα εμπορεύματα που είναι όμως απλά βελτιωμένες εκδοχές άλλων υπαρκτών εμπορευμάτων (κινητά με mobil internet, tablets, κτλ). Όταν η εμπορευματοποίηση αναπόφευκτα σταματήσει σε μια κοινωνία, τότε παύει να επεκτείνεται εσωτερικά ο καπιταλισμός και ακολουθεί αναπόφευκτα η στασιμότητα και μετά, και πάλι αναπόφευκτα, η συρρίκνωση, με την αποεμπορευματοποίηση να είναι μία από τις συνέπειές της και μία από τις ορατές εκφάνσεις της.

ΑΠΟ τότε που εμφανίστηκε, ας πούμε πριν 4 αιώνες, μέχρι το 1975 ο καπιταλισμός επεκτείνονταν με ορμή, τα πάντα γίνονταν εμπορεύματα.  Για 30 ολόκληρα χρόνια, από το 1945 μέχρι το 1975,  ο ρυθμός ανάπτυξης (επέκτασης) του παγκόσμιου καπιταλισμού ήταν 5% κάθε χρόνο! Παρόμοια περίοδος δυναμικής επέκτασης, εμπορευματοποίησης,  ουδέποτε υπήρξε καθ΄όλη τη διάρκεια του καπιταλισμού! Από το 1975 όμως ο ρυθμός επέκτασης του καπιταλισμού μειώνεται συνεχώς – κατά την προσεχή πενταετία θα αγγίξουμε τη στασιμότητα, η οποία θα διαρκέσει κάποιες δεκαετίες, αλλά μπορεί να είναι και συντομότερη, και ακολούθως θα εισέλθουμε στη φάση της συρρίκνωσης. Εάν εξελιχθούν έτσι τα πράγματα, θα υπάρξει μια συνέπεια, που είναι ο εφιάλτης του Κυρίου καπιταλιστή: η ανεργία!

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΝΙΚΗΤΗΣ σε μια σύγκρουση αναδεικνύεται αυτός που επιβάλλει το δίλημμα, όχι αυτός που το υφίσταται. Νικητής σε μια σύγκρουση αναδεικνύεσαι όταν η απειλή του διλήμματος που διατυπώνεις δεν είναι μπλόφα αλλά βεβαιότητα.

ΤΟ δίλημμα σήμερα το διατυπώνει ο επιτιθέμενος καπιταλιστής:

Ή θα πάρετε τα μέτρα (μέτρα: η επίθεση για να κλείσουν τα μαγαζάκια μέσω της λιτότητας θα συνεχιστεί μέχρι να ολοκληρωθεί),  ή δεν έχει χρήμα. Διαλέξτε!

ΕΑΝ  θέλουμε να νικήσουμε, πρέπει εμείς να διατυπώσουμε το δίλημμα -επιτιθέμενοι:

Ή θα μας δώσετε χρήματα για να δίνουμε και εμείς 1000 εβρά επίδομα για τρία χρόνια στους ανέργους μας, για να παίρνουν χίλια εβρά  οι εργαζόμενοί μας  ή φεύγουμε από το εβρό, τυπώνουμε εμείς χρήμα και τους τα δίνουμε. Διαλέξτε!

ΟΣΟ για το εάν υπάρχει χρήμα, η απάντηση είναι απλή: υπάρχει, μπορεί να υπάρξει, τόσο χρήμα, όσα εμπορεύματα υπάρχουν: υπάρχουν πολλά εμπορεύματα, άρα υπάρχει, μπορεί να υπάρξει πολύ χρήμα (Κάρολος Μαρξ).

ΑΚΟΥΩ διαφωνίες. Και συνεχίζω.

Continue reading →

ΣΚΕΦΤΗΚΑ ότι είναι καλύτερα το ανέκδοτο που ήθελα να σας πω στην αρχή του σημερινού σημειώματος να σας το πω στο τέλος, ανέκδοτο που με γαμηστικούς όρους περιγράφει εξαίσια την καπιταλιστική κοινωνική ιεραρχία (πολιτική γαμησιολογία). Για αρχή θα ήθελα να σας υπενθυμίσω τι δήλωσε πριν ένα δυο μήνες, δεν θυμάμαι ακριβώς, ο Πούτιν: εάν η αρκούδα πεθάνει, το δάσος θα καταληφθεί. Εάν κάποιοι φίλοι και κάποιες φίλες δεν κατανοούν την παραπάνω δήλωση, διευκρινίζω ότι η αρκούδα είναι το ρώσικο Κράτος και το δάσος η Σιβηρία.

ΤΩΡΑ, τι σχέση έχει η κατάκτηση της Σιβηρίας από τους καπιταλιστές της Δύσης με την κυβέρνηση των μικροαστών του ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτι που θα το εξετάσουμε στο σημερινό μας σημείωμα. Θα εξετάσουμε κι άλλα ζητήματα, απλά και σαφηνώς (σαφηνής [σαφής], μου αρέσει πολύ η λέξη, είναι του Αισχύλου).

ΤΟ πρώτο ζήτημα που μας απασχολεί είναι το εξής: ο τσαμπουκάς της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτόφωτος, είναι εκδήλωση της κοινωνικής και πολιτικής ισχύος της μικρομεσοαστιής τάξης ή είναι ετερόφωτος; Κι αν ισχύει το δεύτερο, το φως της ισχύος ποιας τάξης ή άλλων δυνάμεων   προσδίδει τόση αίγλη (λάμψη) στο πρόσωπο και στις κινήσεις των μικροαστών της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ; ΚΙ αν ισχύει κάτι τέτοιο, ποιοι να είναι άραγε οι σκοποί των ισχυρών υποβολέων του μικροαστικού τσαμπουκά;

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΑΠΟΡΙΑ και έκπληξη μου προκάλεσε το γεγονός ότι ο Στέλιος Κούλογλου και ο Γιάννης Μηλιός δεν συμμετείχαν στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές, παρ΄όλο που η εκλογή τους ήταν κάτι παραπάνω από βέβαιη. Να σας θυμίσω ότι αυτοί οι δύο ήταν οι πρώτοι επιλαχόντες ευρωβουλευτές στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ των πρόσφατων ευρωεκλογών. Η εξήγηση που έδωσα αρχικά ήταν, όπως θα καταδειχτεί, παντελώς άστοχη. Θεώρησα ότι ο πρώτος δεν συμμετείχε γιατί έκρινε ότι δεν θα εκλεγόταν διότι δεν είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο δεύτερος ότι απομακρύνθηκε λόγω της μαρξιστικής του φρασεολογίας.

ΣΗΜΕΡΑ, ο Στέλιος Κούλογλου είναι ευρωβουλευτής λόγω της υπουργοποίησης του Κατρούγκαλου· αναρωτιέμαι μήπως τις επόμενες μέρες (βδομάδες; μήνες;) και ο Γιάννης Μηλιός  γίνει ευρωβουλευτής αλλά δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πως –  εάν γίνει,  θα μάθουμε και το πως. Εάν γίνει, και πως, τότε όχι μόνο θα εξηγηθεί η μη συμμετοχή τους στις βουλευτικές εκλογές αλλά θα έρθει στο προσκήνιο και ο τρόπος και το βάθος του σχεδιασμού του κομματικού κέντρου λήψης αποφάσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Η μόνη βεβαιότητα πού έχουμε προς το παρόν είναι η εξής: Ήταν βέβαιοι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα σχηματίσει κυβέρνηση (και ποιος δεν ήταν;), ήταν βέβαιοι ότι θα  γίνει υπουργός ο ευρωβουλετής Κατρούγκαλος –  οπότε ο Κούλογλου θα μετακόμιζε στις Βριξέλες. Όπερ και εγένετο. Ποια βεβαιότητα και ποιος σχεδιασμός  λανθάνει στην πιθανή και προσεχή μετακόμιση του Μηλιού, δεν μπορώ να γνωρίζω.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΤΟ σημερινό σημείωμα θα είναι κατά πάσα πιθανότητα το προτελευταίο που γράφω για τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνησή του (θα γράψω άλλο ένα για τον Στέλιο Κούλογλου και τον Γιάννη Μηλιό για να κατανοήσουμε τους σχεδιασμούς και την εκπλήρωσή τους στα άδυτα του κομματικού κέντρου λήψης αποφάσεων του ΣΥΡΙΖΑ). Η επιδίωξή μου ήταν και είναι να φέρω στο προσκήνιο το αναπόφευκτο αδιέξοδο προς το οποίο κινείται ολοταχώς, να εκθέσω δηλαδή το πυρηνικό, κομβικό μέλημά του που δεν είναι άλλο από την ενίσχυση της ανάπτυξης του ελληνικού καπιταλισμού, από την αύξηση της κερδοφορίας του. Μεθαύριο θα απαντήσω στο σχόλιο του Φιλίστορος –  μπορείτε να το διαβάσετε στο σημείωμα για τους χαζοχαρούμενους μικροαστούς της χαζοχαρούμενης κυβέρνησης του χαζοχαρούμενου ΣΥΡΙΖΑ.

ΕΓΡΑΨΑ χτες ότι τα βράχια στα οποία τον σπρώχνουν οι ανηλεείς θυελλώδεις άνεμοι του καπιταλισμού, πάνω στα οποία και θα συντριβεί, είναι η ανεργία και η κοινωνική καταβαράθρωση ενός πολύ μεγάλου μέρους των μικρομεσαίων. Ο ΣΥΡΙΖΑ μας λέει ότι αυτά τα δύο μεγάλα κοινωνικά προβλήματα θα τα αντιμετωπίσει και θα τα επιλύσει με την ανάπτυξη, του καπιταλισμού εννοείται. Η ανάπτυξη του καπιταλισμού βέβαια θα έχει ως αποτέλεσμα και την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Συνοψίζοντας: θα υπάρξει ανάπτυξη, θα υπάρξει αύξηση της κερδοφορίας, η οποία και θα επιτρέψει την επίλυση των προαναφερθέντων κοινωνικών  προβλημάτων. Ερωτώ ο διεστραμμένα δύσπιστος: η ανάπτυξη και η αύξηση της κερδοφορίας είναι προϋπόθεση για την επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων ή  μήπως η επιδίωξη της επίλυσής τους είναι ο καπνός που δεν μας επιτρέπει να διακρίνουμε τη βασική του επιδίωξη, την ανάπτυξη του καπιταλισμού και την εξ αυτής προερχόμενη αύξηση της κερδοφορίας; Εάν ισχύει το πρώτο, τότε είναι χαζοχαρούμενοι· εάν ισχύει το δεύτερο, είναι απατεώνες. Θεωρώ ότι ισχύουν και τα δύο: είναι και χαζοχαρούμενοι και απατεώνες, είναι χαζοχαρούμενοι απατεώνες.

Continue reading →