φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΑΡΧΙΣΑ να γράφω ένα βιβλίο για να εκθέσω τις σκέψεις μου για την μετεξέλιξη του καπιταλισμού και των καπιταλιστικών κοινωνιών (κοινωνικών σχηματισμών) που θα εκτυλιχθεί κατά τη διάρκεια των προσεχών δεκαετιών, όλου του αιώνα θα έλεγα. Μιας όμως και υπάρχει το ενδεχόμενο να μην το τελειώσω ή και να πεθάνω, σκέφτηκα να εκθέσω τις σκέψεις μου και τα επιχειρήματά μου με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι σαν να έχετε διαβάσει το βιβλίο.
ΤΟ συμπέρασμα στο οποίο έχω καταλήξει είναι αυτό: μετά από δυο, τρεις δεκαετίες, μπορεί και νωρίτερα, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, ο κοινωνικός πλούτος θα παράγεται από αυτοματοποιημένες μηχανές που θα χειρίζεται μια πολύ μικρή μειονότητα καλά αμειβόμενων ειδικών (και μη). Αυτό σημαίνει ότι η μισθωτή εργασία που απαιτείται για την παραγωγή του κοινωνικού πλούτου θα συρρικνωθεί, σχεδόν θα εξαφανιστεί. Εάν όμως συμβεί αυτό, ο πλούτος που θα παράγεται δεν θα είναι ένας σωρός εμπορευμάτων: χωρίς το εμπόρευμα εργασιακή δύναμη, χωρίς μισθωτή εργασία, δεν υπάρχουν εμπορεύματα. Η πλειονότητα του πληθυσμού δεν θα εργάζεται, και να θέλει να εργαστεί δεν θα μπορεί. Θα παράγεται λοιπόν κοινωνικός πλούτος χωρίς χρησιμοποίηση της εργασιακής δύναμης του πληθυσμού, αυτός ο πλούτος δεν θα είναι εμπορεύματα και ταυτόχρονα η συντριπτική πλειονότητα του πληθυσμού δεν θα εργάζεται. Τι θα γίνει όμως με το χρήμα, θα υπάρχει; Εμπορεύματα δεν θα υπάρχουν, πώς θα υπάρχει χρήμα για να ανταλλαχθούν; Πώς θα καταναλώνει ο άεργος πληθυσμός τον κοινωνικό πλούτο;