φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΑΠΟΨΕ, πριν μία ώρα, το όνειρο με ξύπνησε, είδα στον ύπνο μου τον παππού μου, τη μητέρα μου και τον πατέρα μου – τους αναφέρω με τη σειρά του θανάτου τους. Πρώτη φορά τους βλέπω όλους μαζί. Τους βλέπω συχνά, άλλοτε μόνους, άλλοτε, και μάλιστα συχνά, τον παππού μου και τη μητέρα μου, αυτοί οι δύο με μεγάλωσαν. Γιατί βλέπουμε τους εκλιπόντες και τις εκλιπούσες στον ύπνο μας; Τους ανακαλεί η μνήμη μας επειδή θέλουμε να τους ξαναδούμε, λογω της αγάπης μας γι΄ αυτούς Πώς τους βλέπουμε; Τους βλέπουμε ποτέ νεκρούς στο φέρετρο; Ποτέ! Ποτέ! Τους βλέπουμε ζωντανούς, σαν να είναι μπροστά μας, βλέπουμε το πρόσωπό τους, τα μάτια τους ανοιχτά, κοιταζόμαστε, μιλάμε μαζί τους, τους βλέπουμε χαρούμενους, λυπημένους, μερικές φορές μας χαμογελούν κιόλας. Έπινα καφέ και κάπνιζα στο μπαλκόνι πριν από λίγο και αναρωτήθηκα, γιατί τους είδα απόψε και τους τρεις μαζί; Και σκέφτηκα ότι θα πρέπει να έπαιξαν κάποιο ρόλο αυτά που διαβάζω και ακούω σχετικά με τη πολύνεκρη σιδηροδρομική τραγωδία που συνέβη πριν λίγες μέρες.