φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Η παρακμή, η αποσύνθεση και η αποδιοργάνωση πρακτικών και θεσμών, κοινωνιών και πολιτισμών, είναι ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα αντικείμενα των ιστορικών ερευνών (παρελθόν) και της κοινωνιολογίας (παρόν). Ενώ όμως αυτές τις διαδικασίες της αλλαγής και της μετάβασης που εκτυλίχθηκαν στο παρελθόν μπορούμε να τις εντοπίσουμε και να τις μελετήσουμε, εστιάζοντας στα αίτια και τους δρώντες, τις διαδικασίες της αποσύνθεσης και της παρακμής που εκτυλίσσονται στο παρόν δυσκολευόμαστε και να τις εντοπίσουμε και να τις κατανοήσουμε. Η επισήμανση αυτή ισχύει για τις αρχικές φάσεις της αποσύνθεσης, κατά τη διάρκεια των οποίων η κρίση για την ύπαρξη ή την έναρξη της αποσύνθεσης είναι υποκειμενική – άλλοι τη βλέπουν κι άλλοι όχι. Εάν οι συνθήκες δεν τροποποιηθούν αλλά ενισχυθούν και η διαδικασία της αποσύνθεσης συνεχιστεί και επιταχυνθεί, τότε η μόνη δυσκολία που αντιμετωπίζουμε είναι η εγγενής αδυναμία μας να αντιληφθούμε και να προείδουμε πώς θα εξελιχθεί.