Αύγουστος 2025

There were 6 posts published in Αύγουστος 2025 (this is page 1 of 1).

η φωλιά, ο καταυλισμός, το χωριό, η πόλη

                                                       ΔΕΚΑΤΟ ΕΚΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

 

                  η φωλιά, ο καταυλισμός, το χωριό, η πόλη

 

Θα είχα τη φωλιά μου λερωμένη, εάν παρέλειπα να σας αφηγηθώ την ιστορία της συμβίωσης των προανθρώπων και των ανθρώπων. Θα αρχίσω από τότε, πριν έξι εκατομμύρια χρόνια,  που ήμασταν μεταξύ των ζώων που ζούσαν χωρίς φωλιά και αφού αφηγηθώ πώς βρεθήκαμε να ζούμε σε ολιγομελείς ομάδες και σε καταυλισμούς, πώς χτίσαμε κατοικίες και χωριά, πώς εμφανίστηκαν οι πόλεις, και αφού περιγράψω και προσπεράσω το παρόν,  δηλαδή τα πολλά και οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πόλεις και τον μετασχηματισμό τους σε φυλακή, θα φτάσω  στην κομβική εικοσαετία 2050-2070 –  σε μία από τις κρισιμότερες εικοσαετίες της ιστορίας του ανθρώπινου είδους, τότε που, όπως προβλέπω, πολλές πόλεις θα εγκαταλειφθούν αιφνίδια, μέσα σε λίγες μέρες,  και μαζικά. Εάν ζω, το 2050 θα είμαι ενενήντα ετών, και εσείς,  φίλη αναγνώστρια και φίλε αναγνώστη, που είστε τριάντα ετών, το 2050 θα είστε πενήντα πέντε ετών και το 2070 εβδομήντυα πέντε ετών. Σας εύχομαι ολόψυχα να ζήσετε  να τη ζήσετε αυτή την εικοσαετία.

Continue reading →

λειψυδρία: είναι αναπόφευκτη η εγκατάλειψη της Αθήνας (της Αττικής) μέσα σε λίγες μέρες;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΘΑ χωριστούμε σε δύο παρατάξεις, σε δύο στρατόπεδα, και θα συγκρουστούμε, θα ασκήσουμε την τέχνη της σύγκρουσης. Η μία παράταξη θα υποστηρίξει, υποστηρίζει ήδη, ότι η υδροδότηση της Αθήνας, του Πειραιά, όλης της Αττικής τώρα πια, η υδροδότηση των πέντε εκατομμυρίων κατοίκων της, και των τουριστών και επισκεπτών της, είναι απολύτως εξασφαλισμένη, ότι δεν υπάρχει κανένα απολύτως ενδεχόμενο αστοχίας του συστήματος, ότι η πιθανότητα εγκατάλειψης της Αττικής από τους κατοίκους της είναι παντελώς αμελητέα, μηδαμινή και ανυπόστατη. Ό,τι και να γίνει, θα βρεθούν οπωσδήποτε τρόποι να εξασφαλιστούν οι αναγκαίες ποσότητες πόσιμου νερού. Η άλλη παράταξη, στην οποία εντάσσομαι κι εγώ, υποστηρίζει ότι στο άμεσο προσεχές μέλλον, εννοώ την προσεχή εικοσαετία, η Αττική θα ξεμείνει από νερό και ότι οι κάτοικοί της θα αναγκαστούν να την εγκαταλείψουν –  εάν θέλουν να ζήσουν. Όσοι και όσες θα θελήσουν να πεθάνουν, δεν θα φύγουν. Με την προϋπόθεση βέβαια ότι η κλιματική κρίση θα επιδεινωθεί – αδιάφορο εάν είναι ανθρωπογενής ή φυσιολογική. Και είναι βέβαιο ότι θα επιδεινωθεί, ότι δηλαδή θα βρέχει και θα χιονίζει λιγότερο. Θα καταναλώνουμε περισσότερο νερό από όσο συρρέει στους ταμιευτήρες του Μόρνου και του Εύηνου. Και μια μέρα από τις βρύσες δεν θα τρέχει νερό! Σταγόνα!

Continue reading →

Πούτιν προς Τραμπ: θέλεις να νικήσουμε εμείς οι δύο και να τελειώσει ο πόλεμος μέχρι τον Οκτώβρη;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΠΑΡΑΘΕΤΩ τα πρακτικά της συζήτησης  που θα γίνει σε λίγες ώρες μεταξύ του Ντόναλντ Τραμπ, προέδρου των ΗΠΑ, και του Βλαντιμίρ Πούτιν, προέδρου της Ρωσίας.

ΤΡΑΜΠ. Καλώς το φιλαράκι μου το καλό. Βολεύτηκες;

ΠΟΥΤΙΝ. Ναι, μπρο, όλα φίνα. Γαμάς;

ΤΡΑΜΠ. Δε μ΄αφήνουν τα μουνόπανα! Ό,τι γάμησες, γάμησες, μου λένε. Ή γαμάς και τα τινάζεις, τα παίζει η καρδιά σου, ή δε γαμάς και ζεις και αλλιώς άλλους γαμείς. Οι πιτσιρίκες;

ΠΟΥΤΙΝ. Καλές είναι, Ντόναλντι,  αλλά η μια είναι μεγάλη.

ΤΡΑΜΠ. Τι μεγάλη,  ρε μαλάκα. Δεκαεννιά είναι, πόσο πιο μικρή! Βαλτός είσαι, θες να με χώσεις μέσα; Τέλος πάντων. Λοιπόν, μπρο, μίλησα με τους δικούς μου, άλλοι είναι μέσα, άλλοι το σκέφτονται. Έχουν πρόβλημα με αυτούς τους μαλάκες εκεί πέρα.

ΠΟΥΤΙΝ. Ντόναλντ, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι που βρήκα έναν άνθρωπο να συννενοηθώ.  Αγάπη, πόλεμος είναι και θα τελειώσει. Μα σήμερα μα αύριο, θα τελειώσει. Κάποιος θα νικήσει κα κάποιος θα χάσει, τι να κάνουμε τώρα δηλαδή; Ή θα χάσετε όλοι μαζί, κι εσείς και τα μαλακιστήρια ή θα χάσουν μόνο αυτοί. Δε γίνεται αλλιώς, δε γίνεται. Κάποιος  πρέπει να χάσει. Κάποιος, κάποιοι πρέπει να νικήσουν. Πρέπει!

ΤΡΑΜΠ. Τι μου τα λες αυτά,  ρε μπρο, τα ξέρω. Είναι μερικοί όμως που έχουν χώσει πολλά  λεφτά στα σιδεράδικα εκεί {σ.σ. εννοεί τις πολεμικές ευρωπαϊκές βιομηχανίες} και τα κονομάνε τρελά, με τα δύο την αρμέγουν την αγελάδα, της πίνουν το αίμα με το μπουρί της σόμπας. Από τον λαιμό, Βλαντιμίρ, από τη μεγάλη φλέβα! Και περιμένουν να βγάλουν ακόμα πιο πολλά. Αυτοί τσινάνε, αγάπη! Και οι δικοί μου εδώ πέρα τσινάνε.

Continue reading →

η επιθυμία της κατασκευής, κατοχής και χρήσης της ατομικής βόμβας στην Ιλιάδα και την Παλαιά Διαθήκη

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΔΕΝ νομίζω να υπάρχουν άνθρωποι που να μην χαρακτηρίζουν επίτευγμα την κατασκευή της ατομικής βόμβας. Εάν δεν είναι επίτευγμα, τι είναι;  Εκτός εάν ακυρώσουμε τον ορισμό του επιτεύγματος και τον πετάξουμε στα σκουπίδια. Επίτευγμα είναι κάτι το σημαντικό που πετυχαίνει, κατορθώνει ή πραγματοποιεί κάποιος  ή κάποιοι. Η κατασκευή της ατομικής βόμβας ήταν η υλοποίηση μιας στρατηγικής επιδίωξης, η  πραγματοποίηση ενός σχεδίου, το οποίο πήγασε από την επιθυμία κατοχής και χρήσης ενός βλήματος τεράστιας καταστροφικότητας και εξοντωτικότητας. Να μπορείς μέσα σε πολύ λίγο χρόνο να καταστρέφεις ολοσχερώς μια μεγάλη πόλη και να εξοντώνεις όλους τους κατοίκους της με ένα μόνο βλήμα. ‘Ετσι, η ατομική βόμβα ήταν η κορύφωση της διαδικασίας συνεχούς αύξησης της καταστροφικής και εξοντωτικής αποτελεσματικότητας, αποδοτικότητας, παραγωγικότητας. Είναι ένας ιδιαίτερος τρόπος καταστροφής και εξόντωσης διότι συνδυάζει αδιάσπαστα την καταστροφή και την εξόντωση.

Continue reading →

έρωτας: κοινωνική αντικοινωνικότητα ή αντικοινωνική κοινωνικότητα;

“εγώ κι εσύ, εσύ κι εγώ, μόνοι πάνω στη γη, μόνοι πάνω στη γη”

(στίχος από έντεχνο τραγούδι – Βαγγέλης Γερμανός)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΑΝ δεν κάνω λάθος, και νομίζω ότι δεν κάνω, μόνο οι άνθρωποι ερωτεύονται, κανένα άλλο ζώο. Ένα ζευγάρωμα που διαρκεί καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής δεν είναι έρωτας –  τα περιστέρια δεν είναι μια ζωή μαζί επειδή είναι ερωτευμένα, ο έρωτας έχει μικρή χρονική διάρκεια. Ούτε η μονογαμία έχει κάποια σχέση με τον έρωτα. Είναι ένα ακόμα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό γνώρισμα του ανθρώπου, ένα από τα πολλά. Η διαπίστωση ότι μόνο οι άνθρωποι ερωτεύονται, μας ωθεί να αναρωτηθούμε εάν ερωτεύονταν και τα προηγούμενα είδη: ερωτεύονταν οι homines erecti, οι homines habiles, τα είδη που προηγήθηκαν αυτών; Δεν το γνωρίζουμε και δεν υπάρχει τρόπος για να το μάθουμε.  Ας κάνουμε όμως μια απόπειρα, ποιος ξέρει, κάτι μπορεί να σκεφτούμε και να μάθουμε. Θα προτείνω μια θεωρία, μια υπόθεση δηλαδή, για να τη σκεφτούμε, να την ελέγξουμε.

ΠΡΟΤΕΙΝΩ να εξετάσουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτής της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Η οποία είναι πολύ παράξενη! Γιατί; Γιατί είναι μια σύνθεση αντιθετικών και αντιφατικών στοιχείων, τα οποία δεν είναι δυνατόν να αρθούν μέσω της σύνθεσης. Το πρώτο χαρακτηριστικό είναι η μικρή του διάρκεια –  δεν ξεπερνά ποτέ τους δεκαοχτώ μήνες, το πολύ. Μετά, κι αυτό είναι το δεύτερο χαρακτηριστικό, ή χάνεται τελείως ή μετεξελίσσεται σε κάτι άλλο –  σε αγάπη, φιλία, οικογένεια και γέννηση παιδιών. Υπάρχουν όμως κι άλλα ενδεχόμενα: ο φόνος ή το φάγωμα του άλλου/της άλλης –  αυτό είναι το τρίτο χαρακτηριστικό. Πριν δυο τρεις δεκαετίες ένας γιαπωνέζος φοιτητής στο Παρίσι είχε σκοτώσει τον έρωτά του, την είχε κομματιάσει, την είχε βάλει στην καταψυξη και την έτρωγε σιγά σιγά. Αν θυμάμαι καλά, βρέθηκε το μισό κορμί της. Γνωρίζουμε γιατί γίνεται ο φόνος ή το φάγωμα: για να μην φύγει ποτέ, για να είναι πάντα μαζί μας!

Continue reading →

όταν θα πεθαίνουμε πριν τα 65, δεν θα υπάρχουν γηρατειά, γέροι και γριές

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΠΡΙΝ καταπιαστώ με το σημερινό θέμα, θα ήθελα να στρέψουμε το βλέμμα μας σε ένα φαινόμενο το οποίο σχετίζεται άμεσα με την προσεχή εξάλειψη των γηρατειών. ΘΑ γνωρίζετε ότι αυξάνεται δραματικά σε όλες τις κοινωνίες της υφηλίου, πολύ περισσότερο στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες,  ο αριθμός των ανθρώπων, και μάλιστα των παιδιών, που πάσχουν από μυωπία. Είναι βέβαιο, βεβαιότατο, ότι η τάση αυτή θα επιταχυνθεί τις προσεχείς δύο, τρεις δεκαετίες, με αποτέλεσμα η πλειονότητα των ανθρώπων να είναι μύωπες –  και πολλοί να τυφλωθούν μερικώς.  Η μυωπία είναι μια σιωπηλή επιδημία: οδεύουμε ολοταχώς προς της τύφλα μας, προς τη συλλογική τυφλαμάρα μας. Η μυωπία ή η μερική τύφλωση, θα είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του homo decedens, του ανθρώπου που αποχωρεί. Είναι βέβαιο ότι ο αριθμός αύξησης της εμφάνισης μυωπίας θα επιταχυνθεί  διότι οι συνθήκες που προκαλούν τη μυωπία όχι μόνο παραμένουν αμετάβλητες αλλά και επιδεινώνονται. Με την επιταχυνόμενη αύξηση της επέκτασης της μυωπίας θα επιταχυνθεί και η αύξηση των κερδών της βιομηχανίας της μυωπίας: γυαλιά, φακοί επαφής, υγρά, χειρουργικής επεμβάσεις, κολλύρια και άλλα. Η μυωπία συμφέρει: διαιωνίζει και ενισχύει τον καπιταλισμό, όπως άλλωστε κάθε μορφή καταστροφής ανθρωπίνων οργάνων και ικανοτήτων.  Ο homo decedens θα διαιωνίσει την ακατάπαυστη πρωταρχική συσσώρευση.

Continue reading →