φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΕΑΝ το ατύχημα είναι ένα αρνητικό θαύμα, το θαύμα είναι θετικό ατύχημα. Το ατύχημα είναι αρνητικό θαύμα διότι δεν ενισχύει τη ζωή – το θαύμα είναι θετικό ατύχημα γιατί την ενισχύει. Κριτήριο λοιπόν του εάν ένα συμβάν είναι ατύχημα ή θαύμα είναι η ενίσχυση της ζωής. Το ατύχημα και το θαύμα είναι οι υλικές μορφές της έκπληξης, του μη αναμενόμενου, του απροσδόκητου. Δεν χρειάζεται να παραπέμψω σε ατυχήματα – τα ζούμε και τα βλέπουμε και τ΄ακούμε καθημερινά. Εκείνο που με απασχολεί είναι γιατί δεν ζούμε, δεν βλέπουμε και δεν ακούμε θαύματα. Δεν υπάρχουν; Μήπως είναι τόσα πολλά που δεν μπορούμε να τα δούμε; Μου φαίνεται πως η ήρθε η ώρα να εστιάσουμε το ενδιαφέρον μας στο θαύμα – και έτσι να ξαναδούμε από άλλη οπτική γωνία, πέραν της αριστοτελικής, το ατύχημα. Παραθέτω έξι θαύματα και τα σχολιάζω: το νερό,  τα αμινοξέα, η ζωή, ο θάνατος, ο άνθρωπος, η τέχνη. Δεν είναι θαύματα; Ασφαλώς και είναι – εκθέτω ευθύς αμέσως την επιχειρηματολογία μου και καταλήγω: ζούμε μέσα σε ένα αέναο, διαρκές θαύμα με, συγκριτικά,  ελάχιστα ατυχήματα, εκ των οποίων τα περισσότερα συμβαίνουν στην ανθρώπινη κοινωνία. 

Continue reading →