φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΤΟΝ τελευταίο καιρό με απασχολούν τρία ζητήματα και θα ήθελα να τα εκθέσω, καθαρίζοντας κι αλαφρώνοντας έτσι τον εγκέφαλό μου από τις πλεονάζουσες σκέψεις, ζητήματα που αφορούν τη διεξαγωγή του κοινωνικού πολέμου κατά το προσεχές χρονικό διάστημα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ θα βαίνει προς την αφομοίωση από το Κράτος, τη διαχείριση των συνεπειών της καπιταλιστικής επίθεσης, τη διάσπασή του, τη διάλυσή του, την εγκατάλειψή του από τους Υποτελείς,  Παραγωγούς και μη.

ΤΟ πρώτο είναι ένα ερώτημα που θέτω στον εαυτό μου, καθώς συζητάω μαζί του και μαζί σας: θα επανεξετάσουμε την δύο αιώνων παράδοση της νεκροζώντανης σήμερα ιστορικής Αριστεράς – μαρξιστικών, αναρχικών και μαρξιστικοαναρχικών καταβολών; Είμαι βέβαιος ότι αυτή η επανεξέταση θα γίνει και θα διαρκέσει μεγάλο χρονικό διάστημα. Τρία θα είναι τα αντικείμενά της –  τα εκθέτω σε μορφή ερωτήματος: είναι δυνατόν να ανατραπεί ο καπιταλισμός; Ποιος θα τον ανατρέψει;  Πώς; Κάθε ένα από αυτά τα ερωτήματα είναι τόπος συνάντησης πολλών άλλων ερωτημάτων, τα οποία έχω ήδη εκθέσει και θα το ξανακάνω επί το διεξοδικότερον  προσεχώς.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Πριν απαντήσω στο σχόλιο του Κώστα Παππά που έκανε στην πολεμική κριτική μου για τις θέσεις των παιδιών της γαλαρίας για ένα μαχητικό, διεκδικητικό, συγκρουσιακό κίνημα ανέργων, θα  εκθέσω σήμερα κάποιες  σκέψεις που αφορούν τον στρατηγικό προσανατολισμό της εν λόγω θεωρητικής και πολιτικής ομάδας. Θα παραθέσω δύο πολύ σύντομα αποσπάσματα, τα οποία συμπυκνώνουν τον προβληματισμό της.

Στο προλογικό σημείωμα (σελ. 1-2)  δέχονται ότι

Είναι επίσης αλήθεια ότι, μαζί με το κίνημα και τη μουσική μας χάσαμε και τις πόλεις μας, χάσαμε την Αθήνα, όπως χάσαμε πολύ πιο πριν το Παρίσι των παιδιών του παραδείσου, την Ταγγέρη, το Ντιτρόιτ, τη Ρώμη. Ό,τι βιώσαμε, ό,τι ελπίσαμε, ό,τι φανταστήκαμε απομακρύνθηκε σαν μια αναπαράσταση αναρτημένη στο you tube.

Και το προλογικό σημείωμα τελειώνει ως εξής:

Πρέπει να ξαναπάρουμε την Ταγγέρη βάσει σχεδίου, οργανωμένου από κοινού με την εξεγερμένη πλέμπα της. Αυτή είναι μια προγραμματική δήλωση, αγαπητοί Σλόθροπ. Προσφέρουμε εδώ το πρώτο μέρος ενός Gebrauchsanleitung zur Aufhebung der Isolierung. Ουγκ!

Όλο το τεύχος λοιπόν είναι το πρώτο μέρος μιας οδηγίας χρήσης για την υπέρβαση της απομόνωσης. Να ποια είναι και η τελευταία πρότασής της:

Δική μας δουλειά είναι να κατανοήσουμε τις ριζικές αιτίες της αδυναμίας μας να συγκροτήσουμε ένα συλλογικό, ανατρεπτικό του καπιταλισμού κίνημα.

Continue reading →

I ‘gin to be aweary of the sun, / And wish the estate o’ the world were now undone.- / Ring the alarum bell!- Blow wind, come wrack, / At least we ‘ll die with harness on our back.

Πήρε να με κουράζει ο ήλιος και ποθώ/ στον χαλασμό του κόσμου μέσα να βρεθώ./ Βάρα στα όπλα! φύσα, αγέρα! έλα, ο χαλασμός!/ τουλάχιστο ας πεθάνω με τα όπλα στα χέρια.

(Σέξπυρ, Μακμπέθ, πρ. 5, σκ. 5· μετ. Βασίλη Ρώτα)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Ο Νίκος Ρωμανός ζει –  χτες επέστρεψε στο κελί της φυλακής. Ζει;  Ναι, βιολογικά ζει· κοινωνικά όμως ζει;  Εμείς ζούμε, οι Υποτελείς ζουν;  Όχι, φίλες και φίλοι, ούτε ο Νίκος ζει, ούτε εμείς, ούτε οι Υποτελείς· δεν ζούμε, επιβιώνουμε. Η απόσταση μεταξύ επιβίωσης και ζωής είναι τεράστια. Επιβίωση είναι να σε απασχολεί συνεχώς η δουλείά, έχεις δεν έχεις, τα λεφτά, οι λογαριασμοί· είναι η συρρίκνωση της ζωής σε καθαρά βιολογικά πλαίσια· ζωή είναι, αρνητικά αν τη δούμε, να μην σε απασχολούν όλα αυτά.  Άλλη είναι όμως η επιβίωση της φυλακής, άλλη της δουλείάς, άλλη της ανεργίας. Αν μας επιτρέπεται κάτι είναι η μορφή της επιβίωσης·  μεταξύ του εγκλεισμού της φυλακής και του εγκλεισμού της δουλείάς/ανεργίας οι Υποτελείς προτιμούν τον δεύτερο –  και εγώ.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Η Μαχητική Αναρχία είναι η Αναρχία (οι αναρχικοί πυρήνες, ολιγομελείς ομάδες)  που μάχεται, που πολεμά το Κράτος και το Κεφάλαιο με όπλα (από βόμβες μολότοφ και γκαζάκια μέχρι βόμβες και Καλάσνικοφ) –  οι αναρχικοί που συμμετέχουν σε αυτόν τον πόλεμο  τον αποκαλούν επαναστατικό αγώνα. Διατείνονται ότι μπορούν να νικήσουν Κράτος και Κεφάλαιο,να επιβάλουν δηλαδή τη θέλησή τους στους αντιπάλους τους.

Νικώ σημαίνει είμαι ισχυρότερος από τον αντίπαλο, σε ηθικό, ιδεολογικό, οργανωτικό και στρατιωτικό επίπεδο.  Τα γεγονότα όμως διαψεύδουν κατηγορηματικά αυτές τις αποφάνσεις: όλα τα ένοπλα αντάρτικα των τελευταίων δεκαετιών σε Ελλάδα και Ευρώπη, και αλλού, εξαρθρώθηκαν, καταστάλθηκαν ανηλεώς και ηττήθηκαν. Παρ΄όλο που οι περισσότεροι από αυτούς που συμμετείχαν στον επαναστατικό αγώνα παραδέχτηκαν ότι η ένοπλη κατά του Κράτους βία είναι αδιέξοδο, κάποιοι συνεχίζουν με την προσδοκία ότι θα νικήσουν Κράτος και Κεφάλαιο με σκοπό να το τιμωρήσουν. Τα αποτελέσματα είναι πολύ γνωστά: άλλοι κρύβονται για να μην πιαστούν στα δίχτυα του Τέρατος, άλλοι έχουν φυλακιστεί, άλλοι έχουν τραυματιστεί στις μάχες κι άλλοι άφησαν την τελευταία τους πνοή πάνω στο δρόμο –  κι αλλού.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Κάθε καπιταλιστική κοινωνία είναι μια μεγαμηχανή που παράγει ήρωες· κάθε καπιταλιστική κοινωνία είναι μια ηρωική κοινωνία, μια κοινωνία στην οποία επικρατεί ένας συγκεκριμένος τύπος, χαρακτήρας ανθρώπου τον οποίο ονομάζουμε ήρωα. Ο ήρωας προκρίνει τον ανταγωνισμό σε βάρος της συνεργασίας με σκοπό τον πλούτο, την ισχύ και τη δόξα, τη φήμη. Στην ιεραρχία των ηρώων, ισχυρότερος ήρωας είναι ο καπιταλιστής, ο πιο αδύναμος ο καταναλωτής, ο πολίτης. Η καπιταλιστική κοινωνία δεν μπορεί να αναπαραχθεί εάν οι Υποτελείς δεν διαμορφωθούν κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του καπιταλιστή ήρωα, εάν δεν κυριαρχεί ο ήρωας ως τύπος και χαρακτήρας ανθρώπου.

Continue reading →

φίλε Νίκο,

όλες και όλοι, στα σπίτια και τα καφενεία, στους χώρους δουλειάς και τα λεωφορεία, μιλάμε για σένα, αγωνιούμε, σκεφτόμαστε, συζητάμε. Τι να το κάνω όμως εάν εγώ πεθαίνω κι όλοι μιλάνε για μένα; Είναι ζωή αυτή; Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θέλουν να πεθάνεις, το ομολογούν ανοιχτά και ξεδιάντροπα· δεν είναι λίγοι, πολύ λιγότεροι από τους προηγούμενους, που θέλουν να συνεχίσεις, σε ενθαρρύνουν, σου συμπαραστέκονται· κι αν πεθάνεις;  Ούτε είναι λίγοι κι εκείνοι που θέλουν να ζήσεις, να ζήσεις με κάθε τίμημα, και να νικήσεις: θα νικήσεις μόνο εάν ζήσεις με κάθε τίμημα. Κι αν ζήσεις και νικήσεις, θα ζήσουμε και θα νικήσουμε κι εμείς.

Continue reading →