φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Η βρισιά γαμώ το καντήλι σου είναι ταυτόσημη με τις βρισιές γαμώ το σπίτι σου, την οικογένειά σου, το σόι σου, τη μάνα σου. Είναι βαριά βρισιά. Αν και λανθάνει ένας τόνος θρησκευτικής βρισιάς, δεν είναι. Διότι το καντήλι ήταν αναμμένο μπροστά στο εικόνισμα της Παναγίας με τον Χριστό μωράκι (και σπανιότατα μπροστά στον πάσχοντα Εσταυρωμένο) όχι για να βλέπουμε το εικόνισμα αλλά για να μπορούμε να κινούμαστε μέσα στο σπίτι όταν έχουμε μικρά παιδιά. Εάν υπήρχε πολύ λάδι, τότε άναβε και χωρίς να υπάρχουν παιδιά. Όταν δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα.

ΘΑ συγκρίνω σήμερα τη ζωή μέσα στο σκοτάδι της νύχτας με τη ζωή μέσα στο φως το ηλεκτρικό. Κάποτε οι άνθρωποι ζούσαν μέσα στο σκοτάδι. Οι νύχτες του χειμώνα ήταν, και παραμένουν, μακρές, οι άνθρωποι όμως δεν κοιμόντουσαν με τις κότες. Άναβαν το καντήλι (ή τη λάμπα), έτρωγαν, το έσβηναν και ξάπλωναν να κοιμηθούν. Μέσα στο πηχτό σκοτάδι, ξαπλωμένη η οικογένεια μιλούσε, γελούσε, έπαιζε, έλεγε παραμύθια, ιστορίες. Τους έπαιρνε ο ύπνος και ξυπνούσαν νωρίς, μόλις χάραζε. Ακόμα και πριν χαράξει, και τότε συνέχιζαν να μιλάνε. Ζώντας μέσα στο σκοτάδι, ο φόβος του σκοταδιού δεν υπήρχε, ο φόβος αυτός είναι αποτέλεσμα του ηλεκτρικού φωτός.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΕΧΕΤΕ δει αγελάδα να κατουράει;  Υποθέτω πως όχι. Δεν πειράζει, σας συγχωρώ. Κατουράει για πολλή ώρα και μεγάλη ποσότητα. Τόση ώρα ώστε οι μάνες με μωρά στις κοινότητες των κτηνοτρόφων Ζουλού, στη Νότια Αφρική, από τις οποίες κατάγονταν και ο Νέλσον Μαντέλα, έτρεχαν, δεν ξέρω αν τρέχουν ακόμα, να πλύνουν τα μωρά τους. Ο Πεταλούδας, ο περιβόητος δραπέτης, στην απομόνωση έπινε το κάτουρό του και έτρωγε κατσαρίδες. Έζησε. Το έχουμε παρεξηγήσει, περιφρονήσει το κάτουρο. Είναι φάρμακο. Αν μας τσιμπήσει μέλισσα ή σφήκα, πρέπει, εάν δεν υπάρχει σκόρδο, κάποιος, κάποια να κατουρήσει στο χώμα, να το κάνει λάσπη και να το βάλει πάνω στο τσίμπημα. Ανακουφίζει.

ΟΛΑ τα υγρά του σώματος είναι φάρμακα. Τα χύσια του άνδρα τεντώνουν το δέρμα, κάτι σαν λίφτιγκ. Εάν το δέρμα του προσώπου μου είναι νεανικό, το οφείλω στα πολλά κιλά χύσια που έχω απλώσει πάνω του, όταν δεν ήθελε να το κάνει η γυναίκα. Εάν ήθελε, τα μοιραζόμασταν. Το σάλιο! Αν δεν έχετε κολλύριο, ανοίξτε τα μάτια αυτού, αυτής που το χρειάζεται, και γλείψτε του τον βολβό –  τι ανακούφιση, τι ηδονή! Έμαθα στα παιδιά μου να βάζουν  σάλιο αμέσως πάνω στις πληγές τους, όταν είμαστε στα χωράφια – από τα σκυλιά το είδα και το κάνω και το προτείνω ανεπιφύλακτα.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΕΑΝ ορίσουμε την κοινωνία ως το πλέγμα των σχέσεων μεταξύ ανθρώπων και μεταξύ ανθρώπων και φύσης, τότε πολύ εύλογα θα αναρωτηθούμε για τη μορφή και το περιεχόμενο αυτών των σχέσεων. Έχουν διατυπωθεί δύο απόψεις, απόψεις που τις βρίσκουμε σε μύθους, θρησκείες, φιλοσοφία, λογοτεχνία, τέχνη και αλλού. Η μία υποστηρίζει ότι μία σχέση υπάρχει μόνο, η κυριαρχική. Όποιος και όποια υποστηρίζει αυτή την άποψη είναι μηδενιστής –  μηδενισμός είναι να θεωρείς ότι τα πάντα είναι κυριαρχικές σχέσεις, σχέσεις προσταγής και εκτέλεσης, διαταγής και υποταγής και υπακοής. Το αδήριτο πέπλο της Κυριαρχίας σκεπάζει τα πάντα και εμποτίζει όλες τις κοινωνικές σχέσεις, μεταξύ ανθρώπων και μεταξύ ανθρώπων και φύσης.

Continue reading →

(η) φιλοσοφία του Υποτελούς είναι η προετοιμασία της επανάστασης

αφού (η) φιλοσοφία του Υποτελούς είναι η προετοιμασία της επανάστασης, τρία θα είναι τα κομβικά ζητήματα που συνζητά:  η επανάσταση, ο Υποτελής, η προετοιμασία

είμαι Υποτελής, ζω με Υποτελείς, είμαι με τους Υποτελείς –  πέραν τούτων δεν έχω τίποτα άλλο απολύτως να προσθέσω ούτε να αφαιρέσω-  ούτε επιχειρήματα ούτε υποθέσεις εργασίας ούτε παραπομπές ούτε βιβλιογραφία –  έχω τον πόνο μου και μου φτάνει και μου περισσεύει. εάν δεν είσαι Υποτελής, ο μόνος τρόπος που ξέρω να κουβεντιάζω μαζί σου είναι ο (κοινωνικός) πόλεμος· έτσι μου μάθανε από μικρό, μου άρεσε και συνεχίζει να μου αρέσει· εάν δεν θα μου αρέσει, θα σε ενημερώσω, Κύριε. εάν είσαι υποτελής, συνζητάμε με επιχειρήματα και σύγκρουση την ώρα που τρώμε και πίνουμε · άλλη ώρα δεν έχω στη διάθεσή μου γιατί και τις κότες πρέπει να ταΐσουμε και το αμπέλι να φυτέψουμε και τον αρακά να σπείρουμε.

Continue reading →

Το καράβι από τη Λέσβο, μετά από μια βδομάδα, έφερε τρία κατσίκια, κατσικάκια ήταν, κακά τα ψέματα, και μισό τσουβάλι κριθάρι. Το καράβι από τη Χίο με δυο προβατίνες και ένα τσουβάλι, με φακές όταν το φόρτωναν, με ξερή μαστίχα όταν το άνοιξαν. Ο Κάλχας κούνησε το κεφάλι του. Το κούνησε κι ο Αγαμέμνονας. Πενήντα νοματαίοι, μια βδομάδα, τρία κατσικάκια, μισό τσουβάλι κριθάρι. Το βασικό αξίωμα του ηρωισμού στα πόδια του, κουρέλια. Συντρίμμια. Ερείπια. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ντροπή από το να κάνεις μια μακράς διάρκειας επιδρομή και να γυρίζεις με άδεια χέρια. Δεν   υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από μια αιφνίδια επιδρομή που αποφέρει πλουσιότατη λεία. Investment: πολιορκία και επένδυση. Το πλιάτσικο είναι επένδυση, η πολιορκία είναι επένδυση, η επένδυση είναι πολιορκία, η επένδυση είναι πλιάτσικο, investment means investment, το δόρυ είναι μέσον αρπαγής, το χρήμα είναι μέσον αρπαγής, το δόρυ είναι χρήμα, οι έξι οβολοί ήταν, παραμένουν, στο Νομισματικό Μουσείο,   αιχμηρά βλήματα, το χρήμα είναι οξύ, αιχμηρό, οξύνου, οξυδερκές, διεισδυτικό, διαπεραστικό, το χρήμα είναι δόρυ, το χρήμα είναι πυρηνικά όπλα. Δε θ’ αργήσει ο ήρωας, η βία και η απάτη σε σώμα ένα, δεν θ’ αργήσει να αντικαταστήσει το δόρυ με το χρήμα, τη βία με την απάτη, το δόρυ με το χρήμα. Στη Τσαντιλιάδα θα διαβάσετε πως έγινε αυτό. Ο Κάλχας κούνησε το κεφάλι του. Πολύ χαμηλή αρπακτική παραγωγικότητα, μουρμούρισε. Ο Αγαμέμνονας

Continue reading →

μ΄ αρέσει η επανάσταση, είναι περιπέτεια, προσωπική και συλλογική· δεν υπάρχει επανάσταση που να μην είναι περιπέτεια

μ΄αρέσει η περιπέτεια, προσωπική και συλλογική, είναι συνέπεια της ανυπακοής

μ΄ αρέσει η ανυπακοή, προσωπική και συλλογική, θέλω να ζήσω και να μάθω·

κουραζόμαστε για τις ανέσεις

οι ανέσεις προκαλούν μονοτονία

η μονοτονία κουράζει·

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Βγήκα στο μπαλκόνι να πάρω ξύλα, ν΄ανάψω τη σόμπα και τι να δω, ρίχνει ένα χιόνι, ένα χιόνι!

ΘΑ ήθελα, φίλες και φίλοι, να ζω με πέντε γυναίκες και να είμαι ένας από τους πέντε άνδρες με τους οποίους θα ζούσαν οι γυναίκες. Όλες και όλοι θα σκεφτείτε ότι αυτό δεν γίνεται, δεν θα το ζήσω, θα πεθάνω με αυτό το παράπονο –  που δεν είναι και το μόνο: θα πεθάνω πριν ζήσω την κατάργηση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης και την κατεδάφιση, καταστροφή του Ολυμπιακού Σταδίου της Καλογρέζας. Κατανοώ τις ενστάσεις σας –  η σειρά σας όμως να κατανοήσετε και μένα.

Η πρώτη λογικά και χρονικά δυσκολία που αποτρέπει την εγκατάλειψη, την έμπρακτη αποκήρυξη της  πυρηνικής οικογένειας και της μονογαμίας, που αποτρέπει τη συγκρότηση της πολυγονεϊκής οικογένειας και τη βίωση της πολυγαμίας είναι η σύγκριση, η προϋπόθεση του προτύπου.  Κάποτε οι άνθρωποι, φίλες και φίλοι, δεν γνώριζαν τη σύγκριση μεταξύ ανθρωπίνων όντων, ούτε καν τη σύγκριση του ανθρώπου με τη φύση, ούτε τα πρότυπα γνώριζαν. Μας είναι πολύ δύσκολο να το κατανοήσουμε, παρά πολύ, έως αδύνατο. Να ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα –  το μέγεθος του πέους.

ΕΑΝ ένας άνδρας και μια γυναίκα δούνε έναν άνδρα γυμνό το βλέμμα τους θα κατευθυνθεί αμέσως στον πούτσο του. Όχι όμως για τον ίδιο λόγο! Η γυναίκα θα κοιτάξει εκεί γιατί θέλει τον πούτσο –  ο άνδρας για να τον συγκρίνει με τον δικό του πούτσο. Δεν είμαι όμως σαφής:  ο άνδρας του δυτικού πολιτισμού θα κάνει τη σύγκριση –  οι τροφοσυλλέκτες άνδρες του Αμαζονίου δεν θα μπορέσουν ποτέ να κατανοήσουν αυτή τη σύγκριση.

Continue reading →