21ος αιώνας

There are 179 posts filed in 21ος αιώνας (this is page 1 of 18).

θα γαμηθεί TOSHIBA: 40% η δομική ανεργία, εάν καταργούνταν η πολεμική βιομηχανία και ο στρατός

θα γαμηθεί TOSHIBA

(γραμμένο σε μπλουζάκι)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΜΕΣΑ στο κρανίο μας υπάρχει ένα όργανο του σώματος που είναι ό,τι πιο πολύπλοκο υπάρχει στο γνωστό μας σύμπαν –  ο εγκέφαλός μας. Πιθανόν να μην μάθουμε ποτέ πώς λειτουργεί, τόσο πολύπλοκος είναι (και όχι περίπλοκος – περίπλοκο είναι ένα αναλογικό ρολόι με γρανάζια!). Χάριν της συνέχισης της ζωής, και της καλής μας της μανούλας,  κληρονομήσαμε ένα όργανο που χρειάστηκε πάνω από 5 εκ. χρόνια για να φτάσει στη σημερινή του λειτουργία. Με τον εγκέφαλο σκεφτόμαστε, αν και δεν είναι αυτή η πρωταρχική του λειτουργία. Και αρχίζουμε να σκεφτόμαστε, μας λέει ο Πιαζέ, όταν είμαστε παιδιά και τότε, επειδή αρχίζουμε να σκεφτόμαστε, κάνουμε πολλές ερωτήσεις. Νομίζουμε ότι τα παιδιά ρωτάνε ασταμάτητα επειδή δεν ξέρουν και θέλουν να μάθουν –  όχι! Ρωτάνε γιατί σκέφτονται και πολλές φορές μας φέρνουν σε αμηχανία! Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν την πολύ στενή σχέση της σκέψης και της διατύπωσης ερωτημάτων: εάν σκεφτώ, αναπόφευκτα θα διατυπώσω ερωτήματα –  εάν διατυπώσω ερωτήματα, πρέπει να σκεφτώ. Επειδή λοιπόν εμείς εδώ πέρα έχουμε αναπτύξει την πολύ κακή συνήθεια να σκεφτόμαστε, δεν γίνεται να μην ρωτήσουμε: τι θα γίνει, εδώ, σε μας, στις δυτικές καπιταλιστικές κοινωνίες, εάν κλείσουμε την πολεμική βιομηχανία και καταργήσουμε τον στρατό; Θα γαμηθεί το καπιταλιστικό το σύμπαν! Η δομική ανεργία θα εκτιναχθεί στο 40% και αυτό θα σηματοδοτήσει μια κοσμογονική αναταρχή, μια όξυνση του κοινωνικού πολέμου που θα επιφέρει ή το τέλος του καπιταλισμού ή την εξόντωση των περιττών και άχρηστων πληθυσμών.

Continue reading →

Η λατρεία του Ενός και του Ένα και το όραμα, η στρατηγική επιδίωξη της Δύσης

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΘΑ έχετε παρατηρήσει την συχνή αναφορά του Θεού στις δηλώσεις των πολιτικών ηγετών των ΗΠΑ, του Ισραήλ, των μουσουλμανικών κρατών. Του ενός Θεού, του μόνου Θεού –  αδιάφορο εάν είναι ο Θεός μας, ο Γιαχβέ, ο Αλλάχ. Γνωρίζουμε ότι τόσο η ιουδαϊκή θρησκεία όσο και η μουσουλμανική ήταν αρχικά πολυθεϊστικές θρησκείες, όπως όλες οι θρησκείες όλων των λαών της υφηλίου –  της αρχαιοελληνικής, της ρωμαϊκής, της ινδικής και όλων των άλλων. Πώς φτάσαμε όμως στη λατρεία του ενός Θεού; Μήπως προηγήθηκε η λατρεία του Ένα (ουδέτερο) και του Ενός (αρσενικό); Υπάρχουν σπερματικά στοιχεία, σαφείς υπόρρητες ενδείξεις μονοθεϊσμού στην αρχαία ελληνική θρησκεία; Γιατί ο αριθμός ένα (1) είναι ο αριθμός του δυτικού πολιτισμού; Έχει κάποια σχέση με τον ηρωισμό, με τη διάκριση, με την υπεροχή; έχει κάποια σχέση με την πρωτιά; Μήπως ο αριθμός 1 είναι ο αριθμός, το σύμβολο της ισχύος; Ποιο είναι το ελάττωμα του αριθμού δύο (2) –  και όλων των υπολοίπων;   Θα μας βοηθήσουν άραγε ο μονοθεϊσμός, η λατρεία της ισχύος, της νίκης, του Απόλυτου, του Ενός/Ένα να σκιαγραφήσουμε αδρομερώς το όραμα, τη στρατηγική επιδίωξη  του δυτικού (καπιταλιστικού σήμερα) κόσμου για το μέλλον;

Continue reading →

άρχισε ή δεν άρχισε, θα γίνει ή δεν θα γίνει ο γ΄ παγκόσμιος πόλεμος;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΓΙΑΤΙ υπάρχει αυτή η πολύπτυχη διαφωνία; Η έναρξη ή το γεγονός ενός πολέμου είναι ζητήματα για τα οποία δεν θα έπρεπε να υπάρχουν αμφιβολίες, επιφυλάξεις και ενστάσεις. Υπάρχουν όμως και δεν είναι καθόλου παράξενο, τουναντίον. Το σύνθετο ερώτημα του τίτλου έχει τεθεί εδώ και πολύ καιρό και θα το συζητάμε για πολύ καιρό. Θα έρθει μια μέρα που θα καταλήξουμε σε μια γενικά αποδεκτή άποψη, δεν ξέρουμε όμως ποια θα είναι αυτή. Μπορεί μια μέρα να αναφωνήσουμε: ναι, άρχισε και γίνεται ο γ΄παγκόσμιος πόλεμος και κανένας και καμμία δεν θα μπορεί να διαφωνήσει. Ή, θα πούμε: ευτυχώς, τελικά ο παγκόσμιος πόλεμος αποφεύχθηκε! Το γεγονός όμως ότι σήμερα δεν υπάρχει ομόφωνη εκτίμηση, για το ένα ή το άλλο ενδεχόμενο, μας θέτει ενώπιον τριών ζητημάτων που πρέπει να εξεταστούν και να αποσαφηνιστούν – και για να καταλαβαίνουμε τι λέμε και για να καταλαβαινόμαστε. Τι εννοούμε όταν λέμε “παγκόσμιος πόλεμος”; Νομίζουμε ότι είναι σαφές αλλά δεν είναι. Πότε αρχίζει ένας (παγκόσμιος) πόλεμος; Νομίζουμε ότι είναι ολοφάνερο –  δεν είναι! Ποια είναι τα αντίπαλα στρατόπεδα; Ως προς αυτό το ζήτημα, δεν υπάρχει καμιά απολύτως αμφιβολία και είναι ένα πολύ σταθερό έδαφος για να πατήσουμε και να εξετάσουμε τα άλλα δύο.

Continue reading →

ο Ετεοκλής και ο Πολυνείκης: αυτοκτονική αλληλοκαταστροφή, αλληλοκαταστροφική αυτοκτονία

ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ: Αντιτάξομαι κτενών σε (Θα σταθώ απέναντι σου, για να σε σκοτώσω)

ΕΤΕΟΚΛΗΣ: Καμέ τουδ’ έρως έχει (Και μένα η έντονη επιθυμία να σε σκοτώσω με κατέχει)

(Ευριπίδης, Φοίνισσαι, 622-3)

 

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Η συνήθης έκβαση ενός πολέμου μεταξύ δύο αντιπάλων είναι η νίκη του ενός και η ήττα του άλλου. Η συνήθης. Διότι υπάρχει και το ενδεχόμενο της πύρρειας νίκης – νίκη που μπορείς και ήττα να την πεις. Και υπάρχει και ένα ακόμα ενδεχόμενο: η αμοιβαία ήττα, η αλληλοεξόντωση, η αλληλοκαταστροφή. Με αυτά τα ζητήματα θα ασχοληθούμε σήμερα, εστιάζοντας στην πολιτισμική μήτρα από την οποία προέρχεται η αυτοκτονική αλληλοκαταστροφή –  ή αλληλοκαταστροφική αυτοκτονία, προς την οποία τείνει και βαδίζει ο δυτικός πολιτισμός. Η μία πτυχή του, η φαινομενικά κυρίαρχη –  υπάρχει και η πτυχή της ενίσχυσης της ζωής, η φαινομενικά  υποτελής.

Continue reading →

η εκπλήρωση των επιθυμιών του δυτικού πολεμιστή και ο καπιταλισμός

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΘΑ εστιάσουμε σήμερα την προσοχή μας σε μια από τις κομβικές αντιφάσεις που χαρακτηρίζουν την εποχή μας, τη μεταβατική εποχή –  να ξέραμε και προς τα που μεταβαίνουμε! Πρόκειται για την αντίφαση μεταξύ της εκπλήρωσης των επιθυμιών του δυτικού πολεμιστή και του συμπλέγματος πολεμικής βιομηχανίας-καπιταλισμού  (θα πρέπει στην εξίσωση να προσθέσουμε και το κράτος!). Οι επιθυμίες του δυτικού πολεμιστή έχουν καταγραφεί στην Ιλιάδα, θα δούμε ποιες είναι, επιθυμίες που εκπληρώθηκαν κατά το μακραίωνο διάστημα μεταξύ του 13ου και 14ου αιώνα (τα πρώτα πυροβόλα όπλα) και των μέσων του 20ού (ατομική βόμβα). Όλες; Όλες, εκτός από μία: η επιθυμία της σωματικής αθανασίας δεν εκπληρώθηκε  –  και δεν πρόκειται να εκπληρωθεί. Η εποχή της εκπλήρωσης των επιθυμιών του δυτικού πολεμιστή συμπίπτει με τη γένεση του καπιταλισμού (εμπορικού, χρηματοπιστωτικού, βιομηχανικού), οπότε θα ήταν μεγαλειώδες ατόπημα να παραβλέψουμε και να μην εξετάσουμε και μελετήσουμε τη σχέση τους. Επρόκειτο για μια διαδικασία αλληλοτροφοδότησης (feed back), αλληλοενίσχυσης. Όσο εκπληρωνόταν οι επιθυμίες του πολεμιστή, τόσο επεκτεινόταν ο καπιταλισμός –  και το αντίστροφο: όσο επεκτεινόταν ο καπιταλισμός τόσο πιο πολλές επιθυμίες του πολεμιστή εκπληρώνονταν. Ποιο ήταν όμως το αποτέλεσμα; Η εκπλήρωση των επιθυμιών από τη μια κάνει περιττή τη χρήση του στρατού και τον περιορίζει τόσο δραστικά ώστε δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι τον καταργεί, και από την άλλη περιορίζει δραστικότατα την πολεμική βιομηχανία. Σε αυτό το απρόσμενο, μη αναμενόμενο, αναπάντεχο αδιέξοδο έφτασε ο δυτικός Κύριος και έπρεπε να το αντιμετωπίσει. Και το αντιμετωπίζει, λίαν επιτυχώς. Μέχρι στιγμής. Με τον πόλεμο καταστροφής  εκ του μακρόθεν χωρίς τη χρήση πυρηνικών όπλων.

Continue reading →

πολεμική κοινωνία: ληστρική επιδρομή, κατάκτηση, σφαγή, πόλεμος εκδίωξης/εξόντωσης/αρπαγής

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Η ισραηλινή και παλαιστινιακή κοινωνία είναι δύο κοινωνίες που συμβιώνουν/γειτονεύουν. Και στις δύο υπάρχει η διάθεση να συνυπάρξουν –  το ειρηνικά είναι πλεονασμός –  υπάρχει όμως και η επιδίωξη της εξόντωσης της άλλης. Η αναμφισβήτητη αυτή διαπίστωση, εγείρει πληθώρα θεμελιωδών ερωτημάτων. Γιατί υπάρχει και η διάθεση της συνύπαρξης/συμβίωσης και η επιδίωξη της εξόντωσης; Θα επικρατήσει η διάθεση της συνύπαρξης/συμβίωσης ή η επιδίωξη της εξόντωσης; Εάν συμβεί το πρώτο, έχει καλώς. Εάν συμβεί όμως το δεύτερο, ποια κοινωνία θα εξοντωθεί, η παλαιστινιακή ή η ισραηλινή; Τι είδους πολέμου διεξάγεται μεταξύ αυτών των δύο κοινωνιών; Εάν πρόκειται για πόλεμο εκδίωξης και εξόντωσης, μπορούμε να σταματήσουμε τηνεκδίωξη/εξόντωση;

ΓΙΑ να απαντήσουμε σε όλα αυτά τα ερωτήματα, θα πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα μας και την προσοχή μας στην έννοια της πολεμικής κοινωνίας. Τι είναι μια πολεμική κοινωνία; Υπήρξαν κοινωνίες που δεν ήταν πολεμικές; Με ποιες ιδιαίτερες μορφές εμφανίζεται ο πόλεμος; Περιορίζεται στον γενικά αποδεκτό ορισμό του (ένοπλη σύρραξη μεταξύ κρατών, κοινωνιών, φυλών, ομάδων κοκ) ή εμφανίζει κι άλλες μορφές; Μια εισβολή, λόγου χάριν,  του αμερικάνικου στρατού σε ινδιάνικο καταυλισμό και η σφαγή όλου του άοπλου πληθυσμού ήταν πόλεμος;

Continue reading →

πολεμική βιομηχανία, κράτος και καπιταλισμός

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΑΠΟ τις πρώτες μέρες του εμπορικού (Βενετία) και χρηματοπιστωτικού (Γένοβα) καπιταλισμού, τον 15ο αιώνα, μέχρι το τέλος του β΄παγκοσμίου πολέμου (1945), πάνω από 500 χρόνια, τα ευρωπαϊκά κράτη πολεμούσαν μεταξύ τους χωρίς σταματημό, και χωρίς έλεος, με σύντομες παύσεις, προπαρασκευαστικές του επόμενου πολέμου. Από το 1945 και μετά, κλείνουμε τα 80 χρόνια, δεν υπήρξε πόλεμος μεταξύ ευρωπαϊκών καπιταλιστικών κρατών και δεν πρόκειται να υπάρξει στο μέλλον. Το βασικό επιχείρημα που επικαλούμαι είναι η βεβαιότητα ότι μεταξύ της κυριαρχίας (ισχύς) και του κέρδους (πλούτος, χρήμα) το κράτος και οι καπιταλιστές θα προτιμήσουν την κυριαρχία και θα θυσιάσουν το κέρδος, εφόσον βέβαια έχουν εξασφαλίσει τον ελάχιστο και αναγκαίο πλούτο που απαιτείται για την ύπαρξη και την  αναπαραγωγής της ισχύος.  Διότι η ισχύς μπορεί να υπάρξει χωρίς το κυνήγι του κέρδους, αυτό όμως δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την προστασία της ισχύος, του κράτους. Το τέλος λοιπόν του πολέμου μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών, όχι πια μόνο της Ευρώπης, εγείρει πληθώρα θεμελιωδών ζητημάτων και ερωτημάτων: τι θα γίνει η πολεμική βιομηχανία, που αποτελεί έναν από κομβικούς  πυλώνες του βιομηχανικού καπιταλισμού;  Θα αναγκαστούμε να την περιορίσουμε δραστικά; Ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτής της απόφασης; Υπάρχει τρόπος να δουλεύει στο φουλ η πολεμική βιομηχανία αλλά να μην γίνεται πόλεμος;

Continue reading →

Ukrania delenda est: πήραν την απόφαση να ισοπεδώσουν το Κίεβο;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΟΙ αποφάσεις του ρωσικού κράτους λαμβάνονται ομόφωνα από ένα ολιγομελές συμβούλιο –  δεν έχει σημασία πόσοι είνα και ποιοι, δεν μας ενδιαφέρει. Εικάζουμε βάσιμα ότι είναι στρατιωτικοί, πολιτικοί και θεωρητικοί (του πολέμου, της γεωπολιτικής, των Διεθνών Σχέσεων, της οικονομίας). Η αστυνομική αντίληψη της ιστορίας και της πολιτικής μας είναι παντελώς ξένα, μας είναι  παγερά αδιάφορα. Δεν έχουμε, δεν τις χρειαζόμαστε, έγκυρες πηγές και πληροφορίες –  δεν μας είναι απαραίτητα, να μη πω ότι μας είναι άχρηστα. Εδώ σκεφτόμαστε, δεν κολλάμε μπρίκια. Και επιχειρούμε να σκεφτούμε όπως σκέφτονται τα μέλη του συμβουλίου του ρωσικού κράτους, κάνουμε δηλαδή προσομοίωση της σκέψης τους. Το ενδεχόμενο να αστοχήσουμε δεν το αποκλείουμε –  μέχρι τώρα όμως δεν έχουμε διαψευστεί, διότι δεν παραβλέπουμε τα γεγονότα και διότι η στρατηγική του ρωσικού κράτους είναι σαφής και ομολογείται ξεκάθαρα, χωρίς ενδοιασμούς και επιφυλάξεις. Στον πόλεμο νικάει ο αμείλικτος.  Εάν τα γεγονότα μας διαψεύσουν, θα επανεξετάσουμε τον τρόπο σκέψης μας. Απαντώ αμέσως και ευθέως στο ερώτημα του τίτλου: ναι, πήραν την απόφαση να ισοπεδώσουν το Κίεβο, μέσα στο 2025, ίσως σε λίγους μήνες, σε λίγες βδομάδες, σε λίγες μέρες. Θα δούμε, εδώ είμαστε.

Continue reading →

θεία κοινωνία ή αντικαταθλιπτικά; εξομολόγηση ή ψυχανάλυση; πνευματικός ή ψυχίατρος; εκκλησία την Κυριακή ή πρωινάδικο στην τηλεόραση;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΕΙΜΑΣΤΕ πολύ τυχερές και τυχεροί που ζούμε στην εποχή των θλιβερών και φαιδρών καταλοίπων του χριστιανισμού. Στις αρχές του 5ου αιώνα, ο ιερός Αυγουστίνος υπερασπίστηκε τον χριστιανισμό με την Θεία Πολιτεία του και ανέδειξε την ανωτερότητά του έναντι του παγανισμού. Τώρα, τα υπερανθρωπιστικά και μετανθρωπιστικά μανιφέστα υπερασπίζονται την επιστήμη και αναδεικνύουν την ανωτερότητά της έναντι του παρηγορητικού και παραμυθητικού χριστιανισμού. Δεν τον αντιμάχονται, εκπληρώνουν τις επιθυμίες του. Τόσο η αρχαία ελληνική θρησκεία όσο και οι τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες των ποιμενικών-πολεμικών κοινωνιών  (ιουδαϊσμός, χριστιανισμός, ισλαμισμός) καταγράφουν,  και εκπληρώνουν φαντασιακά, τις επιθυμίες του τσομπάνη ήρωα πολεμιστή – με προεξάρχουσα αυτήν της σωματικής αθανασίας, την επίτευξη της απόλυτης ισχύος. Η τέχνη, ακολουθώντας κατά πόδας τη θρησκεία τις εκληρώνει με άλλον τρόπο, η επιστήμη όμως σηκώνει τα μανίκια και δεν αστειεύεται –  μια μέρα θα γίνουμε αθάνατοι, θεοί, με κάποιον τρόπο. Ο Θεός δεν πέθανε, θα πεθάνει –  όταν θα γίνουμε θεοί. Μέχρι τότε, αντικαταθλιπτικά και τηλεόραση.

Continue reading →

αναπόφευκτη η ήττα του αήττητου, μόνο που θα είναι νικηφόρα ήττα

Please, please, sir, I will do anything, sir

Donald Trump (President)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΘΑ παρατηρήσατε κι εσείς την ηδονή στο βλέμμα και στο πρόσωπο του Τραμπ καθώς έλεγε ότι τώρα θα έρθουν όοοολες οι χώρες του κόσμου, θα μου φιλήσουν τον κώλο και θα με παρακαλέσουν –  please, please, sir, I will do anything, sir. Η μεγάλη ηδονή που νιώθει ο Κύριος όταν τον ικετεύουν προϋποθέτει μια άλλη: την ηδονή της κάμψης της βούλησης, της αντίστασης, της επιθυμίας του υποτελούς. Χύνει!!! Το γεγονός ότι όχι μόνο δεν την κρύβει, την ηδονή να ακούει τον ικέτη να εκλιπαρεί για έλεος,  αλλά την επιδεικνύει και ρητά αλλά και υπόρρητα, με τη γλώσσα του σώματος, μας παρακινεί να διατυπώσουμε την γνώμη ότι ο president φρονεί, πιστεύει ότι είναι αφενός ο πιο ισχυρός άνδρας πάνω στον πλανήτη, επίγειος Θεός δηλαδή, και αφετέρου απολύτως ισχυρός. Δεν θα αμφισβητήσουμε αυτή τη πίστη, ναι, είναι ο πιο ισχυρός άνδρας πάνω στη Γη. Μπορεί και να μην είναι, αλλά δεν πειράζει, δεν είναι κάτι σημαντικό. Αλλά να νομίζει ότι είναι απολύτως ισχυρώς, αυτό είναι ύβρις διότι δεν μπορεί να υπάρξει απόλυτη ισχύς. Τι είναι όμως η απόλυτη ισχύς, γιατί δεν υπάρχει, γιατί δεν μπορεί να υπάρξει, γιατί είναι ύβρις, γιατί ακολουθεί η τιμωρία, η κατακρήμνιση, η ήττα, ο θάνατος, η νέμεσις;

Continue reading →