1. Ο Κύριος Τσίπρας είναι επαγγελματίας επαναστάτης.
2. Ο επαγγελματίας επαναστάτης είναι επαγγελματίας πολιτικός. Ο επαγγελματίας πολιτικός είναι στρατιωτικός με πολιτικά. Ο Κύριος Τσίπρας είναι
3. Ο στρατιωτικός με πολιτικά είναι ξαδερφάκι του αστυνομικού με πολιτικά, του ασφαλίτη. Πάνω από όλα η κοινωνική και πολιτική ενότητα και ομόνοια. Ο Κύριος Τσίπρας είναι
4. Ο σκοπός του επαγγελματία επαναστάτη πολιτικού ασφαλίτη είναι να γίνει πρωθυπουργός. Εάν δεν μπορέσει, υπουργός. Εάν δεν μπορέσει, βουλευτής.
Ιούλιος 2016
στιγμές [κ]
1. Όταν συναντιούνται δυο άνθρωποι, Εγώ κι Εσύ, συναντιούνται δύο Τέρατα. Το δικό μου Τέρας και το δικό σου Τέρας. Τέρας! φώναζε η μανούλα μου η καλή η σχωρεμένη όταν την εξαγρίωνα. Εσύ δεν είσαι άνθρωπος, είσαι Τέρας! Είναι μεγάλο Τέρας!
2. Στις γλώσσες των Ινδιάνων των Πεδιάδων της Β. Αμερικής δεν υπήρχε το ρήμα έχω. Εμείς λέμε, έχω ένα τόξο, αυτοί λέγανε, ζω με ένα τόξο. Δεν θα λέγανε ποτέ, αυτή έχει [ωραίο] σώμα! Έχει; Αρχίδια έχει! Που το βρήκε και έχει; Ζει με το σώμα της.
3. Εγώ δεν έχω Τέρας, ζω με το Τέρας μου. Εσύ δεν έχεις Τέρας, ζεις με το Τέρας σου.
4. Εγώ αγνοώ το δικό μου Τέρας, δεν γνωρίζω, δεν έχω συνείδηση ότι ζω με το Τέρας μου. Το ίδιο κι εσύ.
5. Είμαστε όλοι και όλες Πεντάμορφες: διαισθανόμαστε, ψυλλιαζόμαστε το Τέρας του άλλου αλλά το δικό μας είναι σαν να μην υπάρχει. Υπάρχει.
στιγμές [ι]
1. Η λάθος συνταγή (τρία μνημόνια, έρχεται και τέταρτο, και πέμπτο, αν χρειαστεί) καταστρέφει τους Έλληνες. Όλους τους Έλληνες τους καταστρέφει; Εάν κάποιοι καταστρέφονται, κάποιοι δεν επωφελούνται, δεν κερδίζουν, δεν επιτυγχάνουν επιτυχία μεγάλη; .
2. Καταστρέφονται οι εργαζόμενοι αλλά δεν κερδίζουν οι επιχειρηματίες με τη μείωση του μεροκάματου και του μισθού, με την αύξηση του χρόνου εργασίας, με την καθυστερημένη καταβολή τους, με την μη καταβολή τους; Δεν είναι μεγάλη επιτυχία;
3. Καταστρέφονται και κλείνουν οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικρομεσαίοι που δεν είναι ανταγωνιστικοί, δεν αυξάνουν όμως έτσι τα κέρδη τους οι μεγάλες επιχειρήσεις, ντόπιες και ξένες; Δεν είναι αυτό πολύ σωστή συνταγή;
στιγμές [θ]
1. Η πρόσφατη σφαγή στην Νορμανδία διέλυσε και τις τελευταίες αμφιβολίες: οι αντιτρομοκρατικές Υπηρεσίες του γαλλικού Κράτους γνώριζαν λεπτομερώς και τους δράστες και τις κινήσεις τους αλλά δεν έκαναν τίποτα για να προλάβουν το χτύπημα.
2. Οι τρομοκρατικές επιθέσεις στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες της Ευρώπης δεν είναι βούτυρο στο ψωμί του Κράτους, είναι μέλι πάνω στο βούτυρο. Οι επιθέσεις αυτές εκφοβίζουν τους υπηκόους, τους παραλύουν και τους εξαναγκάζουν να ταχθούν στο πλευρό του Κράτους. Το Κράτος τις θέλει αυτές τις επιθέσεις, το βολεύει αφού ο κάθε είδους εκφοβισμός είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους απόσπασης υπακοής και αφοσίωσης στο Κράτος!
3. Ο πρόεδρος Ολάντ δήλωσε ότι η κατάσταση αυτή θα διαρκέσει πολλά χρόνια, άρα αναμένονται κι άλλες πολλές επιθέσεις, ενώ ο πρωθυπουργός Βάλς δήλωσε ότι επιθέσεις αυτές και του μέλλοντος δεν θα διαρρήξουν την ενότητα του λαού αλλά θα την ενισχύσουν.
στιγμές [η]
1. Τι φάση, τι σόι άνθρωποι ήταν οι αρχαίοι Έλληνες; Θα μπορούσαμε να ζήσουμε στην αρχαία Αθήνα, αυτοί θα μπορούσαν να ζήσουν στη δική μας κοινωνία; Με ποιον λαό της εποχής μας έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά;
2. Η αρχαία ελληνική κοινωνία του 450 π. Χ. ήταν μια καθαρά ταξική κοινωνία. Υπήρχαν οι αριστοκράτες, πλούσιοι γαιοκτήμονες με πολλούς δούλους, οι κάτοχοι γης μεσαίου και μικρού μεγέθους (οι αυτουργοί) και οι ακτήμονες, οι θήτες. Την εποχή του τυράννου Πεισίστρατου, απόκτησαν δούλους και οι μικρομεσαίοι. Οι θήτες ήταν κάποτε μικρομεσαίοι, οι μικρομεσαίοι θα γίνονταν μια μέρα κι αυτοί θήτες. Όταν λέω λοιπόν αρχαίοι Έλληνες εννοώ τις δύο κατώτερες τάξεις.
3. Όλα τα κείμενα που έχουν διασωθεί είναι κείμενα που γράφτηκαν από αριστοκράτες – διότι μόνο αυτοί έγραφαν. Οι ιστορικοί ταυτίζουν τους αρχαίους Έλληνες και τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό με την μειονότητα της αριστοκρατίας βασιζόμενοι στα κείμενά της. Απαράδεκτο, λίαν επιεικώς. Πόσος κόπος, πόσος χρόνος, πόση προσπάθεια θα απαιτηθεί για να ξεχάσουμε τις απίστευτες παπαριές που έχει γράψει ο Καστοριάδης, αντιγράφοντας παπαριές Γερμανών και Άγγλων ακαδημαϊκών!
στιγμές [ζ]
1. Λέφελ είναι το κουτάλι. Λέφελχεν, το κουταλάκι – από τις πρώτες γερμανικές λέξεις που έμαθα. Με το κουταλάκι τρώμε ρυζόγαλο. Λέφελχεν, στη γλώσσα του κρεβατιού, είναι και το πισωκολλητό.
2. Εάν μιλούσα όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες θα έγραφα ένα βιβλίο για τη γλώσσα του κρεβατιού. Αυτό όμως μπορεί να γίνει μια μέρα με τη συμβολή πολλών.
3. Μια ξένη γλώσσα τη μαθαίνεις εύκολα, γρήγορα και σωστά με τα παιδιά στο παιχνίδι, με τη γυναίκα (ή τον άνδρα) στο κρεβάτι και στη δουλειά. Πεταμένα λεφτά τα φροντιστήρια.
στιγμές [ε]
1. Πώς και ποιος παράγει τις ζωντανές χειροβομβίδες; Ποιος τις απασφαλίζει; Είναι άνθρωπος μια ζωντανή χειροβομβίδα; Ποιο είναι το μέλλον της παραγωγής ζωντανών χειροβομβίδων;
2. Ζωντανή χειροβομβίδα είναι ο άνθρωπος που εκρήγνυται και φονεύει γνωστούς κι αγνώστους (το 99% των φόνων γίνονται μεταξύ γνωστών, συγγενών, φίλων, συνεργατών, γειτόνων) με ένα όπλο στο χέρι όσο πιο πολλούς μπορεί. Οι σφαίρες εδώ είναι υλοποιημένα ψυχικά θραύσματα.
3. Τις ζωντανές χειροβομβίδες τις παράγει, μαζικά πια όσο περνάνε τα χρόνια, η απόλυτη μοναξιά και ο ανυπόφορος εξευτελισμός, τις παράγει η απόγνωση του κοινωνικού αποκλεισμού στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες.
στιγμές [δ]
1. Έζησα, δούλεψα στη Γερμανία συνολικά δύο χρόνια, κατά τα έτη 1990-4. Αρρώστησα βαριά και έφυγα και δεν ξαναγύρισα. Έπεσα για ύπνο κάποιο βράδυ, στο Μόναχο, κατάκοπος μεν από την δουλείά – χαμάλης σε επιχείρηση που νοίκιαζε μουσικά όργανα και ηλεκτρικές εγκαταστάσεις για συναυλίες, πάρτι, εκδηλώσεις – υγιής όμως. Το πρωί δεν μπορούσα να σηκωθώ, παράλυτος. Γύριζα στα πλάγια και κατουρούσα από το κρεβάτι κάτω στο πάτωμα. Μη με πιστεύετε, δεν πειράζει. Τρεις μέρες. Αντιλήφθηκα ότι πρέπει να φύγω και το πήρα απόφαση. Το πρωί της τέταρτης μέρας ήμουν τόσο ξεκούραστος, τόσο υγιής, τόσο ευκίνητος που μέσα σε λίγα λεπτά έμασα τα λιγοστά πράγματά μου, πήρα τα πόδια μου και την έκανα.
2. Με αρρώστησε η απόγνωση του κοινωνικού αποκλεισμού. Αν και ξανθός, Έλληνας, με ζωηρότατο ενδιαφέρον για την γερμανική φιλοσοφία και λογοτεχνία.
3. Στη Γερμανία ζουν οι Γερμανοί και οι άλλοι. Οι άλλοι είναι ξένοι. Οι ξένοι είναι δούλοι ή εκλαμβάνονται ως δούλοι. Η γερμανική κοινωνία είναι μια καπιταλιστική δουλοκτητική κοινωνία. Σήμερα, είναι τεράστιος ο αριθμός των οικιακών δούλων – οι κύριοί τους είναι συνταξιούχοι. Το 1990 ήταν πολύ της μόδας να σου καθαρίζει το σπίτι μαύρος – γυμνός όμως. Οι προσωρινοί κύριοί τους ήταν γυναίκες, αυτοαπασχολούμενες ή υπάλληλοι υψηλού μορφωτικού επιπέδου, ψηφοφόροι οι περισσότερες των Πρασίνων. Μα την Παναγία, αλήθεια λέω.
στιγμές [γ]
1. Πήγαινα στο Δημοτικό όταν άκουσα, με συγχωρείτε, όταν έμαθα ότι ο Θεός είναι Πανταχού Παρών. Τρόμαξα με την Πανταχού Παρουσία του Θεού. Και σκέφτηκα. Πώς είναι δυνατόν ο Θεός να είναι και στο χωριό μου και στο Διδυμότειχο και στην Αθήνα και στη Ρώμη και στην Αφρική και στο Φεγγάρι και στον Κρόνο;
2. Πέρασαν πολλές δεκαετίες, διάβασα πολύ, σκέφτηκα πολύ για να κατανοήσω αυτή την απλή πρόταση δύο εννοιών – του Θεού και της Πανταχού Παρουσίας.
3. Το νόημα μιας έννοιας, γράφει ο Μπασελάρ στο Το νέο επιστημονικό πνεύμα, μεγιστοποιείται όταν ακριβώς η έννοια αλλάζει νόημα.
στιγμές [β]
1. Προχθές, όταν η τρίμηνη κατάσταση έκτακτης ανάγκης είχε ήδη παραταθεί σε εξάμηνη, ο πρωθυπουργός της Γαλλίας Βαλς δήλωσε ότι οι Γάλλοι πρέπει να μάθουν να ζουν με τον φόβο των εξοντωτικών τρομοκρατικών χτυπημάτων και ότι αναμένονται κι άλλα παρόμοια στο μέλλον.
2. Πότε θα επιβληθεί κατάσταση έκτακτης ανάγκης σε όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες; Δεν θα αργήσει και τόσο πολύ.
3. Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι μια μορφή λειτουργικής ακινητοποίησης μέσω του εκφοβισμού. Διευκρινίζω τον χαρακτηρισμό ‘λειτουργικής’ : θα πας στη δουλειά σου και θα γυρίσεις πίσω – τίποτα άλλο! Διευκρινίζω ότι ο όρος ‘δουλειά’ περιλαμβάνει και την κατανάλωση και την διασκέδαση – δουλεύουμε όταν αγοράζουμε ή διασκεδάζουμε ή βλέπουμε τηλεόραση. Και όλα αυτά υπό το άγρυπνο βλέμμα του στρατού και της αστυνομίας.