1. Να μια πολύ καλή ευκαιρία να πάρουμε την Πόλη, να φτάσουμε και μέχρι την Κόκκινη Μηλιά, σκέφτονται πολλοί, όχι πολλές, αυτοί που μέχρι χτες ανησυχούσαν ότι οι Τούρκοι θα μας πάρουν την Θράκη μας και τα Νησιά μας.
2. Λησμονούν, αγνοούν μάλλον, ότι πρέπει πρώτα να τηλεφωνήσουμε στην Ουάσιγκτον. Και επειδή γνωρίζουμε την απάντηση, δεν τηλεφωνούν – δεν τηλεφώνησαν στο παρελθόν ούτε θα το κάνουν και στο μέλλον.
3. 58 χρόνια βλέπω κι ακούω να ανησυχούν ότι θα γίνει πόλεμος με την Τουρκία γιατί θέλει να μας πάρει τη Θράκη μας και τα Νησιά μας και πόλεμο δεν βλέπω. Κι ούτε πρόκειται να δω.
4. Γιατί δεν μας τα πήραν όταν, το 1945-9, στη Θράκη και στα Νησιά δεν υπήρχε ελληνικός στρατός, όταν αυτός πολεμούσε τους αντάρτες στον Γράμμο και το Βίτσι;
5. Και οι Τούρκοι πρέπει να τηλεφωνήσουν στην Ουάσιγκτον.
Ιούλιος 2016
ο Κύριος και οι Κύριοι
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Φίλος της Σχολής μου ζήτησε να διευκρινίσω τι εννοώ με τον όρο Κύριος και σπεύδω να απαντήσω. Αναρωτιέται, ένας είναι ο Κύριος ή πολλοί;
Μεταξύ των ανθρώπων ως κοινωνικών όντων είναι δυνατόν να συναφθούν δύο είδη κοινωνικών σχέσεων: η συνεργασιακή και η κυριαρχική. Στην πρώτη, οι δύο φορείς της σχέσης, που μπορεί να είναι πρόσωπα ή ομάδες ή τάξεις ή και λαοί, συμβιώνουν και συνεργάζονται με σκοπό την από κοινού επίλυση των αναπόφευκτων προβλημάτων και δυσχερειών που ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκύψουν σε μια κοινωνία. Το αποτέλεσμα αυτής της σχέσης είναι η καλλιέργεια των ικανοτήτων και των δύο φορέων της σχέσης και αυτός είναι ο λόγος που αποκαλώ τη σχέση αυτή πλεονική.
στιγμές (Ω)
1. Δεν μας επιτρέπεται να διανοηθούμε την δουλοκτητική δημοκρατία, ελληνική και ρωμαϊκή, χωρίς την ύπαρξη της θανατικής ποινής. Ουδέποτε, μέσα σε ένα χρονικό διάστημα πολλών αιώνων, διατυπώθηκε πρόταση κατάργησής της. Δεν ήταν μελανό σημείο, ένα από τα πολλά, όπως κάποιοι νομίζουν, αλλά συστατικό της στοιχείο.
2. Δεν μας επιτρέπεται διότι η δουλοκτητική δημοκρατία προήλθε από την πολεμική δημοκρατία – τη συνέλευση των πολεμιστών κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής του πολέμου.
3. Δεν υπήρξε εξέγερση ή επανάσταση ή πραξικόπημα στο πεδίο της πολιτικής που να μην είχε εφαρμόσει την θανατική ποινή.
4. Ουδέποτε η θανατική ποινή θεωρήθηκε βαρβαρότητα αλλά πρακτική εντασσόμενη μέσα σε ένα πλαίσιο που καθιστούσε την ύπαρξη της λογική και αναπόφευκτη.
στιγμές (Ψ)
1. Το αεροδρόμιο είναι φρούριο χωρίς ορατά τείχη. Τα αόρατα τείχη του είναι ο έλεγχος του ύψους με μεγάλη ταχύτητα.
Μπροστά στο αεροδρόμιο τι είναι ένας μεσαιωνικός πύργος ή μία ελληνορωμαϊκή ακρόπολις;
2. Αποφεύγω την διάκριση στρατιωτικού – πολιτικού. Ο πολιτικός είναι στρατιωτικός με πολιτικά, ο στρατιωτικός είναι πάντα απλά και μόνο στρατιωτικός, υποτελής Κύριος: δεν βλέπει τόσο μακριά όσο ο πολιτικός γιατί δεν μπορεί να συγκροτήσει μακροπρόθεσμα σχέδια.
στιγμές (Χ)
1. Χάρηκα, πολύ χάρηκα που ένας ταύρος σκότωσε ένα ταυρομάχο. Δεν ξέρω λεπτομέρειες, δεν ξέρω αν τον ξεκοίλιασε ή εάν τον διαπέρασε με το κέρατο στο λαιμό ή εάν το κέρατο μπήχτηκε στο μάτι του.
2. Δεν χάρηκα μόνο εγώ, χάρηκαν κι άλλοι, και χαίρομαι γι΄ αυτό, χάρηκαν πολλοί – αν χαρούν οι περισσότεροι ή σχεδόν όλοι πάνω στον πλανήτη, τότε θα έχουμε Παγκόσμια Χαρά. Δεν γράφω κάτι άλλο γιατί έχω τόσα πολλά να πω που σκέφτομαι να γράψω ένα βιβλίο γι΄ αυτό το θέμα.
3. Ας αφήσουμε την Παγκόσμια Χαρά. Αυτός ο τύπος ο ταυρομάχος, έτσι όπως είναι ντυμένος, σαν μανεκέν για σάβανο, με τα ξιφάκια του και το κόκκινο πανάκι του, τι θα έκανε εάν αντιμετώπιζε ένα άγριο ταύρο, έξω, στην φύση; Θα τον έκανε ο ταύρος μεζέ του ούζου που το καρφώνουν στα καφενεία με οδοντογλυφίδα.
στιγμές (Φ)
1. Σήμερα θα υποστηρίξω ότι ο εγκέφαλος ΠΙΑΝΕΙ ΨΑΡΙΑ και ΣΥΓΚΡΑΤΕΙ ΧΩΜΑΤΑ.
2. Ψάρια πιάνουμε με το δίχτυ. Εάν το δίχτυ είναι δίκτυο, το δίκτυο είναι δίχτυ. Το δίχτυ έχει δεσίματα, δεσμούς δηλαδή, και κενά. Τα δεσίματα πιάνουν τα ψάρια, τα κενά αφήνουν το νερό να περάσει. Χωρίς κενά, ψάρια δεν πιάνεις. Τα μικρά ας περάσουν.
3. Χώματα συγκρατούμε με την ξερολιθιά. Η ξερολιθιά είναι ο μεγάλος μου οικοδομικός έρωτας. Δώστε μου ένα πρανές και πέτρες και θα σας φτιάξω μια ξερολιθιά που θα είναι έργο τέχνης: με σχήματα από πέτρες, με εσοχές, με προεξοχές πέτρινες για γλάστρες, με σκάλες.
4. Η ξερολιθιά είναι αναλημματικός τοίχος, έχει δεσίματα και κενά. Τα δεσίματα, οι δεσμοί των πετρών, συγκρατούν τα χώματα, τα κενά αφήνουν τα νερά να περάσουν. Χωρίς κενά, το χώμα δεν συγκρατείται.
στιγμές (Υ)
1. Ο fb φίλος Nicolas Gibis (Νικόλας Γκίμπης) μου ζήτησε να δηλώσω ότι μου αρέσει η ιστοσελίδα ResPublica.gr κι έσπευσα να το κάνω χωρίς δεύτερη ή τρίτη σκέψη. Ενώ όμως ο Νικόλας αισθάνεται ηδονή ακούγοντας και προφέροντας την λέξη Respublica, αφού η εν λόγω λέξη δηλώνει την αυτοδιαχειριζόμενη, την άμεση δημοκρατία, εγώ αισθάνομαι τρόμο, μεγάλο, πολύ μεγάλο.
2. Διευκρινίζω ότι τον τρόμο δεν μου τον προκαλεί η άμεση, αυτοδιαχειριζόμενη δημοκρατία. Να τι μου προκαλεί τρόμο.
3. Respublica, θηλυκού γένους, ενικός, είναι η πολιτεία, η πόλις, το κοινόν – με την αρχαία ελληνική σημασία των λέξεων. Πιο συγκεκριμένα, Res Romana είναι η πολιτεία, το κοινόν των Ρωμαίων. Οι σημασίες αυτές είναι δευτερογενείς. Ας πάμε λίγο πίσω, γλωσσικά, χρονικά, κοινωνικά και ιστορικά.
στιγμές (Τ)
1. Εάν έπρεπε, εάν ήθελα να μελετήσω τόσο πολύ έναν φιλόσοφο, ώστε να αποκλείσω, ελλείψει χρόνου, όλους τους άλλους, μεταξύ του Χέγκελ και του Κονδύλη θα επέλεγα ανεπιφύλακτα τον πρώτο. Να γιατί.
2. Ο Χέγκελ είναι πολύ λιγότερο τσομπάνης από τον Κονδύλη. Ο Κονδύλης είναι αρχιτσέλιγκας. Θα εξηγηθώ παρακάτω.
3. Ο πρώτος σε βοηθά να σκέφτεσαι. Ο δεύτερος γνωρίζει πολλά. Με ενδιαφέρει το πρώτο, δεν αδιαφορώ για το δεύτερο, γι αυτό εξ άλλου και διάβαζα, διαβάζω και θα διαβάζω Κονδύλη.
4. Ο Κονδύλης είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τη ελληνικής μεταπρατικής (φιλοσοφικής σκέψης): πολύ διάβασμα, πολλές γνώσεις, πολύς μηρυκασμός, καθόλου σκέψη.
στιγμές (Σ)
1. ‘Προετοιμάζετε ένα τρομερό μέλλον’ (Ο Τόμας Μουρ, συγγραφέας της Ουτοπίας, προς τους δικαστές του που τον καταδίκασαν σε καρατόμηση καθ΄υπόδειξη του Ερρίκου Η΄).
2. Η αυτοεκμετάλλευση, η αυτοκλοπή και η αυτοδημοσιότητα είναι τρεις όψεις της Δημοκρατίας.
3. Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτοεκμετάλλευσης είναι ο οδηγός αυτοκινήτου: ενώ εργάζεται, παράγει μετακίνηση, με τα δυο του χέρια, τα δυο του πόδια και τα μάτια του, όπως ακριβώς οι προλετάριοι του 19ου αιώνα, τέτοιου είδους αρχαϊσμός είναι η οδήγηση, αντί να πληρώνεται, όπως ο ταξιτζής, ο λεωφορειατζής και ο φορτηγατζής, πληρώνει!
στιγμές (Ρ)
1. Η Νοθευτική (Τέχνη και Επιστήμη) είναι κλάδος τόσο της Αρπακτικής (Τέχνης και Επιστήμης) όσο και της Εξαπατητικής.
2. Ο πρώτος τρόπος αρπαγής ήταν η κλοπή – αρπαγή χωρίς να σε βλέπουν. Ετυμολογικά, το κλέπτω συγγενεύει με το καλύπτω.
3. Ακολούθησε η ληστεία, η αρπαγή με τα όπλα. Αυτό το λη – στη λέξη ληστεία γράφεται με υπογεγραμμένη, άρα ήταν ληι -: πρόκειται για άλλη μορφή της λέξης λεία.
4. Ακολούθησε το εμπόρευμα, η αρπαγή με το χρήμα. Κάθε φορά που αγοράζουμε κάτι, πέφτουμε θύματα κλοπής. Η λεία του κλέφτη λέγεται κέρδος, η αρχική σημασία του οποίου είναι απάτη – στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Αυτός που έχει στο μυαλό του το κέρδος λεγόταν κερδαλεόφρων, απατεώνας δηλαδή.
5. Όταν οι ληστές είναι πολλοί, ένας λαός, τότε αυτή η ληστεία λέγεται πόλεμος. Πόλεμος είναι αυτό που γίνεται γύρω από την πόλιν, το οχυρό δηλαδή, το κάστρο, το φρούριο.
6. Χημικός τροφίμων στην Γερμανία με είχε πει, πριν τριάντα χρόνια, ότι το 50% του βουτύρου που πουλάνε δεν είναι βούτυρο. Τώρα θα πρέπει να έχει πάει στο 25%. Οι πορτοκαλάδες δεν έχουν ίχνος πορτοκαλιού, το μέλι είναι μέλι κατά 25% (το άλλο γλυκόζη), το ελαιόλαδο δεν είναι όλο ελαιόλαδο – ο κατάλογος των νοθευμένων τροφίμων είναι τεράστιος – η κοκαΐνη και η ηρωίνη είναι επίσης νοθευμένες κατά 90%, την ώρα της χρήσης.