ο πόλεμος μεταξύ Δύσης και Ρωσίας κατά τη μετάβαση από την εποχή της αφθονίας και της σπατάλης στην εποχή της ένδειας και της σπάνης

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Οι ενδείξεις που διαθέτουμε στις μέρες μας σχετικά με την μελλοντική παραγωγή της ενέργειας και της τροφής , που αποτελούν τον πυρήνα του κοινωνικού πλούτου, αναγκαίου για την αναπαραγωγή κοινωνιών, λιγότερο ή περισσότερο καπιταλιστικών, μας επιτρέπουν να  διακρίνουμε μια εποχή μετάβασης, η οποία έχει μεν αρχίσει, το τέλος της όμως δεν είναι προβλέψιμο, κατά συνέπεια δεν είναι προβλέψιμη ούτε και η αρχή της εποχής της ένδειας και της σπάνης. Δεν κυριολεκτούμε όταν λέμε “στις μέρες μας”: η έναρξη, η επιτάχυνση και το τέλος, η ολοκλήρωση, η εξάντληση  μιας διαδικασίας, μιας ιστορικής εποχής, δεν είναι δυνατόν να καθοριστεί χρονολογικά με  ακρίβεια.  Ποιες είναι αυτές οι ενδείξεις; Η αβεβαιότητα σχετικά με την ενεργειακή μετάβαση και η αύξηση των τιμών της ενέργειας και των τροφίμων, η οποία παραμένει ακόμα σε χαμηλά επίπεδα, μιας και βρισκόμαστε στις αρχές της μεταβατικής εποχής –  αυτές είναι οι κομβικές ενδείξεις. Εάν η αβεβαιότητα σταθεροποιηθεί και μονιμοποιηθεί, κάτι που θα γίνει σαφές τις προσεχείς δύο δεκαετίες, βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας διαρκούς αύξησης της τιμής της παραγόμενης ενέργειας, οι συνέπειες της οποίας θα είναι κοσμογονικές. Ένα μεγάλο μέρος των ιδιωτικής χρήσης αυτοκινήτων θα ακινητοποιηθεί, με αποτέλεσμα τον δραστικό περιορισμό της παραγωγής αυτοκινήτων· θα μειωθεί η παραγωγή της τροφής και θα αυξηθεί η τιμή των τροφίμων, με αποτέλεσμα αφενός τον λιμό (τον θάνατο) και τον υποσιτισμό μεγάλου μέρους του παγκόσμιου πληθυσμού και αφετέρου τις κοινωνικές ταραχές, που δεν αποκλείεται να γίνουν ενδημικές και να μετεξελιχθούν σε παγκόσμιο εμφύλιο πόλεμο. Θα μπορούσαμε λοιπόν να υποστηρίξουμε ότι σε είκοσι με τριάντα χρόνια (2045-2055) η μεταβατική εποχή θα λήξει και θα αρχίσει η εποχή της ένδειας και της σπάνης.

Continue reading