είσαι η ελπίδα μας/ πήδα μας, πήδα μας!
(λαϊκό σύνθημα)
Ας υποθέσουμε ότι μια μέρα εμφανίζεται ένα κόμμα το οποίο ως κεντρικό στόχο έχει την καθιέρωση της τρίμηνης άδειας, την οποία θα κάνει χρήση με τον τρόπο που θέλει ο καθένας (ας πούμε κάθε τρεις μήνες να μην εργάζεται ένα μήνα), με πλήρεις αποδοχές εννοείται, να γενικευθεί δηλαδή το εργασιακό καθεστώς των δασκάλων και των καθηγητών σε όλους τους εργαζόμενους. Ας υποθέσουμε ότι αυτό το κόμμα κατορθώνει και ξεπερνά το 3% και εκλέγει βουλευτές. Ερωτώ: πώς θα το αντιμετώπιζαν όλα τα άλλα κόμματα; Πριν απαντήσουμε ας συνεχίσουμε τις υποθέσεις μας. Αυτό το κόμμα ορίζει ότι όλοι οι υποψήφιοι και όλες οι υποψήφιες θα γίνονται βουλευτές, για λίγους μήνες, και ότι μόνο μια φορά θα έχει το δικαίωμα να είναι υποψήφιος, άρα και βουλευτής. Και επιπλέον οι υποψήφιοι θα αντιπροσώπευαν αναλογικά όλες τις ηλικίες, όλα τα μορφωτικά επίπεδα, όλες τις εργασιακές καταστάσεις, όλα τα επαγγέλματα. Ερωτώ και πάλι: πώς θα το αντιμετώπιζαν όλα τα άλλα κόμματα; Νομίζω πως θα συμφωνήσουμε: θα το αντιμετώπιζαν εχθρικά, όλα τα κόμματα, χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση. Θα το ψηφίζατε αυτό το κόμμα; Εγώ θα το ψήφιζα χωρίς καμιά επιφύλαξη. Γιατί θα το αντιμετώπιζαν εχθρικά;