φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΣΕ τρία χρόνια, το πολύ, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα υπάρχει. Ενδέχεται να υπάρχει αλλά να υπάρχει τόσο ή με τέτοιο τρόπο που θα μας επιτρέπεται να λέμε ότι δεν υπάρχει. Το να υπάρχει κάτι και να μην υπάρχει ταυτόχρονα δεν είναι παραδοξότητα: ο Κένταυρος, ο Ζεύς, ο Θεός (ο Γιαχβέ) και άλλα πολλά πλάσματα της φαντασίας μας και υπάρχουν και δεν υπάρχουν· κατά τον ίδιο τρόπο, μπορούμε να πούμε ότι το ΕΕΚ (Επαναστατικό Εργατικό Κόμμα) και υπάρχει και δεν υπάρχει (πήρε κάτω από 0,ο1% στις πρόσφατες εκλογές).
Η διαπίστωση ότι σε τρία χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα υπάρχει δεν είναι μια προφητεία αλλά το συμπέρασμα πολλών συλλογισμών που αντικείμενό τους είναι οι αντιφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, λογική συνέπεια της μικροαστικής του προέλευσης. Ο μικροαστός είναι προσωποποίηση όχι της αντίφασης αλλά ενός συμπλέγματος αντιφάσεων: είναι Κύριος, μικρός όμως, που θέλει να γίνει μεγάλος αλλά δεν μπορεί ενώ διαρκώς αντιμετωπίζει το φάσμα της κοινωνικής καθόδου και της εξαφάνισης.
ΝΑ είμαστε γεροί και γερές, χαρούμενοι και χαρούμενες, το σημείωμα αυτό να το ξαναδιαβάσουμε σε τρία χρόνια. Δεν είναι πολλά, περνάνε γρήγορα τα χρόνια, ένα όνειρο είναι η ζωή. Είτε διαψευστεί είτε επιβεβαιωθεί, θα μας δώσει ερεθίσματα να σκεφτούμε πολλά, να αναθεωρήσουμε τη σκέψη μας, να την εμπλουτίσουμε αφού η αλήθεια, όπως και η συνείδησή μας, δεν είναι απολύτως και εσαεί διαμορφωμένη αλλά, ως διαδικασία, αενάως εξελισσόμενη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται αντιμέτωπος με δύο μεγάλα κοινωνικά προβλήματα: την ανεργία και την κοινωνική καταβαράθρωση ενός μεγάλου μέρους των μικρομεσαίων. Μπορεί να τα αντιμετωπίσει; Κατά κανένα τρόπο – το τονίζω κατηγορηματικά. Η βεβαιότητά μου στηρίζεται στην επιλογή της ανάπτυξης του καπιταλισμού: δεν μπόρεσε η Δεξιά, θα μπορέσουμε εμείς, έτσι κι αλλιώς η ιστορική Αριστερά ή συνεχίζει αυτό που κάνει η Δεξιά ή κάνει αυτό που δεν μπορεί να κάνει η Δεξιά! Αυτός είναι ο λόγος άλλωστε που ο Κύριος καπιταλιστής της εμπιστεύεται τον συντονισμό του Κράτους και της καπιταλιστικής οικονομίας.