Κυριαρχική

There are 204 posts filed in Κυριαρχική (this is page 18 of 21).

Κυριαρχία και αυτοκτονία: από την απόλυτη απαγόρευση στην απόλυτη υπόθαλψη

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Πριν από μερικά χρόνια, ένας Άγγλος ασθενής, με συγχωρείτε, ένας Άγγλος επενδυτής Κύριος  αυτοκτόνησε επειδή έχασε 5 δισ., δεν ξέρω άν ήταν δολάρια, εβρά ή λίρες. Του έμειναν 2 δισ. Κι αυτοκτόνησε. Με τον πλούτο που αντιστοιχεί σε αυτό το ποσό, υπολογισμένο σε εβρά, μια μικρή πόλη των 10.000 κατοίκων ζει άνετα για 60 χρόνια! Δεν αυτοκτόνησε λοιπόν επειδή έμεινε άφραγκος αλλά επειδή έχασε, ηττήθηκε, και όπως έγραψε ο Θουκυδίδης, ο Κύριος τη λέξη ‘ήττα’ δεν θέλει ούτε καν να την ακούει – το είπαν οι Κορίνθιοι για τους Αθηναίους.

Εάν η αθάνατη ψυχή του Πλάτωνα, με τη μορφή της καθαρής, γνήσιας σκέψης (αληθής νους, αληθής διάνοια) επλανάτο τη μέρα της αυτοκτονίας στα μέρη εκείνα, θα έπιανε τον επενδυτή Κύριο από το αυτί και θα του έλεγε, είμαι βέβαιος: Γιατί, ρε μαλάκα, αυτοκτόνησες;

Continue reading →

‘προβληματιστείτε και υγιαίνετε’ ή ‘προβληματίζομαι και υγιαίνω’;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Κώστα, καλή σου μέρα. Θα αφιερώσω το σημερινό σημείωμα σε σένα και θα επιχειρήσω να δώσω κάποιες απαντήσεις στα εξής ερωτήματα: Ενώ μας αρέσει να μεταχειριζόμαστε Προστακτική, μας ενοχλεί όταν απευθύνεται σε μας! Πως να εξηγήσουμε αυτή την αμφιθυμία;  Γιατί μας αρέσει να την εκστομίζουμε αλλά όχι να την ακούμε;Μπορούμε, θα μπορέσουμε να πάψουμε να τη μεταχειριζόμαστε;

Continue reading →

τίνος Κυρίου καπιταλιστή είναι υπηρέτης ο πρωθυπουργός;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Πολλοί χαρακτηρίζουν την πολιτική της κυβέρνησης αποτυχημένη. Εγώ δεν βλέπω καμιά αποτυχία! Η κυβέρνηση, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, προχωράει από επιτυχία σε επιτυχία: εξασφάλισε την φοροασυλία των καπιταλιστών, αύξησε την ανεργία, μείωσε μισθούς, κλείνει τους μικρούς (βιομηχάνους, βιοτέχνες και μαγαζιά)  και τώρα ετοιμάζεται για το πιο μεγάλο βήμα: να απολύσει κρατικούς και δημόσιους υπαλλήλους, να καταργήσει τη μονιμότητα, να μειώσει τους μισθούς των κρατικών υπαλλήλων, να ιδιωτικοποιήσει όλες τις ΔΕΚΟ.

Ποιος θα μπορέσει να την σταματήσει και πως; Οι μικροί βιομήχανοι και οι αυταπασχολούμενοι; Αποκλείεται, δεν μπορούν να κάνουν απολύτως τίποτα.  Νομίζουν ότι οι παλιές ένδοξες μέρες θα επιστρέψουν. Αμ δε! Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα κλείσουν το μαγαζάκι τους και ή θα βγούν στην ανεργία ή, στην καλύτερη περίπτωση, θα γίνουν εργάτες και υπάλληλοι. Πολιτικά, ή θα ξεσπάσουν εναντίον αθώων (ακροδεξιά, φασισμός) ή θα  πάνε με το μέρος των υποτελών Παραγωγών.

Οι άνεργοι; Οι συνταξιούχοι; Οι αγανακτισμένοι; Μπορούν αυτοί να σταματήσουν την κυβέρνηση; Όχι, κατά κανένα τρόπο!  Δεν μπορούν να κάνουν απολύτως τίποτα.

Οι μόνοι που μπορούν να σταματήσουν την κυβέρνηση είναι οι υποτελείς Παραγωγοί. Σήμερα, λόγω της ανεργίας,  είναι φοβισμένοι. Αυτοί οι οποίοι μπορούν να την σταματήσουν είναι οι εργαζόμενοι των ΔΕΚΟ.

Εάν κοιτάξουν μόνο την πάρτη τους, θα ηττηθούν και αυτοί και όλοι οι άλλοι. Εάν δεν κοιτάξουν την πάρτη τους αλλά λάβουν υπόψη τους και τους άλλους,  θα συμπαρασύρουν όλους τους εργαζόμενους του κρατικού/δημόσιου και ιδωτικού τομέα.

Πως μπορεί να γίνει αυτό; Να προτείνουν μια λύση που να ικανοποιεί και αυταπασχολούμενους και ανέργους και εργαζόμενους:

να προτείνουν μείωση του χρόνου εργασίας και εξασφαλισμένο εισόδημα για όλους και όλες. Για να εργαζόμαστε όλοι και όλες, για να πάψουμε πια να ζούμε μέσα στο άγχος, τη στέρηση  και την ανασφάλεια.

Εάν ξεκινήσουν μια απεργία διαρκείας, μέσα σε λίγες μέρες θα σταματήσουν τα πάντα!

Τι θα κάνουμε τις μέρες της απεργίας; Ας κάνει ο καθένας και η καθεμιά ό, τι θέλει. Ας ξεκουραστεί, ας γαμήσει, ας παίξει με τα παιδιά, ας περπατήσει, ας διαβάσει, ας ζωγραφίσει, ας σκάψει στο κήπο, ας παίξει μουσική με άλλους κι ας ξεφαντώσει.

Μόνο ένα να μην κάνουμε: να μην συγκεντρώθούμε, να μην διαδηλώσουμε, να αχρηστεύσουμε με αυτόν τον τρόπο τους ιδεολογικούς και κατασταλτικούς μηχανισμούς του Κράτους.

Continue reading →

ο βιαστής είναι Κύριος

φίλες και φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι, καλή σας μέρα

Όταν ο Κύριος αποφασίζει, διατάζει δηλαδή, βιάζει, με την αρχική σημασία της λέξης, ασκεί βία για να εκπληρώσει την επιθυμία του. Τα μέσα του είναι άλλοτε τα όπλα, άλλοτε το χρήμα, άλλοτε ο εκφοβισμός και η ισχύς του, η αυθεντία του. Δεν μπορεί να μην είναι βιαστής, πάλι με την αρχική σημασία   της λέξης, που για πρώτη φορά απαντάται στον  Ματθαίο (. . . η βασιλεία των ουρανών βιάζεται, και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν, 11,12) και σημαίνει τον άρπαγα, τον βίαιο. Κάθε απόφαση του Κυρίου είναι βιασμός, άσκηση βίας, δεν είναι όμως βιασμός κάθε απόφαση γενικά.

Η σημασιολογική εξέλιξη των λέξεων βιάζω, βιασμός και βιαστής παρουσιάζει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Πρόκειται για σημασιολογιή συρρίκνωση: η γενική άσκηση βίας που δηλώνουν πρωταρχικά περιορίστηκε στην άσκηση βίας μέσω του πέους του, το οποίο εκλαμβάνεται από την ανδρική πατριαρχική κουλτούρα ως όργανο, εργαλείο, όπλο (παλούκι, καραμπίνα, περίστροφο, κλπ) και όχι ως σώμα.   Η εξέλιξη αυτή δείχνει ότι η υπέρτατη ηδονή του Κυρίου είναι η επιβολή της θέλησής Του μέσω της κάμψης της βούλησης του Άλλου. Μπροστά σε αυτήν κάθε άλλη ηδονή ( ισχύς, χρήμα, φήμη) ωχριά: η Κυριαρχία δεν είναι μια αφηρημένη κοινωνική σχέση αλλά γίνεται προσωπική υπόθεση.

Εάν ο Κύριος δεν μπορεί να μην είναι βιαστής,  ο βιαστής δεν μπορεί να μην είναι Κύριος. Εάν η Κυριαρχία δεν μπορεί να μην είναι βιασμός, ο βιασμός δεν μπορεί να μην είναι Κυριαρχία.

Όταν οι άνδρες ακούνε για βιασμό άλλοι πραγματικά ενοχλούνται και θλίβονται και άλλοι  (θλίβονται) γιατί φθονούν τον βιαστή επειδή δεν βίασαν αυτοί. Τη διαπίστωση αυτή πρέπει να τη σχολιάσουμε.

Πάω στη δουλείά. Αύριο το πρωί.

η χαιρεκακία του προϊστάμενου Κυρίου [1]

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Μου είχε πει κάποτε ο πατέρας μου, να ‘ναι καλά: κάνε ό,τι θες στη ζωή σου, μόνο μη ρουφιανέψεις και μη σκοτώσεις. Μιας όμως και δεν αρκέστηκα σε έναν μόνο πατέρα, άλλοι τέσσερις (τουλάχιστον)  πατεράδες μου είπαν, να μη γίνω μπάτσος ή καραβανάς, να μη γίνω σταρ, να μη κάνω καριέρα, δηλαδή να μη γίνω προϊστάμενος, μεταξύ των άλλων. Μιας και το ΄φερε η κουβέντα, ας αναφέρω και τους άλλους πατεράδες μου: τον παππού μου, πέθανε το 1977, τον φίλο  Θεόδωρο Μπασιάκο, που ζει στην Αμαλιάδα, γειά σου Θόδωρα, ας είναι και νεώτερος, τον φίλο  Ντέτλεφ, μαθητή του Χάμπερμας που ζει με άλλους και άλλες 4ο σε μια οικοκοινότητα στην Ιταλία, την Utopiaggia, έναν οικοδόμο, πέθανε, επέστρεψε το 194ο με τα πόδια (ένα ολόκληρο χρόνο)  από την Αλβανία στην Αθήνα, επισκευάζοντας στέγες από χωριό σε χωριό για ένα πιάτο φαΐ,  και το γιό μου Παύλο, που είναι μεν 8 χρονών αλλά είναι μάγκας, όπως είναι και ήταν και οι προαναφερθέντες, με την αρχική σημασία της (τούρκικης)  λέξης  (σοφός). Η λειτουργία  του πατέρα δεν κοιτάζει χρόνια, κοιτάζει σοφία και ο καθένας μας και η καθεμιά μας έχει μια σοφία που δεν την έχει ο άλλος, η άλλη. Με αυτή την έννοια, θεωρώ ότι είμαστε όλοι δάσκαλοι, δασκάλες, μαθητές, μαθήτριες! Διά βίου μάθηση, δια βίου διδασκαλία. Τις μητέρες μου, καμιά δεκαριά, θα τις μνημονεύσω μια άλλη μέρα.

Είμαι πενήντα τριών ετών κι όσο περνάνε τα χρόνια το πρόβλημά μου με τη διαταγή ολοένα και χειροτερεύει. Δυσκολεύομαι ολοένα και πιο πολύ και να διατάξω αλλά και να υποστώ διαταγές. Υποστηρίζω πολύ συχνά ότι η διαταγή, πέραν της κοινωνικής της διάστασης έχει και μια ψυχολογική: είναι ένας τρόπος εκτόνωσης του άγχους. Όταν κάποιος υφίσταται τη βία της διαταγής, αυτό που κάνει δεν είναι μόνο ότι υπακούει αλλά και ότι γίνεται αποδέκτης των αγχών και της σκατοψυχίας του άλλου. Κατά συνέπεια, μιας και το άγχος ξαλαφρώνει, αλλά μόνο προσωρινά, διότι η πηγή (του άγχους)  αναβλύζει ασταμάτητα, η διαταγή χαρίζει υγεία και χαρά στον Κύριο (προϊστάμενο) και τον κάνει ολοένα και πιο χαιρέκακο. Όταν σε βλέπει να υποφέρεις (από την διαταγή) χαίρεται, κι όταν δεν μπορεί να διατάξει, όταν σε βλέπει να είσαι καλά, υποφέρει.

Continue reading →

φυσικές καταστροφές και φασισμός: θα ήθελε ο Κύριος να προκαλεί τους σεισμούς;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Ναι, θα ήθελε, θα το ήθελε πάρα πολύ! Χαίρεται πάρα πολύ όταν συμβαίνουν! Οι φυσικές καταστροφές σήμερα παίζουν το ρόλο που έπαιζε κάποτε ο φασισμός: κάποιος άλλος πρέπει να  βγάλει το φίδι από την τρύπα, όχι ο Κύριος. Ο Κύριος είναι άγιος, αθάνατος, ελεήμων, φιλάνθρωπος.

Κύριε, ελέησον ημάς, μη μας καθαρίζεις!

Οι φυσικές καταστροφές είναι ένα μέσο καταστροφής και εξόντωσης στα χέρια του Κυρίου μόνο που δεν το βλέπουμε, δεν το συνειδητοποιούμε.  Και είναι διότι ό,τι έχτισε και παρήγαγε το έκανε όχι συνεργαζόμενος με τη φύση αλλά επιθυμώντας να την υποτάξει. Η εκδίκηση της φύσης δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αδυναμία (και οι συνέπειές της) του Κυρίου να υποτάξει τη φύση για να υποτάξει έτσι και τους υποτελείς Παραγωγούς του τεράστιου και συλλογικά παραγόμενου πλούτου.

Και τι προτείνεις δηλαδή; Να μην χτίζουμε πυρηνικά εργοστάσια και να μην παράγουμε αυτοκίνητα;

Ναι, αυτό εννοώ. Και όχι μόνο: ή θα αλλάξουμε τον πολιτισμό μας ή θα καταστραφούμε ολοσχερώς. Αυτό είναι το παγκόσμιο δίλημμα σήμερα. Όποιος και όποια θεωρεί ότι μπορούμε να γίνουμε πιο ισχυροί από τη φύση, θα προτιμήσει τον καπιταλισμό, τον δυτικό πολιτισμό. Οι άλλοι και οι άλλες θα αναζητήσουν έναν νέο πολιτισμό που θα συμβιώνει και θα συνεργάζεται με τη φύση.  Αυτό θα είναι το επίδικο αντικείμενο της σκέψης και της πρακτικής κατά τις προσεχείς δεκαετίες.

Continue reading →

ποιος προκαλει τους σεισμούς; ένας άνδρας που μιλάει αρχαία ελληνικά, είναι αθάνατος και πανίσχυρος, ο Ποσειδών

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Τη λέξη κινητήρας την γνωρίζετε. Προέρχεται από την αρχαία ελληνική κινητήρ, ο. Σήμερα, ο κινητήρας είναι μια μηχανή ( προέρχεται από τη λέξη μάχη)  που παράγει ταχύτητα, είναι ένας παραγωγός ταχύτητας, δηλαδη επίθεσης. Εάν είναι έτσι, τότε το τόξο που παράγει ταχύτητα είναι μια μηχανή, ένας κινητήρας. Οι αρχαίοι Έλληνες όμως δεν αποκαλούσαν το τόξο μηχανή ούτε κινητήρα. Όταν μεταχειρίζονταν τη λέξη κινητήρας εννοούσαν κάποιον θεό.

Continue reading →

γιατί οι ηγέτες και οι αστέρες του θεάματος περπατούν πάνω σε κόκκινο χαλί;

φίλες και φίλοι, τα μάθατε τα νέα;

στήθηκε στο Χόλιγουντ το δυόμισι χιλιομέτρων  κόκκινο χαλί πάνω στο οποίο θα περπατήσουν οι αστέρες του θεάματος – απαιτήθηκαν 1700 ώρες εργασίας. Πάνω σε κόκκινο χαλί περπατούν και οι ηγέτες – αυτό που τοποθετούν για την επιθεώρηση του αγήματος, πάνω στα σκαλοπάτια, στο διάδρομο, στην αίθουσα υποδοχής. Και διερωτώμαι: γιατί να είναι κόκκινο κι όχι πράσινο ή μπλέ ή κάποιο άλλο χρώμα;

Continue reading →