πότε θα πολεμήσουν ξανά οι Ευρωπαίοι μεταξύ τους;

ποτέ! 

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΑΥΤΗ είναι η απάντησή μου. Never more! Οπότε, δεν έχετε κάποιο λόγο να διαβάσετε κάτι άλλο. Ναι, εμάς όμως δεν μας ενδιαφέρουν και τόσο πολύ οι απαντήσεις. Μας ενδιαφέρουν τα ερωτήματα, οι τρόποι, η μέθοδος που απαντάμε σε αυτά και, κυρίως, οι συνέπειες των απαντήσεων. Ή, κάτι που λανθάνει, που υπαινίσσεται. Κι αυτό που υπονοείται είναι το ενδιαφέρον μας για τον ανταγωνισμό μεταξύ των Κυρίων. Από τον οποίο ανταγωνισμό άλλοτε έχουμε υποφέρει τα πάνδεινα κι άλλοτε ωφελούμαστε τα μέγιστα. Για το τέλος του πολέμου λοιπόν θα ασχοληθούμε (σήμερα) και για τα ρομπότ (μια άλλη μέρα).

Continue reading

2040: ηλεκτρικά αυτοκίνητα με ή χωρίς οδηγό (90%) -βενζινοκίνητα αυτοκίνητα με οδηγό (10%)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΣΕ δέκα, είκοσι χρόνια, μέχρι το 2040 το αργότερο,  η πλειονότητα των αυτοκινήτων θα είναι ηλεκτρικά με ή χωρίς οδηγό. Μας επιτρέπεται άραγε να είμαστε βέβαιοι, βέβαιες γι΄ αυτή την εξέλιξη; Ναι, μας επιτρέπεται, και θα δούμε γιατί. Η γενίκευση του ηλεκτρικού αυτοκινήτου με ή χωρίς οδηγό  θα είναι η ολοκλήρωση δυο παράλληλων τάσεων που βρίσκονται εν εξελίξει.  Που οφείλονται αυτές οι εξελίξεις; Ποιες θα είναι οι συνέπειες τους; Τι θα κερδίσουμε και τι θα χάσουμε; Μας λέει κάτι η εξέλιξη αυτή για την εποχή μας; Θα δεχτούν οι οδηγοί να χάσουν το τιμόνι, την οδήγηση; Θα δεχτούν να παρατήσουν τον βενζινοκίνητο κινητήρα; Πώς να την κρίνουμε αυτή την εξέλιξη, ως θετική ή ως αρνητική; Με αυτά τα ερωτήματα θα ασχοληθούμε σήμερα.

ΤΟ 2040 όλα τα αυτοκίνητα θα είναι ηλεκτρικά με ή χωρίς οδηγό; Όχι, κατηγορηματικά όχι. Θα υπάρχουν τρεις κατηγορίες αυτοκινήτων: τα ηλεκτικά χωρίς οδηγό, τα ηλεκτρικά με οδηγό και τα βενζινοκίνητα/ντιζελοκίνητα με οδηγό –  τον χρήστη ή υπηρέτη οδηγό. Τα ηλεκτρικά με ή χωρίς οδηγό θα είναι το 80-90%, τα υπόλοιπα θα είναι βενζινοκίνητα με οδηγό. Γιατί θα υπάρχουν αυτές οι τρεις κατηγορίες, γιατί θα υπάρχουν βενζινοκίνητα –  όσο θα υπάρχει βενζίνα; 

Continue reading

ο καπιταλισμός τείνει προς την αυτοκατάργησή του

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΣΗΜΕΡΑ έχουμε μάθημα υψηλής κοπτικής-ραπτικής. Θα το θυμόσαστε μέχρι να πεθάνετε. Σας το υπόσχομαι. Θα πάρουμε μια σκέψη, μια θεωρία, μια υπόθεση και θα την  τραβήξουμε στα άκρα, πιο άκρα δεν γίνεται, και, μεταξύ των άλλων, θα διαπιστώσουμε ότι το μέλλον, όχι το παρελθόν, μας βοηθάει να κατανοήσουμε το παρόν, το οποίο δεν υπάρχει.

Continue reading

το σώμα μας μεταξύ ακινησίας και κίνησης

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΕΔΩ και πολλές δεκαετίες, αλλού λιγότερες αλλού περισσότερες, δεν παίζουμε, δεν χορεύουμε, εργαζόμαστε και υποφέρουμε, καθόμαστε. Δεν γελάμε, επίσης. Το σώμα μας υποφέρει. Αρρωσταίνουμε, ασθενούμε, ταλαιπωρούμαστε. Και η κατάσταση θα γίνεται ολοένα και χειρότερη –  θα βάλει τη χερούκλα του και το Κράτος με την αντιμετώπιση του κορονοϊού. Πρόκειται για άλλη μία  έκφανση της εν εξελίξει ανθρωπολογικής οπισθοδρόμησης. Διαφαίνεται όμως και μια ελπίδα φωτός: με τον θάνατο της κοινωνίας της εργασίας και την γένεση της κοινωνίας της αεργίας δεν θα εργαζόμαστε για την τροφή μας, τα ρούχα μας, τα εργαλεία  μας, την ενέργειά μας, για την παραγωγή του κοινωνικού πλούτου,  αλλά θα εργαζόμαστε για το σώμα μας.  Με αυτή την ελπίδα φωτός θα ασχοληθούμε σήμερα. Τουλάχιστον.

Continue reading

μεθοδολογία σκιαγράφησης της μετακαπιταλιστικής κοινωνίας

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΤΑ τελευταία χρόνια παρατηρείται η έκδοση πολλών βιβλίων και η δημοσίευση άρθρων που το αντικείμενό τους  είναι το μέλλον του καπιταλισμού αλλά και η φύση της  μετακαπιταλιστικής κοινωνίας, όταν και εάν υπάρξει. Ο προβληματισμός αυτός, το ενδιαφέρον αυτό είναι σαφής ένδειξη της ανησυχίας για το μέλλον του καπιταλισμού. Γιατί  ανησυχούν; Απαντώ αμέσως και ευθέως. Ανησυχούν με την εμφάνιση της κοινωνίας της αεργίας, ζούμε ήδη τις αρχικές φάσεις της συγκρότησής της, και συγκεκριμένα με δύο χαρακτηριστικά της που θα τα δούμε παρακάτω. Θα ασχοληθούμε διεξοδικά με κάποια από αυτά τα βιβλία και τα άρθρα, που τα περισσότερα συντάσσονται από τους συμβούλους του Κυρίου, σήμερα όμως θα εκθέσουμε μια μεθοδολογία που θα μας βοηθήσει να σκιαγραφήσουμε αδρομερώς τόσο το μέλλον του καπιταλισμού όσο και μια μετακαπιταλιστική κοινωνία.

Continue reading

οι μεταμορφώσεις της πόλης: τοπολογία της αρπαγής, της εργασίας και της αεργίας

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΑΣ αρχίσουμε με την διατύπωση δύο ερωτημάτων. Γιατί πολλές πόλεις της κεντρικής Ευρώπης λήγουν σε -burg; Η απάντηση είναι γνωστή. Burg είναι το φρούριο, το κάστρο, ο πύργος (>burg). Το δεύτερο αυτό συνθετικό δηλώνει ότι ο πυρήνας πολλών πόλεων ήταν κάποιο φρούριο. Γιατί οι πόλεις αναπτύσσονται γύρω από ένα φρούριο;  Το δεύτερο ερώτημα: γιατί οι κατακτητές Μακεδόνες και αργότερα οι κατακτητές Ρωμαίοι έκτιζαν πόλεις μόλις κατακτούσαν μια περιοχή; Και δεν ήταν μόνο αυτοί! Όλοι οι κατακτητές της Δύσης όπου πατάνε το πόδι τους πόλεις κτίζουν, αυτό είναι το πρώτο τους μέλημα.  Θα μου πείτε γιατί ήταν πολιτισμένοι. Θα δούμε πόσο πολιτισμένοι ήταν. Ο πολιτισμός είναι μια λέξη που ο πυρήνας της είναι η πόλις. Ναι, η πόλις, όχι η πόλη! Ποια είναι η διαφορά, έχουν κάποια κοινά στοιχεία;

ΣΗΜΕΡΑ, φίλες και φίλοι, θα διαβάσετε μια σύντομη ιστορία της πόλης που θα σας παρακινήσει, νομίζω,  να σκεφτείτε κάποια πράγματα, μπορεί και να αναθεωρήσετε κάποια. Επειδή στο μέλλον όλα τα πράγματα θα γίνουν στις πόλεις, επειδή η παγκόσμια ιστορία θα επικεντρωθεί στις πόλεις, θα ασχοληθούμε πολλές φορές με αυτό το ζήτημα και συγκεκριμένα με τις πόλεις στον 21ο αιώνα. Μια συνεκτική ιστορία λοιπόν του φαινομένου είναι απαραίτητη. Πριν το κάνουμε θα επιχειρήσουμε να ορίσουμε την πόλη και να διευκρινίσουμε τον όρο τοπολογία.

Continue reading

η στρατηγική της κατάλυσης της δημοκρατίας (στις ΗΠΑ)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΓΙΑ να επισημάνουμε τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ Ρεπουμπλικανικού και Δημοκρατικού Κόμματος στις ΗΠΑ αναζητήσαμε την ιστορική γένεση της ρωμαϊκής res publica και της αθηναϊκής δημοκρατίας. Παρατηρήσαμε ότι και οι δύο αυτές μορφές πολιτείας, πολιτειακής συγκρότησης, είναι η πολιτική μορφή της αρπαγής του κοινωνικού πλούτου (της παραγωγής μέσω της χρήσης δούλων και της πολεμικής λείας μέσω της χρήσης των μικροκαλλιεργητών) από τους πλούσιους και ισχυρούς γαιοκτήμονες της Ρώμης και της Αθήνας. Είδαμε επίσης ότι και οι δύο προήλθαν από τις παραχωρήσεις που έκαναν οι γαιοκτήμονες για να αποτραπεί ένας εμφύλιος πόλεμος, παραχωρήσεις που θα αύξαιναν την ισχύ και τον πλούτο και τη δόξα τους. Επισημάναμε ακόμα και τις διαφορές: ενώ η res publica, μείξη μοναρχίας, αριστοκρατίας και δημοκρατίας,  τείνει προς την αριστοκρατία και την μοναρχία (αυτοκρατορία), προς τη βία, την καταστολή  και την σκληρότητα,  προς την κατάργηση των παραχωρήσεων, προς την επιλεκτική εξόντωση, προς την ενίσχυση της ανισότητας, της ιεραρχίας και της πειθαρχίας, προς την ακινησία και τον αρχαϊσμό, ενώ η δημοκρατία προς την ενίσχυση των παραχωρήσεων, την απόσπαση της αφοσίωσης των Υποτελών με την απάτη και την μίμηση του Κυρίου, προς την μεταβολή και την κίνηση, προς την καινοτομία.

Continue reading

το ανοσοποιητικό σύστημα των κυβοργίων: κυβόργια ή λαχανόκηποι;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΘΑ ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι δεν είμαι γιατρός, επιστήμονας, ειδικός, ειδήμων, επαΐων. Οι ειδικοί, και οι λάτρεις τους, υποστηρίζουν ότι οι άσχετοι, όπως εμείς, οι πολλοί και οι πολλές,  δεν έχουμε δικαίωμα να μιλάμε για κάτι που δεν ξέρουμε. Τόσα χρόνια μελετούσαν και διάβαζαν για να  μάθουν αυτά που έμαθαν κι έρχεσαι εσύ και μιλάς;! Μόνο που η δική μας η δουλειά είναι να διατυπώνουμε ερωτήσεις κι αν οι ειδικοί δεν απαντούν, να λέμε τη γνώμη μας. Μπορούμε να την πούμε γιατί οι ερωτήσεις μας δεν αφορούν ειδικές γνώσεις, το μέρος, αλλά την ολότητα, το ρόλο και τη λειτουργία της ιατρικής και της τεχνικής-επιστήμης.

Continue reading

δεκάδες εκατομμύρια λευκοί άνδρες Αμερικάνοι θέλουν να σκοτώσουν

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΘΑ σας αφηγηθώ κάτι που μου συνέβη όταν ήμουν είκοσι έξι χρονών και θα μπορούσα με αυτήν την αφήγηση να εξαντλήσω το θέμα του τίτλου. Μπορείτε να διαβάσετε μόνο αυτήν. Δεν μπορώ όμως να μην την σχολιάσω και έτσι να εκθέσω κάποιες σκέψεις και επιχειρήματα. Με αρέσει να σκέφτομαι, τι να κάνω, δεν φταίω εγώ.

ΙΟΥΛΙΟΣ 1986, είμαι στη Σκύδρα και μαζεύω ριοδάκινα. Μια μέρα τρώμε με φίλο και φίλη σε εστιατόριο και πάμε να παίξουμε μπιλιάρδο, ο φίλος πάνω στη μηχανή πίσω μου, η φίλη στο καλάθι της Μπεμβέ (R 51). Περνάμε από ένα στενό και κάπου στη μέση ένας τύπος πλένει το αυτοκίνητό του, παρκαρισμένα αυτοκίνητα δεξιά, δεν μπορώ να περάσω. Τώρα, θα έστριβα αμέσως και θα γύριζα πίσω. Τότε όμως φέρθηκα παντελώς βλακωδώς, λίαν επιεικώς,  αλλά με συγχώρεσα, νέος ήμουν, το στόμα μου μύριζε γάλα ακόμα.

Continue reading

να φύγω από την πόλη αλλά σε ποιο χωριό να πάω; (1)

παντρευτείς δε παντρευτείς, θα το μετανιώσεις

                        Κίργκεγκωρ

 

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΣΕ εποχές αναστατώσεων και κρίσεων  μάς επιβάλλεται η ανάγκη να αναθεωρήσουμε, να ξανακοιτάξουμε, να ξανασκεφτούμε κάποια πράγματα, να πάρουμε αποφάσεις που θα αλλάξουν αποφασιστικά και ανεπιστρεπτί τη ζωή μας. Η αλλαγή προσώπων με τα οποία ζούμε (άντρας, γυναίκα ή φίλοι, φίλες), η αλλαγή επαγγέλματος και η αλλαγή τόπου κατοικίας είναι οι σημαντικότερες. Μια  τέτοια εποχή ζούμε τώρα με τον κορονοϊό και η δική μου εκτίμηση είναι ότι θα τη ζούμε μέχρι και την άνοιξη του 2022. Εάν νομίζετε ότι μετά την άνοιξη του 2022 όλα θα είναι ρόδινα, μάλλον αυταπατάσθε. Όταν ξεπερνιέται κάτι ‘κακό’ αυτό δεν σημαίνει ότι γίνεται καλύτερο –  η κρίση μπορεί να γίνει χειρότερη, η ανισότητα να μην γίνει ισότητα αλλά περισσότερη ανισότητα. Περιορίζομαι σε αυτά τα δύο παραδείγματα. Continue reading