φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ, και θα επανέρχομαι, συχνά στο ζήτημα της ΑΠΟΧΗΣ γιατί είμαι της γνώμης, έχω την αίσθηση ότι το ζήτημα αυτό θα αναδειχτεί σε κεντρικό, κομβικό ζήτημα της πολιτικής στα επόμενα χρόνια – και δεν θα είναι λίγα. Ενώ δεν φαίνεται ότι η ευρέων διαστάσεων Αποχή θα αποβεί βραχυπρόθεσμα αξιόλογη απειλή για το πολιτικό σύστημα του Κυρίου ημών, για την κοινοβουλευτική δημοκρατία, είμαι βέβαιος ότι, από τη στιγμή που συγκροτεί αργά και σταδιακά μια πολιτική παράδοση ενός άλλου τρόπου διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου, θα γίνει η μήτρα από την οποία θα γεννηθούν νέες πρακτικές και ίσως μια νέα Αριστερά.
ΔΕΝ υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι το ποσοστό της Αποχής αυξάνει συνεχώς από το 2004. Τότε ήταν 25% ενώ στις εκλογές του φθινοπώρου του 2015 ξεπέρασε το 45%. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, και νομίζω ότι θα γίνουν πολύ σύντομα, το ποσοστό αυτό θα ξεπεράσει το 50%, μπορεί και το 55%! Η αυξητική τάση θα συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια και πιο συγκεκριμένα κατά την φοβερή και τρομερή δεκαετία 2020-2030, κατά την οποία θα βιώσουμε πλήρως τα αποτελέσματα των καπιταλιστικών επιθέσεων (μνημόνια) της δεκαετίας 2010-2020. Υποστηρίζω ότι το ποσοστό μπορεί να φτάσει και μέχρι το 70% ή και να το ξεπεράσει.