φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Η αρχική σημασία της λέξης ‘αγάπη‘ ήταν ‘πολλή τροφή, πολλά τρόφιμα‘, ενώ η λέξη ‘μίσος‘ προέρχεται από μια ρίζα (μόρφημα) που σημαίνει ‘λίγο, λιγόστεμα, μείωση’ – και μάλλον για τη μείωση της τροφής θα πρόκειται. Επιπλέον, από ρίζες που σημαίνουν ‘μείωση, λιγόστεμα’ προέρχονται και οι λέξεις ΄φθόνος‘ (φθίνω, φθίσις) και λοιμός (ασθένεια, επιδημία) και λιμός (πείνα [ ο-λί-γος]). Με αυτές τις λέξεις θα ασχοληθούμε διεξοδικά στο μέλλον και θα δούμε ότι καταγράφουν μια φάση του ποιμενικού τρόπου παραγωγής, κατά την οποία, όταν υπήρχε πολλή τροφή, υπήρχε αγάπη, όταν υπήρχε ένδεια, υπήρχε φθόνος, μίσος, λοιμός και λιμός.

Σήμερα, υπάρχουν πολλά τρόφιμα αλλά αγάπη δεν υπάρχει – τώρα άλλοι πεθαίνουν από πείνα κι άλλοι από το πολύ φαΐ. Ο Κύριος, ο ένοπλος ζητιάνος, χρησιμοποιεί τα τρόφιμα ως όπλο για να επιβάλει, αναπαράγει και ενισχύει την Κυριαρχία του – άλλοτε για να υποτάξει κι άλλοτε για να εξοντώσει. Κι αυτό πρόκειται να κάνει και στο μέλλον, το κάνει ήδη. Μετά τον έλεγχο των φαρμάκων, επιχειρεί την ολοκλήρωση του ελέγχου των τροφίμων. Και έλεγχος σημαίνει κατ’ αρχήν κατοχή της παραγωγής.

Η αντίφαση αυτή, το να πεθαίνουν οι άνθρωποι εν μέσω βουνών και ποταμών τροφής,  είναι μια μόνο μία πτυχή από τις δεκάδες, εκατοντάδες που συγκροτούν τη βασική αντίφαση της εποχής μας: θα μπορούσαμε όλοι και όλες να έχουμε εξασφαλίσει τη τροφή, όπως και να καλύψουμε όλες τις βασικές μας ανάγκες (στέγη, ενέργεια, μετακίνηση, γνώση, υγεία) – κι όμως είμαστε άστεγοι, πληρώνουμε υπέρογκα ενοίκια, υποσιτιζόμαστε, τρώμε σκουπίδια, μετακινούμαστε σαν τα πρόβατα, καταναλώνουμε πολλά και ακριβά φάρμακα, κλπ. Οι βασικές ανάγκες δεν είναι απεριόριστες και άπειρες – είναι μετρημένα κουκιά. Από κει και πέρα, ας αρχίσει για τον καθένα και την καθεμιά  το άπειρο . . .

Η τροφή και υγεία είναι δυο κομβικής σημασίας προβλήματα και είναι κομβικής διότι η επίλυση όλων των άλλων προϋποθέτει την επίλυση αυτών των δύο. Το ζήτημα τίθεται ως εξής: πως μπορούμε να πάρουμε από τα χέρια του Κυρίου τον έλεγχο των τροφίμων και των φαρμάκων;

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

γιατί η λέξη investment σημαίνει επένδυση κεφαλαίου αλλά και πολιορκία; Μιας και η πολιορκία προηγείται ιστορικά της επένδυσης, για ποιο λόγο υιοθετήθηκε ο  στρατιωτικής προέλευσης όρος investment για να δηλώσει την πρακτική της τοποθέτησης χρημάτων με σκοπό το κέρδος, την επένδυση κεφαλαίου; Ποιους, τι πολιορκεί η επένδυση; Το χρήμα, σε αυτή την περίπτωση, είναι μέσον πολιορκίας; Εάν ο σκοπός της επένδυσης είναι η λεία, η αρπαγή κοινωνικού πλούτου, τότε, αυτός δεν θα πρέπει να είναι, λογικά σκεπτόμενοι, και  ο σκοπός της επένδυσης; Εάν είναι έτσι, τότε, όσο πιο μεγάλες και πολλές είναι οι επενδύσεις τόσο πιο αποτελεσματική και επικερδής δεν θα είναι και η πολιορκία; Κι αν η καταστροφή και η εξόντωση είναι επιδιωκόμενες (αναμενόμενες) ή προκύπτουσες συνέπειες της πολιορκίας, τότε αυτές δεν θα είναι και οι επιδιωκόμενες ή προκύπτουσες συνέπειες της  επένδυσης  κεφαλαίου;

Εάν η ανάκαμψη γίνεται μόνο με επενδύσεις, με πολιορκία, τότε δεν μπορεί παρά η ανάκαμψη να είναι ταυτόσημη με την αρπαγή του κοινωνικού πλούτου, την καταστροφή του, την καταστροφή και εξόντωση των παραγωγών αυτού του πλούτου. Ή όχι;

Μήπως η επένδυση κεφαλαίου, ο καπιταλισμός, είναι μια διαρκής κατάσταση πολιορκίας;

Όταν φτιάχτηκε το αυτοκίνητο, λόγω της ταχύτητας του, οι άνθρωποι το ονόμασαν car, που δήλωνε το ιππήλατο δίτροχο άρμα. Χρησιμοποίησαν μια λέξη υπάρχουσα για να δηλώνουν ένα νέο αντικείμενο. Το ίδιο συνέβη και με τον όρο investment; Χρησιμοποίησαν έναν στρατιωτικό όρο του παρελθόντος και του παρόντος (investment, πολιορκία)  για να δηλώσουν μια καινοφανή πρακτική, την επένδυση χρήματος (κεφαλαίου); Μήπως η πολιτική οικονομία είναι κοινωνικός πόλεμος;

Μήπως το  invest a town closely είναι το πρότυπο της έκφρασης invest money in a business;

Μήπως είμαστε μονίμως και διαρκώς πολιορκημένοι; Ελεύθεροι πολιορκημένοι μήπως;

Σάββατο σήμερα, δεν έχει δουλείά, πάω στο κήπο να φυτέψω όψιμα λάχανα, κουνουπίδια και μπρόκολα. Safe invesτment! Good investment! Investment stock! Investment credit! Employee investment in the garden!

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Το βασικό μέλημα, η πυρηνική επιθυμία  του Κυρίου (καπιταλιστή) είναι η αναπαραγωγή και ενίσχυση της (καπιταλιστικής) Κυριαρχίας. Το έσχατο μέσο της αναπαραγωγής αυτής είναι η προσφυγή στην άσκηση φυσικής βίας, η οποία εμφανίζεται με δυο μορφές επειδή δυο είναι οι επιδιωκόμενοι σκοποί του Κυρίου: η υποταγή και η εξόντωση των υποτελών Παραγωγών.

Είναι σαφές ότι ο Κύριος και να θέλει δεν μπορεί να εξοντώσει όλους τους υποτελείς Παραγωγούς. Εάν το έκανε, δεν θα ήταν Κύριος, θα κατέλυε ο ίδιος τη σχέση της Κυριαρχίας. Αυτό που ήθελε και συνεχίζει να θέλει ήταν η εξασφάλιση της υπακοής των υποτελών. Όταν είσαι υπάκουος, όταν εκτελείς τις διαταγές του Κυρίου, είσαι υποταγμένος. Γνωρίζουμε πως εξασφάλιζε και εξασφαλίζει ο Κύριος την υποταγή/υπακοής με δυο τρόπους: την άσκηση βίας και την επιλεκτική παραδειγματική εξόντωση. Η άσκηση βίας εμφανίζεται ιστορικά με τρεις μορφές. Η πρώτη είναι η πρωταρχική βία της εγκαθίδρυσης της σχέσης. Θα αναφέρω ένα παράδειγμα: πως μπορεί ένας προστάτης(νταβατζής) να αναγκάσει μια γυναίκα να γίνει πόρνη; Τη κλείνει σε ένα δωμάτιο, τη δέρνει, τη βιάζει ομαδικά και κατ΄εξακολούθηση, την αφήνει να κοιμάται κοντά στα σκατά της και μια μέρα η γυναίκα λέει το Ο.Κ. Αυτή είναι η βία εγκαθίδρυσης της σχέσης.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα.

Η Εξοντωτική είναι μια από τις Κακές Τέχνες και Επιστήμες του Κυρίου, είναι η Τέχνη της Εξόντωσης του υποτελούς Παραγωγού και της Φύσης. Η Τέχνη αυτή προέκυψε από την επιθυμία του Κυρίου όχι να εξοντώσει ολοσχερώς τους υποτελείς αλλά επιλεκτικά. Γιατί όμως δεν επιθυμεί να τους εξοντώσει όλους; Γιατί μόνο ένα μέρος από αυτούς; Ποιοι είναι αυτοί που επιλέγονται να εξοντωθούν, για ποιο λόγο; Ποιοι τρόποι εξόντωσης επιλέγονται; Σε αυτά τα ερωτήματα θα απαντήσουμε, με απλότητα και σαφήνεια, και επιφυλασσόμαστε να επανέλθουμε διεξοδικά σε όλα αυτά, και σε πολλά άλλα, ζητήματα που θίξαμε.

Θα ήθελα να αρχίσω με την υπενθύμιση ότι η επιθυμία του Κυρίου να εξοντώσει όλους τους υποτελείς μαρτυρείται σε πολλά κείμενα του Κυρίου. Επειδή όμως παραμένει  επιθυμία, διότι είναι αδύνατον να πραγματοποιηθεί, θα ήταν καλύτερα να την αποκαλέσουμε φαντασίωση. Διαβάζουμε στη Γένεση ότι ο Θεός, αυτό που θα ήθελε να ήταν ο τσομπάν-Εβραίος (αθάνατος, δηλαδή αήττητος έναντι των αντιπάλων του και της φύσης), είπε: απαλείψω τον άνθρωπον, ον εποίησα, από προσώπου της γης, από ανθρώπου έως κτήνους και από ερπετών έως πετεινών του ουρανού (ΣΤ’ 7). Άφησε όμως μερικούς να ζήσουν και θα δούμε για ποιο λόγο. Ο Ιησούς του Ναυή όμως δεν άφηνε κανέναν ζωντανό στις πόλεις που κατακτούσε. Στο Η’ κεφάλαιο του ‘Ιησού του Ναυή’ διαβάζουμε: Και είπεν Κύριος προς Ιησού: πήγαινε στην Γαι και κάνε ό,τι έκανες στην Ιεριχώ: να τους σφάξεις όλους. Και πήγε και τους έσφαξε όλους: . . . οι πεσόντες εν τη ημέρα εκείνη από ανδρός και έως γυναικός δώδεκα χιλιάδας, πάντας τους κατοικούντας Γαι. . .ον τρόπον συνέταξε Κύριος τω Ιησοί. Στο Α’ βιβλιο των ‘Μεταμορφώσεών’ του ο Οβίδιος βάζει στο στόμα του Δία τα εξής λόγια: εγώ ποτέ δεν ήμουν πιο ανήσυχος εκείνη τη περίοδο όσον αφορά την κυριαρχία του κόσμου (αναφέρεται σε μια εξέγερση, Non ego pro mundi regno magis anxius illa/ tempestate fui, στ.182-3) . . . τώρα εγώ πρέπει να καταστρέψω το θνητό γένος (nunc mihi. . . / perdendum est mortale genus, 187-88). Οι υπόλοιποι όμως θεοί διαφωνούν με αυτήν την απόφαση του Δία: η καταστροφή όμως του ανθρώπινου γένους, συνεχίζει ο Οβίδιος, δημιουργεί λύπη σε όλους και αναρωτιούνται ποια θα είναι η μορφή της γης στερημένης από θνητούς – ποιος θα φέρνει θυμιάματα στους βωμούς; (246-9).

Continue reading →

φίλες και φίλοι, γεια σας και χαρά σας!

Τον τελευταίο καιρό με απασχολεί το εξής ερώτημα. Εάν οι ιοί και τα βακτήρια γίνονται όλο και πιο ανθεκτικά στα αντιβιοτικά, θα έρθει μια μέρα που δεν θα μπορέσουμε να τα εξοντώσουμε ή σε αυτή τη μάχη θα είμαστε πάντα εμείς, η επιστήμη και η τεχνολογία του Κυρίου, που θα αναδεικνυόμαστε νικητές; Ποιος θα νικήσει; Ο δυτικός Κύριος ή τα βακτήρια; Στο σημερινό μας σημείωμα θα υποστηρίξω ότι νικητές θα αναδειχθούν οι ιοί και τα μικρόβια, η φύση δηλαδή. Ζούμε το τέλος της εποχής των αντιβιοτικών; Αν το ζούμε, μήπως ζούμε και το τέλος της τεχνοεπιστήμης του δυτικού Κυρίου, μήπως ζούμε και το τέλος του δυτικού πολιτισμού; Εάν συμβεί κάτι τέτοιο, μπορείτε να φανταστείτε τις συνέπειες;

Η φύση δεν είναι πηγή ασθενειών που δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε! Ο δυτικός πολιτισμός όμως είναι! Το γεγονός ότι η δυτική ιατρική δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις πολιτισμικές ασθένειες που μας καταβάλλουν και μας θερίζουν (σκλήρυνση κατά πλάκας, καρκίνος,  νόσος Αλτσχάιμερ, εγκεφαλικά, παχυσαρκία, κατάθλιψη, καρδιακές παθήσεις, άσθμα, αλλεργίες και άλλες πολλές) επιβεβαιώνει το  τέλος της δυτικής ιατρικής, της δυτικής τεχνοεπιστήμης, του δυτικού πολιτισμού.

Άλλη μια εκδήλωση της εν εξελίξει παγκόσμιας πνευματικής επανάστασης!

Στο ερώτημα ποιος είναι πιο ισχυρός, η φύση ή ο άνθρωπος έχουν διατυπωθεί κατά το παρελθόν δυο απαντήσεις. Η πρώτη: η φύση είναι πιο ισχυρή από τον άνθρωπο. Η δεύτερη: ο άνθρωπος είναι (ή μπορεί να γίνει) πιο ισχυρός από τη φύση.  Η πρώτη είναι η αρχαιότερη:  έχει διατυπωθεί από τους τροφοσυλλέκτες, τις αγροτικές κοινότητες και υποστηρίζεται και σήμερα τόσο από την πλειονότητα του παγκόσμιου πληθυσμού όσο και από ποικίλα θρησκευτικά, πνευματικά, φιλοσοφικά και πολιτικά ρεύματα της εποχής μας. Η δεύτερη είναι μεταγενέστερη και έχει διατυπωθεί από τον ήρωα, τον ποιμένα πολεμιστή, τον πρόγονο του σημερινού Κυρίου καπιταλιστή της παραγωγής και του χρήματος.

Continue reading →