πώς διαλύθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, πώς θα διαλυθεί το ΚΚΕ

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΠΡΙΝ πολλά χρόνια, δεν θυμάμαι πότε, πιθανόν κάποιες φίλες και φίλοι να το θυμούνται,  είχα διατυπώσει την εικασία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα διαλυθεί κατά τη πενταετία 2020-2025 ενώ το ΚΚΕ κατά τη δεκαετία 2025-2035. Θα μπορούσαμε να παρατείνουμε για ένα μικρό χρονικό διάστημα την ύπαρξη του ΣΥΡΙΖΑ και να αναβάλουμε το οριστικό και αμετάκλητο τέλος του στις εθνικές εκλογές του 2027 – αν βέβαια υπάρχει μέχρι τότε. Το πρώτο σκέλος της υπόθεσης  επιβεβαιώνεται· όσο για το δεύτερο, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο από το να περιμένουμε, την υγειά μας να ΄χουμε και το κουράγιο να αντέξουμε τις βρισιές και τις προσβολές των ΚΚέδων, όπως αντέξαμε τις λοιδωρίες και τους εξευτελισμούς των Συριζαίων. Εκείνο που απομένει είναι να εξηγήσω πώς σκέφτηκα και υπέθεσα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα διαλυθεί κατά την πενταετία 2020-2025 και πώς σκέφτομαι και υποθέτω ότι το ΚΚΕ θα διαλυθεί κατά τη δεκαετία 2025-2035. Αφού λοιπόν το πρώτο σκέλος της υπόθεσης επιβεβαιώθηκε, θα στρέψουμε το βλέμμα μας και την προσοχή μας στα επόμενα χρόνια στο ΚΚΕ και θα υποστηρίξουμε ότι η κομβική αντίφαση που χαρακτηρίζει αυτό το κόμμα θα το καταδικάσει, όταν συντρέξουν οι συνθήκες, σε αποχώρηση από την πολιτική σκηνή, από την ιστορία, την αέναη, άλλοτε ζωοποιό και άλλοτε ολέθρια κοινωνική αλλαγή.

Continue reading

ο κοινωνικός πόλεμος μεταξύ κράτους και ανυπότακτου γυφταριάτου

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΘΑ γνωρίζετε ότι κράτος, μπάτσοι και λαός βλέπουν γύφτους, περιπλανώμενους και μη,  και αναστατώνονται, ταράσσονται. Γιατί; Θα δούμε γιατί. Αυτή η αναστάτωση, η ταραχή είναι πολύ ενοχλητική γι΄αυτούς που την αισθάνονται: πώς είναι δυνατόν, εγώ ο ισχυρός, κράτος, μπάτσοι και λαός, να αναστατώνομαι μπροστά σε αυτά τα εξαθλιωμένα, ταλαίπωρα και αδύναμα όντα;  Μήπως με συγκινούν τα βάσανά τους, η πενία τους, ο κατατρεγμός τους; Όχι, φίλες και φίλοι, όχι, κάθε άλλο. Μήπως αναστατώνονται και ταράσσονται όχι επειδή είναι αδύναμοι αλλά επειδή διαθέτουν κάποια ισχύ, κάποιες μορφές και εκδηλώσεις ισχύος, τις οποίες το συμπαγές στρατόπεδο του κράτους, των μπάτσων και του λαού δεν μπορεί να καταβάλει, αιώνες και χιλιετίες τώρα;  Πριν απαντήσω σε αυτά τα ερωτήματα που διατύπωσα, θα στρέψω την προσοχή μου, και τη δική σας, σε κάποιες όψεις της κοινωνικής ύπαρξης του γυφταριάτου –  θα εξηγήσω γιατί μεταχειρίζομαι αυτόν τον όρο.

Continue reading

αδιαμεσολάβητη σχέση: ο τσομπάνης και τα πρόβατα, ο στρατηγός και οι στρατιώτες, ο Θεός και οι πιστοί, ο ηγέτης και οι οπαδοί

” μπορώ να αντέξω την απώλεια 30.000 στρατιωτών μηνιαίως”

(Μέγας Ναπολέων προς τον Μέτερνιχ)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΚΑΤΑ το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του ανθρώπινου είδους η κοινωνία ήταν ένας κόσμος ολιγομελών ομάδων, για σχεδόν 200.000 χρόνια ζούσαμε σε ομάδες των 8 έως 40 ή 50 ατόμων. Έχει σχηματιστεί η εντύπωση ότι περνούσαμε τη ζωή μας σε μια ομάδα μόνο, μια ζωή σχετιζόμασταν με ένα μικρό αριθμό ανθρώπων –  θα πρέπει να ήταν πολύ βαρετό. Η εντύπωση αυτή είναι εσφαλμένη –  δεν λαμβάνει υπ΄ όψει της δύο συνήθεις καταστάσεις της ζωής των τροφοσυλλεκτών-κυνηγών: την διαφωνία και τον σχηματισμό της οικογένειας, τη γέννηση των παιδιών. Όταν υπήρχε διαφωνία, δεν υπήρχε υπακοή ενός μέρους στο άλλο αλλά διάσπαση: η ομάδα διασπόταν σε δύο μέρη, κάθε ένα από το οποίο είτε συνέχιζε αυτόνομα είτε ενωνόταν με διαφωνούντες άλλης ομάδας. Τα κοινά χαρακτηριστικά των 300 τροφοσυλλεκτικών κοινωνιών που έχουν μελετηθεί από τους ανθρωπολόγους  κατά τους δύο προηγούμενους αιώνες είναι η πρόκριση της συνεργασίας, το μοίρασμα της τροφής, η αυτονομία του ξεχωριστού ατόμου. Τα μέλη των ομάδων δεν ανέχονταν διαταγές, δεν ανέχονταν τον καταναγκασμό και αντιδρούσαν έντονα κάθε φορά που κάποιος πρόβαλλε αξιώσεις κυριαρχίας και ηγεσίας, που ήταν ανταγωνιστικός και ιδιοτελής. Ου βούλομαι άρχειν ουδέ άρχεσθαι –  δεν θέλω να διατάζω ούτε να με διατάζουν (Ηρόδοτος). Η δεύτερη μορφή κινητικότητας ήταν η σύναψη γάμου και η συγκρότηση της οικογένειας: οι περισσότεροι γάμοι γίνονταν μεταξύ ανδρών και γυναικών που δεν ανήκαν στην ίδια ομάδα. Και ο άνδρας πήγαινε στην ομάδα της γυναίκας, εάν η ομάδα ήταν μητροτοπική (το πιο σύνηθες –  μητροτοπική, όχι μητριαρχική).

Continue reading

ο κρυφοφασίστας κύριος Κασσελάκης: η αξιωματική αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ) είναι ΑΡΡΩΣΤΗ, τελεία και παύλα!

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΔΕΝ μπορώ να κρύψω τη χαρά μου που διαλύεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Η Αριστερά του μέλλοντος, έχω υποστηρίξει, είτε θα διαλύσει την υπάρχουσα ιστορική Αριστερά, κόμματα και οργανώσεις, μικρές και μικροσκοπικές, του κυβερνητισμού και της ένοπλης βίας, μαοϊκές και τροτσκιστικές, είτε θα προκύψει αφού εξαφανιστεί η κουρελού της Αριστεράς. Αντιλαμβάνομαι τώρα ότι το δεύτερο θα συμβεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ διαλύεται, μένει το διαμάντι που λέγεται ΚΚΕ. Το διαμάντι είναι πολύ σκληρό, δεν χαράσσεται από κανένα άλλο υλικό, μόνο με διαμάντι, αλλά είναι πολύ εύθρυπτο: ένα ελαφρύ χτύπημα με σφυράκι και γίνεται χίλια δυο κομμάτια: αυτό είναι το μέλλον του ΚΚΕ –  απομένει να δούμε ποιο θα είναι το χτύπημα (της ιστορίας και του κοινωνικού πολέμου).

Η Αριστερά του μέλλοντος  δεν θα θέτει όρια, περιορισμούς και προϋποθέσεις στην ελευθερία σκέψης και έκφρασης, θα ταυτίζει δηλαδή τα μέσα και τον σκοπό. Η διαφωνία είναι ιερή και ο διαφωνών ιερό και απαραβίαστο πρόσωπο: σε ένα σύμπαν, σε μια φύση, σε μια κοινωνία διαρκούς αλλαγής και μετασχηματισμού αυτά που μπορείς να δεις εσύ, εγώ μπορεί να μην τα βλέπω και μάλλον δεν τα βλέπω –  ή το αντίστροφο, εννοείται. Οφείλω λοιπόν να ακούσω με τη δέουσα προσοχή αυτό που είδες, που σκέφτηκες δηλαδή, τη γνώμη σου. Απόλυτη ελευθερία στη σκέψη και στην έκφραση.

Continue reading

γιατί δεν παραδίδεται η Χαμάς; ποιος μπορεί να βοηθήσει τους Παλαιστίνιους;

πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά οι αυταπάτες

(λαϊκή παροιμία)

 

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΜΙΑ μέρα, δεν θα αργήσει, ο πόλεμος στη Γάζα μεταξύ του ισραληνινού στρατού (κράτους) και της Χαμάς θα τελειώσει. Κάποιος θα νικήσει, κάποιος θα ηττηθεί. Πώς όμως θα τελειώσει; Εάν παραμείνουμε στο πεδίο των μαχών, υπάρχουν δύο και μόνο δύο τρόποι: ή να παραδοθεί ένας από τους δύο αντιπάλους, αφού διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να νικήσει ή ένα από τα δύο στρατόπεδα να πολεμήσει μέχρις εσχάτων και να μην μείνει ζωντανός ούτε ένας στρατιώτης. Ποιο από τα δύο αυτά ενδεχόμενα είναι το πιθανότερο; Εάν μεταφερθούμε στο πεδίο της διεθνούς πολιτικής, τότε το ζήτημα που αναφύεται είναι, εάν υπάρχει τρόπος να σταματήσει ο πόλεμος. Υπάρχουν τρεις τρόποι: να πιέσουν οι ισχυροί του κόσμου τούτου και τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα κι αυτά να δεχτούν –  αυτός είναι ο πρώτος τρόπος. Διότι, εάν ένα από αυτά δεν δεχτεί, ο πόλεμος δεν θα σταματήσει –  οπότε επιστρέφουμε στο ερώτημα, πώς θα τελειώσει. Εάν όμως οι ισχυροί αδιαφορήσουν; Τότε μπορεί να τους αναγκάσουν οι υποτελείς των κοινωνιών τους να πιέσουν τα και τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα να σταματήσουν τον πόλεμο. Πώς όμως θα τους αναγκάσουν, μπορούν; Ναι, με γενική απεργία. Θα αντιλαμβάνεστε ότι αυτό το ενδεχόμενο είναι παντελώς απίθανο. Ακόμα πιο απίθανο είναι να σταματήσουν τον πόλεμο οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις.

Continue reading

ο εξοντωτικός/αυτοκτονικός ποιμενικός ηρωισμός στην Παλαιά Διαθήκη και στο Κοράνιο

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΘΑ έχετε παρατηρήσει ότι τις τελευταίες μέρες γίνονται ολοένα και πιο συχνές οι αναφορές των ηγετών των αντίπαλων στρατοπέδων στον πόλεμο μεταξύ του Ισραήλ και της  Χαμάς στην Παλαιά Διαθήκη και στο Κοράνιο, κείμενα που έχουν συνταχθεί πριν 2.500 χρόνια και 1400 αντίστοιχα –  στο μέλλον θα γίνονται ακόμα συχνότερες.  Οι αναφορές υποδηλώνουν ότι τα κείμενα αυτά δεν έχουν χάσει την επικαιρότητά τους –  κάθε άλλο! Γιατί όμως δεν την έχουν χάσει;  Μερικές φορές οι αναφορές είναι ρητές και οι παραπομπές ακριβείς : πριν λίγες μέρες ο Νετανιάχου δήλωσε, “όπως λέει και η Βίβλος, είναι καιρός για ειρήνη και καιρός για πόλεμο· τώρα είναι καιρός για πόλεμο”. Χτες ο ηγέτης της Χεσμπολάχ δήλωσε, “αυτοί που έπεσαν για τον Θεό, θα πάνε στον Παράδεισο” και: (οι κάτοικοι της Γάζας) “είναι προετοιμασμένοι για όλα”. Και τις δύο αυτές φράσεις τις διαβάζουμε πολύ συχνά στο Κοράνιο. Θα παραθέσω δύο εδάφια (76, 77) από τη σούρα (κεφάλαιο) 4 (μετ. Γ. Ι. Πεντάκη, εκδ. Δημιουργία):

76. Ο θυσιάζων την ζωήν του κόσμου τούτου, υπέρ της μελλούσης, μάχεται εν τη οδώ του Θεού· ηττώμενος δε ή νικών θα ανταμειφθή δαψιλώς [πλουσιοπάροχα]

77. Και διατί να μην πολεμήσετε υπέρ πίστεως, όταν οι αδύνατοι άνδρες, αι γυναίκες και τα παιδία κράζωσι· ” Κύριε ημών, ελευθέρωσον ημάς εκ της ασεβούς ταύτης χώρας, πέμψον ημίν υπεράσπισιν και δος ημίν προστάτην”.

Continue reading

Γραμματική της αεροπορικής ισχύος

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΚΑΤΑ τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, τον Ιούλιο του 1943, προβλήθηκε στους κινηματογράφους των ΗΠΑ ταινία κινουμένων σχεδίων του Ντίσνεϊ, διάρκειας 65 λεπτών, με τον τίτλο Victory Through the Air Power (μπορείτε να τη δείτε στο γιου τιουμπ). Η ταινία είναι μια σαφής απάντηση στο ερώτημα: πώς οι Σύμμαχοι θα νικήσουν τις δυνάμεις του Άξονα (Ιαπωνία, Ιταλία και Γερμανία); Ο σεναριογράφος προφανέστατα θα είχε διαβάσει το ομώνυμο βιβλίο του Αλεξάντερ ντε Σεβέρσκι που είχε εκδοθεί ένα χρόνο πριν και ήταν ενήμερος των απόψεων και των συζητήσεων μεταξύ των θεωρητικών της εναέριας ισχύος κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου. Θα νικήσουμε εύκολα, γρήγορα, καθαρά και αποτελεσματικά τον Άξονα του Κακού, προτείνει το βιβλίο και η ταινία, μόνο εάν με χιλιάδες αεροπλάνα βομβαρδίσουμε  όλα τα εργοστάσια και αχρηστεύσουμε τα μέσα παραγωγής, εάν πλήξουμε την βιομηχανική βάση και την παραγωγική δομή των αντιπάλων. Αυτός είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος χρήσης του πολεμικού αεροπλάνου –  αυτή ήταν η επικρατούσα άποψη. Δεν ήταν η πρώτη αλλά η τρίτη –  μέσα σε λίγες δεκαετίες –  και δεν θα ήταν η τελευταία! Μετά την κατασκευή των καταδιωκτικών, την εφεύρεση του ραντάρ (1944, από τους Άγγλους), του ισχυρού αντιαεροπορικού πυροβολικού, του ανταρτοπολέμου στη ζούγκλα και στην έρημο, των πυραύλων και της ατομικής βόμβας οι θεωρίες τις αεροπορικής ισχύος επανεξετάστηκαν και αναθεωρήθηκαν πολλές φορές. Να σημειώσω ότι η ταινία του Ντίσνεϊ αποφεύγει να αναφέρει ότι κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών θα σκοτωθούν ή θα τραυματιστούν άνθρωποι! Πολύ σύντομα θα αντιληφθείτε γιατί σας εφιστώ την προσοχή σε αυτή τη λεπτομέρεια.

Continue reading

“καιρός του φιλήσαι και καιρός του μισήσαι, καιρός πολέμου και καιρός ειρήνης” (Εκκλησιαστής 3, 8)

“Η Βίβλος λέει ότι υπάρχει καιρός για ειρήνη και καιρός για πόλεμο. Είναι καιρός για πόλεμο.”

Μπενιαμίν Νετανιάχου, πρωθυπουργός του Ισραήλ (31/10/23)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ με βεβαιότητα και σαφήνεια ότι το αντικείμενο της ιστορίας, και της ιστοριογραφίας, είναι ιδιαιτέρως  πολύπλοκο, θα είχαμε αυταπάτες εάν προσδοκούσαμε να πάψει να υφίσταται η διάσταση απόψεων. Εάν σκεφτούμε επιπλέον ότι, εκτός από την πολυπλοκότητα, επεισέρχεται και ο παράγοντας της προσωπικής βούλησης, του ιδεολογικού προσανατολισμού και της ταξικής θέσης, δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να υπάρξει συμφωνία σε οποιαδήποτε συζήτηση για οποιαδήποτε αντικείμενο της ιστορίας, “του εργαστηρίου των κοινωνικών επιστημών.” (Αν δεν κάνω λάθος, το έγραψε ο ιστορικός David Landes). Παρ΄όλα αυτά, εκφράζουμε δημόσια της απόψεις μας όχι για να πείσουμε τους άλλους αλλά για να δηλώσουμε το πώς εμείς κατανοούμε το υπό εξέταση αντικείμενο. Που σήμερα δεν είναι άλλο από τον πόλεμο μεταξύ του ισραηλινού στρατού και των πολεμιστών της Χαμάς. Ή μήπως μεταξύ της ισραηλινής και παλαιστινιακής κοινωνίας; Πολύ ωραία, είναι καιρός για πόλεμο. Αλλά τι πόλεμος είναι αυτός; Πόσο θα διαρκέσει; Ποιος θα νικήσει; Ποιες θα είναι οι συνέπειες της νίκης και του πολέμου; Υπάρχει κάποια μέθοδος που θα μας βοηθήσει να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα;

Continue reading

ποιος μπορεί, πώς, να σταματήσει τον πόλεμο;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΠΟΙΟΣ μπορεί, πώς, να σταματήσει τον πόλεμο που γίνεται στην Ουκρανία, μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας, και στη Γάζα, μεταξύ της Χαμάς και του ισραηλινού κράτους; Στο σύνθετο αυτό ερώτημα μπορούμε να διατυπώσουμε και να εξετάσουμε τέσσερις απαντήσεις –  κάθε μία από αυτές αντιστοιχεί σε έναν ιδιαίτερο τρόπο σταματήματος του πολέμου.

ΣΥΜΦΩΝΑ με την πρώτη, ο πόλεμος μπορεί να σταματήσει, εάν σταματήσουν να πολεμούν όσοι συμμετέχουν άμεσα στον πόλεμο, όσοι ήδη πολεμούν –  οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί στρατιώτες, οι Ισραηλινοί στρατιώτες και οι Άραβες, Παλαιστίνιοι της Χαμάς. Θα το κάνουν; Δεν θα το κάνουν. Είτε γιατί θέλουν να πολεμήσουν (πατριωτισμός και εθνικισμός) είτε γιατί πρέπει να πολεμήσουν (επαγγελματικός κρατικός στρατός) είτε γιατί εξαναγκάζονται από κάποια ισχυρότερη δύναμη, από το κράτος (υποχρεωτική στρατιωτική θητεία).  Από αυτές τις τρεις περιπτώσεις, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η τρίτη. Η άρνηση να πολεμήσουν (άρνηση κατάταξης στο στρατό και λιποταξία εν καιρώ πολέμου) και η απροθυμία που δείχνουν οι έφεδροι ώθησε πολλά δυτικά κράτη να καταργήσουν τη στρατιωτική θητεία και να οργανώσουν επαγγελματικό στρατό. Η δε απροθυμία αντιμετωπίζεται (Ρωσία) με την χρηματική αμοιβή ή την υπόσχεση παροχής ελευθερίας σε έγκλειστους στις φυλακές. Η άρνηση των νέων Αμερικανών να καταταγούν και να πολεμήσουν στο Βιετνάμ συνέβαλε στην λήξη του πολέμου. Το πρώτο ενδεχόμενο εγείρει την εξής ένσταση: εάν αυτοί θέλουν ή πρέπει να πολεμήσουν, εμείς γιατί να θέλουμε να σταματήσει ο πόλεμος; Το ενδεχόμενο λοιπόν να σταματήσουν να πολεμούν όσοι θέλουν ή πρέπει να πολεμούν δεν είναι καθόλου πιθανό.

Continue reading

ο πόλεμος δεν θα επεκταθεί, δεν θα κλιμακωθεί, δεν θα γίνει Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος

“Πλήττουμε τους εχθρούς μας με ισχύ άνευ προηγουμένου”

Μπενιαμίν Νετανιάχου (πρωθυπουργός του Ισραήλ)

«Αγαπάμε τον θάνατο, όπως οι εχθροί μας αγαπούν τη ζωή» (Ηγετικό στέλεχος της Χαμάς στο Al Aqsa TV το 2014

«Οι Αμερικανοί αγαπούν την Pepsi- Cola, εμείς τον θάνατο» (Αφγανός τζιχαντιστής σε Βρετανό δημοσιογράφος το 2001)

«Κοιτάξτε τους γιους των δύο ιερών μας πόλεων (Μέκκα και Μεδίνα).. Σας το λέω, αυτοί οι νέοι αγαπούν τον θάνατο, όπως εσείς αγαπάτε τη ζωή» (Ο Οσάμα μπιν Λάντεν απευθυνόμενος στον Αμερικανό υπουργό Άμυνας, Γουίλιαμ Πέρι, το 1996).

φίλες και φίλοι καλή σας μέρα

“ΤΟΝΙΖΩ ότι ήταν μόνο η αρχή, πλήττουμε τους εχθρούς μας με ισχύ άνευ προηγουμένου” δήλωσε με έμφαση ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν  Νετανιάχου στο τηλεοπτικό του μήνυμα προς τον ισραηλινό λαό, πριν λίγες ώρες –  και  λίγες ώρες  πριν αρχίσει η εισβολή των χερσαίων δυνάμεων στη βόρεια Γάζα. Λίγες μέρες πριν είχει πει, “δεν είδατε τίποτα ακόμα”. Αυτές ακριβώς οι εκφράσεις είχαν εκστομιστεί και από ρώσους ηγέτες, λίγες μέρες μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία. Δεν είναι του παρόντος να εξετάσουμε τις πολλές ομοιότητες, τα κοινά χαρακτηριστικά που εντοπίζουμε στον πόλεμο της Ουκρανίας και της Γάζας  –  θα το κάνω όμως ένα άλλο πρωινό. Οι απειλές που εκσφενδονίζονται από τα αντίπαλα στρατόπεδα και η συγκέντρωση αμερικάνικων και αγγλικών στρατιωτικών δυνάμεων κοντά στα πεδία των μαχών προκαλούν ανησυχία: θα γενικευτεί ο πόλεμος, θα κλιμακωθεί, θα χρησιμοποιηθούν πυρηνικά όπλα, θα γίνει Γ΄παγκόσμιος πόλεμος; Ο τίτλος του σημερινού κειμένου είναι η απάντηση στα ερωτήματα αυτά. Αν σας αρκεί, καλώς – ή θα συμφωνείτε ή θα διαφωνείτε, μα και μου δεν έχει· εάν όχι, εκθέτω τα επιχειρήματά μου. Πρόθεσή μου δεν είναι να σας πείσω (τα επιχειρήματά δεν έπεισαν ποτέ κανέναν και καμμία) αλλά   να δοκιμάσω τον τρόπο σκέψης μου. Εάν κάνω λάθος, θα ξανασκεφτώ κάποια πράγματα, λίγα ή πολλά –  εάν όχι, θα συνεχίσω να σκέφτομαι με τον ιδιο τρόπο.

Continue reading