ο δυτικός πολιτισμός είναι πολεμικός πολιτισμός, δεν μπορεί να αναπαραχθεί χωρίς τον πόλεμο

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΜΕ κριτήριο τη θέση και τη λειτουργία του πολέμου στις κοινωνίες και τους πολιτισμούς θα μπορούσαμε να διακρίνουμε την ιστορία του ανθρώπου σε δύο περιόδους: την ειρηνική και την πολεμική, τις ειρηνικές κοινωνίες και ειρηνικούς πολιτισμούς και τις πολεμικές κοινωνίες και πολεμικούς πολιτισμούς. Πριν με παρεξηγήσετε, σπεύδω αμέσως να τονίσω με έμφαση ότι κατά τη διάρκεια της ειρηνκής περιόδου γίνονταν πόλεμοι και ότι στις πολεμικές κοινωνίες και πολεμικούς πολιτισμούς δεν γίνονται πάντα πόλεμοι, αν και υπήρξαν κοινωνίες που πολεμούσαν κάθε χρόνο, όπως η αρχαία ελληνική και η ρωμαϊκή. Η ειρηνική περίοδος καλύπτει χρονικά όλη την αθρωπογένεση, πάνω από 5 (πέντε) εκατομμύρια χρόνια, και το μεγαλύτερο μέρος της ύπαρξης του είδους μας, του homo sapiens sapiens, μέχρι το 5.000 π. Χ., όταν εμφανίστηκαν οι πολεμικές κοινωνίες και οι πολεμικοί πολιτισμοί. Η εμφάνιση αυτών των κοινωνιών και της πολιτισμικής παράδοσης που διαμόρφωσαν είναι το κρισιμότερο σημείο της ιστορίας του ανθρώπου. Η πολιτισμική παράδοση των ειρηνικών κοινωνιών, της αποδοχής της εξάρτησης από την κοινωνία και τη φύση,  αμφισβητήθηκε και πολεμήθηκε από την πολιτισμική παράδοση των πολεμικών κοινωνιών –  της επιθυμίας κατάργησης της εξάρτησης από την κοινωνία και τη φύση.

ΠΟΛΕΜΙΚΗ κοινωνία και πολεμικός πολιτισμός είναι η κοινωνία και ο πολιτισμός που δεν μπορούν να αναπαραχθούν εάν δεν διεξαγάγουν πόλεμο. Εάν δεν το κάνουν, θα πάψουν να είναι αυτό που είναι, θα καταρρεύσουν. Εάν οι δυτικές κοινωνίες, αρχής γενομένης από την αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή και μέχρι και τις σημερινές καπιταλιστικές, δεν πολεμούσαν, θα έπαυαν να ήταν αυτό που ήταν και που είναι. Και πολεμούσαν κυρίως μεταξύ τους! Τώρα δεν μπορούν να πολεμήσουν μεταξύ τους, τώρα μπορούν να πολεμήσουν μόνο ενωμένες εναντίον ενός εχθρού. Τώρα, εάν σταματήσει η πολεμική βιομηχανία, ο καπιταλισμός θα καταρρεύσει. Ακόμα κι αν δεν μπορούν να πολεμήσουν, αν δεν μπορούν να βρουν κάποιον αντίπαλο – πάντα βρίσκουν –  για να υπάρξουν πρέπει,  είναι αναγκασμένες να παραγάγουν όπλα χωρίς σταματημό. Υπάρχουν λοιπόν πολλά ζητήματα που πρέπει να εξετάσουμε, να ερευνήσουμε, να μελετήσουμε, να σκεφτούμε, να ερμηνεύσουμε και να κατανοήσουμε,  με ανοιχτό μυαλό, χωρίς φόβο και προκαταλήψεις.

Continue reading

στρατιωτική εισβολή του κράτους στις κοινότητες των Ρομά συντονίζει το Υπουργείο Ασφάλειας και Καταστολής

«Οι αστυνομικοί αυτοί θα είναι μάχιμοι, θα είναι μέσα στους καταυλισμούς και θα έχουν εκεί έδρα. Σε 1,5 μήνα θα γίνει αυτό, θα υπάγονται στο Ελληνικό FBI. Θα είναι καθημερινά παρόντες, θα περιπολούν σε συνοικίες και γειτονιές. Το μήνυμα είναι ότι δεν υπάρχει πουθενά θέμα αποφυγής του νόμου.  Αυτή η ανοχή που υπήρχε για χρόνια και που για μένα είναι ακατανόητη, αυτή πρέπει να πάρει τέλος»

Μ. Χρυσοχοΐδης, Υπουργός Ασφάλειας και Καταστολής

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΤΟ Υπουργείο Ασφάλειας και Καταστολής, το κατ΄ευφημισμόν Προστασίας του Πολίτη, οργανώνει και συντονίζει αυτές τις μέρες μια στρατιωτική εισβολή του κράτους στις κοινότητες των Ρομά με σκοπό να τις κατακτήσει και να τις ελέγξει, να τις καθυποτάξει. Η συντριπτική πλειονότητα των Ρομά είναι εγκληματίες, πολλοί εξ αυτών σκληροί, και πρέπει να τιμωρηθούν. Δεν είναι η πρώτη φορά που οργανώνεται και συντονίζεται μια τέτοια επιχείρηση. Ποια ήταν η τύχη τους; Όλες απέτυχαν. Ποια θα είναι η κατάληξη άλλης μιας, μακράς πνοής μάλιστα, στρατιωτικής-αστυνομικής επιχείρησης; Θα ολοκληρωθεί επιτυχώς ή θα σταματήσει αποτυχούσα; Θα έχουμε νεκρούς; Πόσους, λίγους ή πολλούς; Νεκρούς Ρομά και νεκρούς αστυνομικούς; 

ΚΑΙ αυτή η απόπειρα καθυπόταξης των Ρομά θα αποτύχει. Δεν είμαι βέβαιος, είμαι βεβαιότατος. Θα εκθέσω τα επιχειρήματά μου και θα κρίνετε εσείς εάν λέω βλακείες ή όχι. Υπάρχουν δύο τρόποι να στεφθεί με επιτυχία αλλά και οι δύο είναι παντελώς ανεφάρμοστοι: αυτός είναι ο λόγος που η αποτυχία είναι προδιαγεγραμμένη, το γνωρίζουν άλλωστε. Εκείνο που θα γίνει θα είναι ο καθημερινός έλεγχος και η καθημερινή παρενόχληση των Ρομά από τους αστυνομικούς που θα είναι παρόντες μέσα στους καταυλισμούς 24 ώρες το 24ωρο. Η στρατηγική επιδίωξη της επιχείρησης δεν είναι η άμεση αντιμετώπιση της εγκληματικότητας αλλά ο διαρκής καθημερινός εκφοβισμός ώστε να προληφθεί η εγκληματική δραστηριότητα. Προληπτική καταστολή. Πριν το κάνω όμως θα ήθελα να εκθέσω το σχέδιο της στρατιωτικής επιχείρησης καθυπόταξης των Ρομά, όπως το ανακοίνωσε ο ίδιος ο Υπουργός.

Continue reading

από πότε να αρχίσουμε την αφήγηση της ιστορίας του ανθρώπου;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΤΙΣ τελευταίες δεκαετίες εκδίδονται πολλά βιβλία για την παγκόσμια ιστορία,  για την ιστορία του ανθρώπου, τα οποία μεταφράζονται σε πολλές γλώσσες  και διαβάζονται από εκατομμύρια αναγνώστες σε όλον τον κόσμο. Έχει διαμορφωθεί μια παγκόσμια κοινότητα αναγνωστών της παγκόσμιας ιστορίας, ενώ κάποιοι συγγραφείς έχουν γίνει γνωστοί και ξακουστοί (Harari, Jared, Graeber  κ.α.). Τα βιβλία αυτά δεν είναι πολύτομες παγκόσμιες ιστορίες, όπως της Ουνέσκο (Ιστορία της Ανθρωπότητας) ή της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ (Παγκόσμια Ιστορία), αλλά επίτομες και πολυσέλιδες. Οι συγγραφείς αυτοί προσπαθούν να λύσουν το α ί ν ι γ μ α  του ανθρώπου και να κατανοήσουν τους γ ρ ί φ ο υ ς  της ιστορίας και αφηγούνται την δική τους ιστορία (history), η οποία είναι  το δικό τους στόρι (story), το δικό τους αφήγημα. Και δεν μπορεί να μην είναι αφήγημα αφού πρόκειται για ερμηνεία. Και όπου υπάρχει ερμηνεία, εκεί υπάρχει και αφήγημα. Επιβεβαιώνουν δηλαδή τη θεωρία  ότι δεν μπορεί να γραφεί αντικειμενική ιστορία, ακόμα κι όταν δεν υπάρχουν κενά στην περιγραφή ενός γεγονότος. Κανένας χημικός δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη σύνθεση του μορίου του νερού αλλά για τη ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι έχουν διατυπωθεί όχι και λίγες γνώμες και απόψεις και θεωρίες. Διαφορετικές ερμηνείες, δηλαδή.

Continue reading

κυλιόμενες σκάλες και δυτικός πολιτισμός: κίνηση και ακινησία, ακινητοποίηση και κινητοποίηση

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΣΟΚΑΡΙΣΤΗΚΑ, έπαθα, όταν είδα πρώτη φορά κ υ λ ι ό μ ε ν ε ς  σκάλες, στην Ομόνοια, το 1970, 12 χρονών, και μετά στο ΜΙΝΙΟΝ, στο πολυκατάστημα της Πατησίων, κοντά στην Ομόνοια, που έκαψαν κάποιοι επαναστάτες για να επιταχύνουν την κατάρρευση του καπιταλισμού –  τώρα, εάν ζουν, θα τρώνε τα νύχια τους. Πώς είναι δυνατόν να ανεβαίνεις σκάλες α κ ί ν η τ ο ς ; Μα δεν τις ανεβαίνεις, δεν περπατάς, αφού είσαι ακίνητος! Οι κυλιόμενες σκάλες δεν είναι σκάλες! Εάν σταματήσουν, τότε, ναι, είναι σκάλες! Πήρα πολλή δουλειά για το σπίτι. Βέβαια, χρόνια πριν, είχα πάρει πολύ περισσότερη. Το 1964, όταν πήγα στο Δημοτικό και κάθισα α κ ί ν η τ ο ς στο θρανίο για ώρες πολλές. Φρίκαρα!  Με   α κ ι ν η τ ο π ο ί η σ α ν ! Τι βασανιστήριο! Και λίγους μήνες μετά, μας πήγαν στην Εκκλησία όπου κι εκεί φρίκαρα και πάλι: ό ρ θ ι ο ς και α κ ί ν η τ ο ς δύο ώρες! Τι μαρτύριο! Με ακινητοποίησαν ξανά! Και μετά από χρόνια είδα κάποιον να περπατάει κι άλλον να τρέχει αλλά να μένουν στο ίδιο σημείο! Στον κυλιόμενο τάπητα, στον διάδρομο γυμναστηρίου! Και μετά είδα ότι τους πουλάνε κιόλας, για το σπίτι, για να περπατάς και να τρέχεις αλλά να βρίσκεσαι πάντα στο ίδιο σημείο. Κουνιέσαι αλλά δεν κινείσαι, δεν μετακινείσαι. Αργότερα, διαβάζοντας Αριστοτέλη και μελετώντας Ινδοευρωπαϊκή γλωσσολογία διαπίστωσα ότι το βασικό, το κομβικό  ενδιαφέρον του φιλοσόφου ήταν η κίνηση και η ακινησία, ενώ το λεξιλόγιο των κίνησης όλων των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών είναι τόσο πλούσιο που δεν γίνεται να μην αναρωτηθείς: ποια είναι η προέλευση του ζωηρότατου ενδιαφέροντος για την κίνηση και την ακινησία –  και την κινητοποίηση και την ακινητοποίηση. Ποια πολιτισμική παράδοση ενσωματώνουν οι κυλιόμενες σκάλες;

Continue reading

η Μαρία Καρυστιανού θέλει να γίνει πρωθυπουργίνα – ή, έστω, βουλευτίνα (αλλά δεν σκέφτεται ότι σοβεί ο κίνδυνος της πολιτικής αρπαχτής)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΘΕΛΕΙ; Ναι, τη φαντασίωση να γίνει πρωθυπουργίνα την έχει κάνει : είναι πολύ λίγοι οι ενήλικες Έλληνες και πολύ λίγες οι ενήλικες Ελληνίδες που δεν την έχουν κάνει. Δεν τους/τις κατηγορώ –  κι εγώ την έχω κάνει! Αν όχι πρωθυπουργός ή πρωθυπουργίνα, βουλευτής και βουλευτίνα χίλια τα εκατό –  είναι πιο εφικτό! Φαντάζομαι λοιπόν, σκέφτομαι δηλαδή (η φαντασία είνα μια μορφή προγλωσσικής σκέψης), στις εκλογές της άνοιξης του 2027 το κόμμα ΟΞΥΓΟΝΟ με επί κεφαλής την Μαρία Καρυστιανού να παίρνει 18% και να εκλέγει 30, λέμε τώρα,  βουλευτές και βουλευτίνες, οι οποίοι και οι οποίες θα βγάζουν το μήνα κάνα εφτάρι, οχτάρι (με κάτι έξτρα συνεδριάσεις) χιλιαρικάκια (ευρά). Θα μπορούσε αυτοί οι 30 να είναι γονείς θυμάτων του ΚΡΑΤΙΚΟΥ  ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ της σιδηροδρομικής σύγκρουσης στα Τέμπη το 2023; (Ο χαρακτηρισμός του ΟΣΕ ως μπουρδέλου αδικεί κατάφωρα τα μπουρδέλα, η λειτουργία των οποίων είναι άψογη).  Και βέβαια θα μπορούσε. Αλλά δεν θα είναι: οι περισσότεροι γονείς ΔΕΝ θα το κάνουν. Ποιοι και ποιες θα το κάνουν; Α, είναι μύρια τα άφθαρτα και αδιάφθορα  λαμόγια της ελληνικής κοινωνίας, ευφυέστατα κοράκια που καραδοκούν και που θα τους δοθεί μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να τρέξουν με αυταπάρνηση και αυτοθυσία να σώσουν την ΕΛΛΑΔΑ, τη ΧΩΡΑ μας, από τον κατήφορο που έχει πάρει. Ποια όμως από τις δύο Ελλάδες, από τις δύο χώρες θέλουν να σώσουν; Των καπιταλιστών, των αφεντικών ή των εργαζομένων, των παραγωγών του κοινωνικού πλούτου;  Με απασχολούν πολλά ερωτήματα που εγείρει το ενδεχόμενο της ίδρυσης του κόμματος ΟΞΥΓΟΝΟ και με αυτά θα ασχοληθώ σήμερα. Ποια θα είναι η στρατηγική επιδίωξη του κόμματος; Η απονομή δικαιοσύνης για το έγκλημα των Τεμπών;  Θα είναι ένα κόμμα ειδικού σκοπού ή κόμμα με περισσότερες και μεγαλύτερες φιλοδοξίες που θα αναλάβει τον συντονισμό του κράτους, οι κομβικές επιδιώξεις του οποίου είναι η απρόσκοπτη λειτουργία της οικονομίας, της καπιταλιστικής οικονομίας βεβαίως, και η αναπαραγωγή της κοινωνίας, της καπιταλιστικής κοινωνίας βεβαίως βεβαίως; Θα αλλάξει αυτές τις κομβικές επιδιώξεις του κράτους και θα προκρίνει άλλες –  ποιες; Αυτοί κι αυτές που θα συμμετάσχουν στην ίδρυση του κόμματος τι πιστεύουν ότι είναι η πολιτική; Γνωρίζουν ότι είναι ο συντονισμός του ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ που διεξάγεται μεταξύ τάξεων, κοινωνικών ομάδων, πολιτισμικών παραδόσεων; Γνωρίζουν τις αφόρητες πιέσεις που θα δεχτούν και θα υποστούν ή νομίζουν ότι η πολιτική είναι μια πολύ ευχάριστη δραστηριότητα σχόλης και ελεύθερου χρόνου, εκδρομή και πικνίκ; Θα αντέξουν ή θα προσαρμοστούν στο πολιτισμένο περιβάλλον της καπιταλιστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας;

Continue reading

η μετανάστευση δεν έχει αρχίσει ακόμα – τι θα γίνει όταν αρχίσει;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Η λέξη μετανάστευση αρχίζει στις μέρες μας να αποκτά μια σημασιολογική χροιά που είναι άκρως ανησυχητική: δεν σημαίνει μόνο τη μετακίνηση ανθρώπων από μια κοινωνία σε μια άλλη αλλά αρχίζει να αποκτά τη σημασία ενός φαινομένου που προκαλεί ανησυχία, που τείνει να γίνει εφιάλτης. Εάν μέχρι τώρα η μετανάστευση ήταν αναγκαία ή αναγκαίο κακό, τώρα τείνει να γίνει κίνδυνος και απειλή. Ποιες συνθήκες προκαλούν αυτή την ανησυχία και τον χαρακτηρισμό της μετανάστευσης ως διαρκούς κινδύνου και απειλής; Υπάρχει κάποιος υποσυνείδητος φόβος –  μήπως τρόμος; Ναι, υπάρχει: φοβούνται ότι μια μαζική και αιφνίδια μετανάστευση δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων από τον φτωχό Νότο δεν είναι ένα ενδεχόμενο αλλά μια βεβαιότητα. Ασφαλώς και είναι βεβαιότητα –  θα δούμε γιατί. Ετοιμάζονται τα ευρωπαϊκά κράτη να αντιμετωπίσουν αυτή την πρωτοφανή μετακίνηση τόσο μεγάλου αριθμού ανθρώπων; Πώς; Με την ενσωμάτωσή τους στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, με την αντιμετώπιση των προβλημάτων των κοινωνιών προέλευσης των “εισβολέων” ή με την εξόντωση;

ΜΕ την εξόντωση. Τα νερά της Μεσογείου θα βαφτούν κόκκινα. Με την υπεράσπιση του αυτοκρατορικού τρόπου ζωής, του φρουρίου Europa. Πώς θα γίνει η εξόντωση; Ποιος είναι ο αυτοκρατορικός τρόπος ζωής; Τι είναι το φρούριο Europa? Καλωσορίζουμε την Αποκάλυψη!

Continue reading

ο Χίτλερ ζει (διήγημα)

                                            ο Χίτλερ ζει

 

αφιερωμένο στη Β., στον Κ., και στα άλλα τέσσερα μεγάλα παιδιά της παρέας του Σ/Κ.

 

Ο Χίτλερ ξεψύχισε  στις 30 Απριλίου του 1945, το απόγευμα, στις 15:23:34:18 και  η ψυχή του έφυγε και, ακαριαία, έφτασε έξω από τα τείχη και της πύλες της Κατοικίας των Θεών (τ@ Θε@), κινούμενη από σφοδρότατη επιθυμία, όπως και η η δική σου θα κινηθεί μια μέρα, αγαπητέ αναγνώστη, και η δική σου, αγαπητή αναγνώστρια,  και η δική μου, να μπει μέσα, να γίνει θε@, να μην επιστρέψει στη Γη. Η Κατοικία τ@  Θε@ δεν είναι πολύ ψηλά, είναι μόλις 12 χιλιόμετρα στα αριστερά μας καθώς ανεβαίνουμε από το ακρωτήριο Κανάβεραλ με τον πύραυλο για να φύγουμε από την Γη και να πάμε στο Διάστημα. Δεν την έχει δει κανείς, και δεν πρόκειται να τη δει, όπως δεν πρόκειται να δει και τ@  αόρατ@: θε@ που ζουν εκεί. Το ότι είναι αόρατη δε σημαίνει, όπως καλά γνωρίζετε και εσείς, ότι δεν υπάρχει! Ούτε τα άτομα φαίνονται ούτε τα κύτταρα! Κάθε άλλο! Ελάχιστοι γνωρίζουν την ύπαρξή της -τώρα και εσείς! Δεν έμεινε όμως εκεί παρά λίγα δευρερόλεπτα: επέστρεψε ακαριαία πάλι στη Γη και μπήκε σε ένα μωρό, αγοράκι, που γεννήθηκε στις 30 Απριλίου του 1945, το απόγευμα, στις τρείς και μισή σε ένα μικρό χωριό της Νιγηρίας. Το αγοράκι μεγάλωσε και σήμερα είναι 81 χρονών. Ζει μόνος του σε μια καλύβα- την τελευταία φορά που μίλησε ήταν το 2011. Είναι υγιής και είναι βέβαιος ότι όταν θα πάει στην Κατοικία των Θεών, οι πορτιέρηδες θεοί δεν θα τον στείλουν πίσω. Τον γνώρισα το 1996, όταν ήταν βασιλιάς του χωριού.

Continue reading

η έκβαση του κοινωνικού πολέμου στη Γαλλία: η γαλλική κοινωνία μεταξύ παρελθόντος (εργασία) και μέλλοντος (αεργία)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Η βεβαιότητα για την αναζωπύρωση και την όξυνση του κοινωνικού πολέμου στη Γαλλία κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών και ετών, και σε όλον τον πλανήτη στις δύο επόμενες δεκαετίες, προέρχεται από την αποφασιστικότητα των φορέων και των συντονιστών της καπιταλιστικής κυριαρχίας να εξαπολύσουν κατά μέτωπο επίθεση εναντίον και του κόσμου της μισθωτής εργασίας –  των ενεργών εργαζομένων της εκτέλεσης και των συνταξιούχων –  και του κόσμου της αεργίας, του πλήθους που ζει χωρίς να εργάζεται. Το δημοσιονομικό έλλειμμα, η διαφορά μεταξύ των εξόδων και των εσόδων του κράτους, θα καλυφθεί όχι με αύξηση της φορολόγησης των καπιταλιστικών επιχειρήσεων αλλά με μείωση μισθών και συντάξεων για τον κόσμο της εργασίας και επιδομάτων για τον κόσμο της αεργίας –  που διογκώνεται κάθε χρόνο. Η αναβολή της πραγματοποίησης της ανηλεούς επίθεσης οφείλεται στην απροθυμία του πολιτικού κόσμου να αναλάβει τον συντονισμό της επίθεσης. Όταν όμως σηκώσουν το τηλέφωνο κάποιοι, ξέρουμε ποιοι είναι,  και αρχίσουν τα γαμοσταυρίδια, κάποιοι από τους μέχρι τώρα απρόθυμους θα αρχίσουν να κακαρίζουν και θα αναγκαστούν, ως τσιράκια που είναι, να κάνουν αυτό που πρέπει να κάνουν.

Η όξυνση του κοινωνικού πολέμου είναι αναπόφευκτη. Θα δούμε και θα ζήσουμε πολλά στους επόμενους μήνες και στα προσεχή χρόνια. Εγείρονται δύο ερωτήματα –  σε αυτά θα απαντήσω σήμερα. Ποια θα είναι η έκβαση του κοινωνικού πολέμου – η νίκη,η ήττα, κάποιος συμββασμός; Και τι σημαίνουν όλες αυτές οι μορφές της έκβασης; Το δεύτερο: σε ποια φάση της ιστορίας του καπιταλισμού πραγματοποιείται η επίθεση κατά του κόσμου της εργασίας και του κόσμου της αεργίας; Βρισκόμαστε ενώπιον μιας μακροχρόνιας  κοσμογονικής οικονομικής κρίσης και, επίσης μακροχρόνιας και κοσμογονικής κοινωνικής αναταραχής;

Continue reading

γιατί στη Δύση ολοένα και περισσότερες γυναίκες αρνούνται να γεννήσουν;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΕΝΑ από τα αντικείμενα του στοχασμού και της έρευνας, ίσως και το σημαντικότερο, είναι ο εντοπισμός και η μελέτη των εν εξελίξει κοινωνικών αλλαγών. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον όμως παρουσιάζουν οι αλλαγές που είναι ριζικές και μη αναστρέψιμες –  οι αλλαγές αυτές ονομάζονται επαναστάσεις. Η όρθια στάση/δίποδη βάδιση ήταν μια μη αναστρέψιμη αλλαγή, ήταν μια επανάσταση. Επανάσταση ήταν και η συγκρότηση της ίδιας της πρωτοκοινωνίας από τα μονήρη δενδρόβια πρωτεύοντα που αναγκάστηκαν να ζουν στη σαβάνα και να συμπράττουν για να μη καταλήξουν στα σαγόνια των μεγάλων σαρκοφάγων θηλαστικών. Από τότε μέχρι την εμφάνιση του homo sapiens, πριν 300. 000 χρόνια, και του  homo sapiens sapiens, πριν 120.000 χρόνια, η ανθρωπογένεση ήταν μια ακολουθία επαναστάσεων, μη αντιστρέψιμων αλλαγών (απώλεια οίστρου στα θηλυκά, παράταση παιδικής ηλικίας, σύμβολο και τελετουργία, φαντασία και φαντασίωση, σκέψη και γλώσσα, επίγνωση του θανάτου) –  και η εμφάνιση του homo sapiens ήταν κι αυτή μια επανάσταση.

Continue reading

καπιταλισμός και πόλεμος: άρχισε η εποχή της καταστροφής του κοινωνικού πλούτου

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΕΚΤΟΣ από τους τρόπους παραγωγής του υλικού και άυλου κοινωνικού πλούτου υπάρχουν και οι τρόποι αρπαγής και οι τρόποι καταστροφής του κοινωνικού πλούτου – όπως και οι τρόποι καταστροφής και οι τρόποι εξόντωσης των υποτελών παραγωγών του κοινωνικού πλούτου. Από την εποχή του Καρόλου, και πιο πριν, έχουμε εστιάσει το ενδιαφέρον μας στους τρόπους παραγωγής και έχουμε αδιαφορήσει για τους τρόπους αρπαγής, καταστροφής και εξόντωσης.

ΟΛΕΣ οι ιστορικές κοινωνίες του δυτικού πολιτισμού ήταν κοινωνίες αρπαγής του κοινωνικού πλούτου, όπως και οι καπιταλιστικές. Ο κοινωνικός πλούτος παράγεται από τους υποτελείς παραγωγούς και αρπάζεται από μια ισχνή μειονότητα –  τους δουλοκτήτες, τους φεουδάρχες και τους καπιταλιστές. Το πόσος κοινωνικός πλούτος θα αρπαχτεί καθορίζεται από την έκβαση του κοινωνικού πολέμου: οι δούλοι απλά έτρωγαν και γαμιόντουσαν μεταξύ τους, οι δουλοπάροικοι έτρωγαν και έκαναν παιδιά και χόρευαν και γλεντούσαν και οι εργάτες έχουν αυτοκίνητο και πάνε διακοπές. Ο κοινωνικός  πλούτος αρπάζεται με δύο τρόπους: με τη βία και με το χρήμα. Στις δουλοκτητικές κοινωνίες κυρίαρχος τρόπος αρπαγής είναι η βία- και δευτερευόντως το χρήμα. Στις φεουδαρχικές, μόνο η βία. Στις καπιταλιστικές το χρήμα –  και δευτερευόντως η βία. Με το χρήμα, η αρπαγή δεν φαίνεται –  φαίνεται ως ανταλλαγή: σε πληρώνω να δουλέψεις αλλά ό,τι παράγεις είναι δικό μου. Οι αρπακτικές κοινωνίες δεν μπορούν να αναπαραχθούν, εάν δεν αρπάζεται καθημερινά ο συλλογικά παραγόμενος κοινωνικός πλούτος (τροφή, κατοικία, ρουχισμός, ενέργεια, φάρμακα και άλλα πολλά). Η αρπαγή του κοινωνικού πλούτου είναι  προκαλεί πολλά, τα περισσότερα,  κοινωνικά προβλήματα κι αυτός είναι ο λόγος που το επίδικο αντικείμενο του εμμενούς του κοινωνικού πολέμου είναι η κατάργηση της αρπαγής του κοινωνικού πλούτου. Εδώ και τέσσερις αιώνες καπιταλισμού, και είκοσι εφτά δυτικού πολιτισμού, δεν μπορέσαμε να την καταργήσουμε. Γιατί;

Continue reading